– Μάμα, έλα να σου πω τα όνειρα που είδα ψες.  Ήταν 2 μάλιστα.

– Θέλεις να σου πω εγώ τα δικά μου;  Ήμουν λίγο απότομη.  Ίσως γιατί δεν αναφερόμουν σε όνειρα που έσβησαν με το ξημέρωμα, αλλά σε άλλα, ανεκπλήρωτα…

Θέλεις να σου πω εγώ τα δικά μου;  Μακάρι να μην έκανα όνειρα και σχέδια, να έπαιρνα τη ζωή όπως ερχόταν, για να μην απογοητευόμουν μετά.  Μα είναι πια αργά. 

Θέλεις να σου πω τα όνειρά μου που δεν τα θυμάμαι πια από την κούραση, μα σίγουρα δεν είναι όλο αυτό το τρέξιμο;  Ή μήπως προτιμάς τα όνειρα που κάνω τώρα;  Ντρέπομαι να τα ξεστομίσω, μα είναι ένας συνεχόμενος ύπνος, να μείνω σιωπηλή και μόνη για ώρες και στα αυτιά μου να μην ηχεί τίποτα, ίσως λίγη θάλασσα, λίγη μουσική από αυτήν που μου αρέσει και κλεφτά την ακούω πια, σιδερώνοντας, για πόσα λεπτά;  Η καθημερινότητα της σύγχρονης εργαζόμενης μάνας είναι ένας συνεχής Γολγοθάς.  Δε θα αναφερθώ στη ρουτίνα, στις ετοιμασίες και στα τρεχάματα αλλά στους πολλούς και αντιθετικούς ρόλους, στους οποίους καλείται να ανταποκριθεί η σύγχρονη εργαζόμενη μητέρα, για να είναι σωστή στα μάτια της κοινωνίας. 

Η κοινωνία απαιτεί από τις γυναίκες σήμερα να εργάζονται, για να συνδράμουν στις οικονομικές ανάγκες του σπιτιού τους, για να καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες αλλά και των παιδιών τους.  Βέβαια όταν η γυναίκα είναι καλή στη δουλειά της και προοδεύει, η ίδια η κοινωνία την κατηγορεί ότι αφενός έγινε πολύ ισχυρή, ότι αμείβεται με περισσότερα χρήματα από τον άντρα της και αφετέρου ότι εργάζεται πολλές ώρες, με αποτέλεσμα να μην πληροί τις προϋποθέσεις της καλής μάνας.  Ναι, ναι, την κατηγορεί ότι κάνει καριέρα και ότι είναι ανεύθυνη μάνα…  Και όλα αυτά γιατί έκανε αυτό που της ζητήθηκε καλά, εργάζεται.  Σε κανέναν δεν πέρασε από το μυαλό ότι η γυναίκα εργάζεται, γιατί έχει μορφωθεί, γιατί είναι ικανή για αυτό και γιατί το απολαμβάνει;  Σε πολλούς μάλιστα φαίνεται παράλογο η γυναίκα να απολαμβάνει κάτι άλλο πέραν από τα παιδιά της.

pblog.hertz.com

Η κοινωνία απαιτεί από τις γυναίκες σήμερα να κάνουν παιδιά, να τα μεγαλώσουν και να είναι καλές μανάδες, φτιάχνοντας ιδανικά πρότυπα μητέρας.  Μιας μητέρας που μαγειρεύει αψεγάδιαστες συνταγές, για να ευχαριστήσει τον σύζυγο και τα παιδιά της, μιας μητέρας που κάνει ευχάριστα όλες τις δουλειές του σπιτιού, που είναι πάντα όμορφη και περιποιημένη, με τα μαλλιά φτιαγμένα και τα νύχια βαμμένα, μιας μητέρας που παίζει υπομονετικά με τα παιδιά της στο πάτωμα και της οποίας το σπίτι είναι διά μαγείας πάντα καθαρό και συγυρισμένο.  Για να γίνουν όλα αυτά από μία σύγχρονη εργαζόμενη μάνα, επιτρέψτε μου να σας πω ότι χρειάζεται ένα θαύμα! 

