Άνθρωποι.

Αυτά τα υπέροχα όντα που αγαπούν να εξελίσσονται, να ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους και να αναζητούν συνεχώς το αλλιώτικο.

Αυτό που θα τους δώσει έστω ένα μικρό δείγμα ικανοποίησης και ασφάλειας για το αύριο τους. Μέσα σε όλο αυτό το χαώδες και ταυτόχρονα συναρπαστικό ταξίδι της αναζήτησης, οδηγός πολλές φορές είναι αυτή η χρονοβόρα και εξαντλητική, παρόλα αυτά ενδιαφέρουσα μπορώ να πω διαδικασία της υπερανάλυσης. Η διαδικασία στην οποία μερικές φορές δεν αναλύουμε απλώς περιστατικά και γεγονότα αλλά τα υπεραναλύουμε, κάτι που αντί να ξετυλίγει το κουβάρι των προβλημάτων μας το δένει κόμπους οι οποίοι τις περισσότερες φορές χρειάζονται διπλάσιο χρόνο και κόπο για να λυθούν.

e-vima.gr

Κάποιοι άνθρωποι, λοιπόν, χάνουμε την ουσία μέσα σε όλο αυτό το βουητό των επιλογών μας, καταλήγοντας σε ένα τούνελ σεναρίων για το αν έκανα ή μίλησα σωστά, αν έπρεπε να απευθυνθώ στο συγκεκριμένο πρόσωπο ή όχι, αν έκανα καλά που πήγα ή έφυγα και άλλα πάμπολλα ερωτήματα που τείνουμε να υπερφορτώνουμε το μυαλό και τη συνείδηση μας. Οπότε στο τέλος καταλήγουμε με ένα τεράστιο πρόβλημα και μια πελώρια τρύπα στο νερό.

Διάφορες έρευνες έχουν αποδείξει πως αυτή η ανάγκη ή το αίσθημα ή η ψευδαίσθηση των δυο προηγουμένων για υπερανάλυση, όχι μόνο δεν δίνει λύση σε ένα πρόβλημα που μπορεί να προκύψει αλλά προκαλεί ακόμη διάφορα συμπτώματα στο σώμα μας. Συγκεκριμένα, με τον πολλαπλασιασμό σεναρίων και επιλογών καθιστούμε τον εαυτό μας ανίκανο να αποφασίσει πιο μονοπάτι να ακολουθήσει, αφού κομπλάρουμε και αδυνατούμε να δράσουμε. Επίσης, στην προσπάθεια μας να υπεραναλύσουμε τις καταστάσεις που ζούμε, αυξάνουμε τα επίπεδα κορτιζόλης στον οργανισμό μας, δηλαδή γινόμαστε ξαφνικά μια μηχανή παραγωγής άγχους, με αποτέλεσμα να μειώνεται αισθητά η ενέργεια μας.

live.staticflickr.com

Φυσικά, θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφέρω την έλλειψη δημιουργικότητας που μπορεί να διαπιστωθεί με τα νοητά φράγματα που εμφανίζονται ώστε να καταρρίψουν κάθε φαντασίωση που συχνά προκύπτει μετά από κάθε υπερανάλυση. Με λίγα λόγια αναφέρομαι στη στιγμή που συνειδητοποιείς πού βρίσκεσαι, ποιον/α ή τι σκέφτεσαι.

Ναι, ακριβώς εκείνη τη στιγμή με το διπλό πετάρισμα της κεφάλας σου, μπας και καταλάβει πως ό,τι και αν πέρασε από κει μέσα, δεν μπορεί να γίνει πράξη. Ακόμη, πολύ πιθανό είναι να αλλάξουν οι διατροφικές συνήθειες, δηλαδή είτε θα τρως ασταμάτητα ό,τι βρεις μπροστά σου, είτε θα σε καταβάλει η κατάσταση αυτή τόσο πολύ που θα σε ξενίζει ακόμα και το ίδιο σου το σάλιο.

Και φυσικά, τελευταίος και καλύτερος ο ύπνος! Εκεί που είσαι έτοιμος να κλείσεις τα μάτια και να πεις επιτέλους για όσα είδες και αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια της μέρας, ΤΣΟΥΠ η πρώτη σκέψη πετάγεται φάτσα φόρα σαν να σου λέει «απόψε λέω να μην κοιμηθούμε… απόψε λέω να κάνουμε ένα πάρτι… το πάρτι είναι για δυο για μας τους δυο» και μετά ξεπετάγεται η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη και πάει λέγοντας μέχρι το επόμενο πρωί. Φαντάσου πως θα είσαι το επόμενο πρωί! ΧΑΛΙΑ ΧΑΛΙΑ!

annabaa.org

Γενικά, να θυμάσαι πως ό,τι περιέχει αυτό το μικρό συνθετικό το «υπέρ», συνήθως οδηγεί σε αδιέξοδο το οποίο σίγουρα δεν το θέλουμε. Ειδικά, σταμάτα να υπεραναλύεις αν το κάνεις, γιατί αν δεν το κάνεις μόλις έχεις ξεφορτωθεί έναν ακόμα μπελά από το κεφάλι σου· -1 λοιπόν!

Τις πλείστες φορές χάνεις παρά κερδίζεις μέσω της υπερανάλυσης και αν τύχει καμία φορά να κερδίσεις… έτυχε δεν πέτυχε!

Και το πιο σημαντικό πράγμα που χάνεις για μένα δεν είναι τίποτε άλλο παρά εκείνη η στιγμή· το παρόν σου.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: enallaktikidrasi.com