Κάθε μέρα γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους και κάθε μέρα συνειδητοποιώ πόσο σίγουροι είναι για όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους.

Πολλοί ξερόλες ρε παιδί μου έχουν μαζευτεί!

Παντογνώστες, που δε χρειάζεται να τους πεις καν την διασταυρωμένη σου άποψη. Τα ξέρουν ήδη όλα πριν καν ειπωθούν. Πριν καν αποδειχθούν. Μη φανταστείς… Οι δικές τους πηγές άλλο, παρά διασταυρωμένες είναι. Η ζωή τους όλη περιστρέφεται γύρω από τις σάλτσες που προσθέτουν σε οτιδήποτε τους συμβαίνει.

Είναι επαληθευμένο, πως αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν την τύφλα τους. Άνθρωποι που δεν έχουν πολλές γνώσεις, συσσωρεύουν αμέτρητα συμπλέγματα, γι’ αυτό και τείνουν να πιστεύουν πως είναι οι καλύτεροι όλων. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους που έχουν πολύ υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας και τείνουν να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους αναθεωρώντας τις. Ο λόγος είναι προφανής:

Κανείς άνθρωπος δεν τα γνωρίζει όλα και η γνώση είναι αέναη. Όσο ζούμε μαθαίνουμε.

Το «σύνδρομο του ξερόλα» υπάρχει παντού και μας καταδιώκει. Έστω κι αν τα επιχειρήματα σου είναι ορθά, αυτός θα συνεχίσει ακάθεκτος να σου τα αντικρούει μόνο και μόνο για να μην εκτεθεί. Αν και εν τέλει στην πορεία αυτή, εκτίθεται περισσότερο. Πίστεψε με, δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθήσεις να τον επιμορφώσεις. Απλά θα πέσεις στο επίπεδό του. Και θα χάσεις χρόνο.

Ένας ξερόλας είναι στις πλείστες των περιπτώσεων παρωπιδιστής και φοβάται να αποδεκτεί την ημιμάθειά του. Το σύμπλεγμα ναρκισσισμού και ανωτερότητάς του, τον καθιστά… «κατά φαντασία παντογνώστη».

Θα του μιλάς για σπάνια είδη ζώων, θα ξέρει τα πάντα. Θα του μιλάς για ερωτικά, θα έχει λύσεις για όλα. Θα του αναλύεις επιστημονικό θέμα αστροφυσικής, θα έχει ήδη έτοιμες απαντήσεις να σου δώσει. Μάλιστα και όταν έρθει η ώρα να μιλήσεις για το αντικείμενό σου… κι αυτό θα το ξέρει καλύτερα και εσύ απλώς θα παραδίνεσαι. Θα παραδίνεσαι για να μην αναλωθείς άλλο με τέτοιους ξερόλες αλλά στην πραγματικότητα… «ξετίποτες».

Ε μάθετε λοιπόν πως εσείς που έχετε άποψη για όλα, εμείς που σας ακούμε και σκάζουμε είναι απλώς γιατί… βαριόμαστε να ασχοληθούμε.

Ένα επίπεδο πιο κάτω θα’ στε πάντα για εμάς κι ας νομίζετε πως υπερτερείτε. Πάντως τι βαρετό που θα ήταν αν πράγματι τα ξέραμε όλα… Θα είχαμε όρεξη για να ζήσουμε; Θα διψούσαμε να μάθουμε; Μπα… Γι’ αυτό εσύ που πάσχεις από «ξερολίαση» να θυμάσαι: όταν σκύβουμε το κεφάλι δεν είναι επειδή δεν έχουμε τι να απαντήσουμε. Είναι απλώς γιατί τέτοια τελειότητα μας αηδιάζει!