Ακόμη και αν έχεις τη μεγαλύτερη βοήθεια του κόσμου, κάπου υστερείς.  Και τότε η κοινωνία σε κατηγορεί, γιατί δεν μαγειρεύεις και παίρνεις έτοιμο φαγητό ή τάπερ από τη μάνα σου.  Σε θεωρεί υπεύθυνη που ο άντρας σου άρχισε να σε βαριέται, επειδή από τη μια παραμέλησες τον εαυτό σου, από την άλλη δεν πρόλαβες όλες τις δουλειές του σπιτιού λόγω δουλειάς και παιδιών.  Δηλαδή σε κατηγορεί, επειδή δεν περιποιήθηκες ικανοποιητικά τους πάντες.  Και αν ακόμα ζητήσεις βοήθεια, πολλές φορές αυτό μπορεί να μετατραπεί σε μπούμερανγκ, γιατί συχνά η μάνα σου θα σε στολίσει με το χιλιοειπωμένο: «έθελες κοπελούθκια, έθελες να γίνεις μάνα, έτσι είναι, τωρά να τραβάς».  Άσε που στον επόμενο καβγά ο άντρας σου θα σε κατηγορήσει ότι αφήνεις τα μωρά στη μάνα σου, με δυο λόγια ότι δεν είσαι καλή μάνα…

Η κοινωνία απαιτεί από τις γυναίκες σήμερα να παραμένουν γυναίκες, να είναι περιποιημένες, να προσέχουν την εμφάνισή τους και να συμβαδίζουν με τη μόδα.  Ωστόσο αν αυτές ανταποκριθούν σε αυτή την προϋπόθεση, μετά τις κατηγορούν ότι ξοδεύουν τα λεφτά τους στα λούσα, ότι παραμελούν το σπίτι τους, γιατί τρέχουν στα κομμωτήρια, ότι ξεσάλωσαν, ότι ντύνονται υπερβολικά, ότι είναι προκλητικές.  Αν από την άλλη αυτές δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτόν τον ρόλο λόγω οικονομικών δυσκολιών ή χρόνου, η κοινωνία και πάλι θα τις αποκόψει και τις υποβαθμίσει. 

incimages.com

Η κοινωνία απαιτεί, τέλος, από τις γυναίκες σήμερα να είναι ακούραστες.  Να είναι πάντα χαμογελαστές και ευδιάθετες, να μην νευριάζουν ποτέ, να τα έχουν καλά με όλους, να είναι καλές με τη μάνα τους, με την πεθερά τους, να έχουν χρόνο για τις φίλες τους και όταν βγαίνουν με αυτές να μιλάνε μόνο για τα παιδιά τους, να έχουν άριστες σχέσεις με τους συναδέλφους τους και όταν βγαίνουν με αυτούς να μιλάνε μόνο για τα παιδιά τους, να είναι αψεγάδιαστες με λίγα λόγια. 

Σε ποιον κόσμο ζείτε επιτέλους;  Πόσα αντιφατικά πράγματα πρέπει να υποστούν σήμερα οι γυναίκες, για να ευχαριστήσουν όλους, εκτός από τον εαυτό τους;

Δε θέλω να μακρηγορήσω, απλώς να υπενθυμίσω ότι η κοινωνία δεν είναι ένα αθέατο σύνολο ανθρώπων που δεν το γνωρίζουμε, είμαστε εμείς, εγώ, εσύ, αυτός.  Εμείς καθιερώσαμε αυτά τα απαράδεκτα στερεότυπα για τις γυναίκες, για τις μάνες, για τις εργαζόμενες μητέρες και εμείς πρέπει να τα ανατρέψουμε.  Όταν είσαι απ’ έξω του χορού, έννοια που σε έπιασε βέβαια, αλλά όταν είναι δικός σου ο χορός και τον επωμίζεσαι σαν αντιβίωση πρωί, μεσημέρι, βράδυ, τότε αντιδράς.

Δε θέλω να μακρηγορήσω, απλώς να υπενθυμίσω ότι οι σύγχρονες εργαζόμενες μητέρες δεν είναι ρομπότ.  Είναι εξάλλου γυναίκες και μητέρες και έχουν μία ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση.  Για αυτό αφήστε τις να εργαστούν, χωρίς να τους δημιουργείτε τύψεις.  Αφήστε τις να είναι δημιουργικές με τον τρόπο που τους αρέσει.  Αφήστε τις λίγο μόνες τους, δώστε τους χρόνο να μείνουν με τον εαυτό τους, να κοιμηθούν, να φτιαχτούν, να ακούσουν τη μουσική τους, να χαρούν ό,τι τις κάνει χαρούμενες.  Αφήστε τις να μείνουν σιωπηλές, αφήστε τις να κλάψουν, να νευριάσουν.  Αφήστε τις επικρίσεις και τα λόγια που τις πληγώνουν, δώστε τους δικαίωμα να επιλέξουν πώς να είναι μάνες, πώς να συμπεριφερθούν στα παιδιά τους.  Δώστε τους χρόνο και χώρο να υπάρξουν.

Δώστε τους χρόνο και χώρο τουλάχιστον να επαναπροσδιορίσουν τα όνειρά τους. 

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: thinkright.me