14 Φλεβάρη. Αρκουδάκια, σοκολατάκια, τραγουδάκια, ποιηματάκια, ρομαντικά δείπνα και δώρα. Έτσι έχουμε μάθει να γιορτάζουμε την γιορτή των ερωτευμένων. Είναι όμως πραγματικά η μέρα της αγάπης, ή απλώς μια καταναλωτική παγίδα τυλιγμένη με κόκκινες γυαλιστερές κορδέλες και καρδούλες?
Πριν μου πεις μα και μου έχω να σου πω ότι σε καταλαβαίνω. Τα έχετε μόλις 3 μήνες, είστε ακόμη μες τα μελιά, αγκαλίτσες, φιλάκια, γλυκά μηνυματάκια, σκαστοί μέσα στο lockdown να δείτε ο ένας τον άλλον, το ζείτε, ωραία φάση. Ή μπορεί ακόμη να πηγαίνει χρονιά αυτή η κολόνια, και να είσαι εδώ και καιρό με τον Βαλεντίνο σου. Όπως και να έχει, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου φαντάζει σαν μια ιδανική ευκαιρία για εσάς για να εκφράσετε τον ερωτά σας.
Θα αγοράσετε τα καρδιοσοκολατάκια σας, λες και τις άλλες μέρες σοκολάτα δεν τρώμε, θα κάνουν πάρτι οι ανθοπώλες από τα τριαντάφυλλα που θα πάρετε, θα ακούσετε καψουροτραγουδάκια, θα πάτε να φάτε έξω –αυτό φέτος άκυρο- και πιθανόν το «valentines menu» να στοιχίσει και κάτι περισσότερο από ότι τα ίδια πιάτα διαφορετικές ημέρες. Πιθανόν να κάνετε και κανένα πόστ για να μοιραστείτε με τους διαδικτυακούς σας φίλους τον έρωτά σας, -σίγουρα όμως θα δείτε πόστ από άλλους-, και οι πιο τυχεροί της βραδιάς θα καταλήξουν το βράδυ αγκαλιά με το ταίρι τους.
Όσο για τα ξυλάγγουρα της παρέας, σε κάποιο σπίτι θα μαζευτούν όλοι μαζί να παραγγείλουν πίτσα, ή πιθανώς να αδιαφορήσουν εντελώς για την ύπαρξη αυτής της μέρας. Άλλοι πάλι μπορεί και να κοροϊδέψουν τους ερωτευμένους της βραδιάς ή να προωθήσουν #antivalentines campaigns!
Η αλήθεια όμως είναι ότι λίγο η πολύ αυτή η μέρα όλους θα μας αγγίξει. Η αλήθεια επίσης είναι ότι κάποια ζευγάρια δεν θα το διασκεδάσουν και τόσο, είτε επειδή ο ένας δεν κατάφερε να φτάσει τις προσδοκίες του αλλού, είτε επειδή κάποιοι μπορεί να στρεσαριστούν κάπως για το τι πρέπει να κάνουν, είτε επειδή αυτόματα κάποιες φορές συγκρινόμαστε με εικόνες που βλέπουμε στα ΜΜΕ, που και δεν μπορούμε να φτάσουμε, και απέχουν από την πραγματικότητα. Η αλήθεια επίσης είναι ότι μερικές φορές η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου μπορεί να γίνει μια στρεσογόνα υποχρέωση, ένα τεστ που πρέπει να περάσεις, μια λίστα από πράγματα που πρέπει να κάνεις ή να αγοράσεις.
Και έτσι, -μερικές φορές- ανάμεσα στα φανταχτερά μπιχλιμπίδια και στο άγχος να φτάσουμε στις προσδοκίες του Βαλεντίνου μας, κάπου, κάπως χάνεται το πνεύμα της αληθινής αγάπης.
Δεν θα σου πω να μην γιορτάσεις του Αγίου Βαλεντίνου επειδή η συγκεκριμένη γιορτή είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα με απώτερο σκοπό να εκμεταλλευτεί τον καταναλωτή. Θέλω όμως να σε θυμίσω ότι ο χρόνος έχει 365 μέρες, και του Αγίου Βαλεντίνου είναι μόνο μια από αυτές. Και σιγουρά είναι ωραίο να γιορτάζεις την αγάπη μια μέρα, είναι όμως πιο ωραίο να την γιορτάζεις κάθε μέρα.
Με λίγα λόγια αυτό που θέλω να σου πω είναι να μην κολλάς στις μέρες. Να μην περιμένεις τις 14 του Φλεβάρη για να ζήσεις και να εκφράσεις τον ερωτά σου. Να μην κάνεις πράγματα εκείνη την μέρα επειδή έτσι κάνουν όλοι, και να μην συγκρίνεις τον εαυτό σου ή τον παρτενέρ σου με άλλους.
Να μην συγκρίνεις αυτό το αγνό, ρομαντικό που έχεις με στημένα σκηνικά του ίνσταγκραμ.
Όσο ρομαντικό και να είναι ένα δείπνο στις 14 του Φλεβάρη, άλλο τόσο ρομαντική μπορεί να είναι και μια απλή απρόσμενη κίνηση αγάπης οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου. Είναι στο χέρι σου να κάνεις κάθε μέρα να είναι του Aγίου Βαλεντίνου, είναι στο χέρι σου να δείχνεις κάθε μέρα πως αγαπάς, να θυμίζεις στο ταίρι σου ποσά πολλά σημαίνει για εσένα.
Να αγαπάς λοιπόν του αγίου Βαλεντίνου, να αγαπάς και του Aπoστόλου Αντρέα. Να αγαπάς την στιγμή και το χρόνο που περνάς μαζί του/της, κάθε μέρα, όλη μέρα.
Εγώ τα χρόνια πολλά μου θα τα πω πάντως, σε ερωτευμένους και μη.
Να αγαπάτε, να αγαπάτε και να το δείχνετε.
What do you think?
Show comments / Leave a comment