Οι αρθρογράφοι του Beezdom, δοκιμάζονται ξανά! Αυτή τη φορά προκλήθηκαν από ένα άλλο αρθρογράφο να γράψουν μία φανταστική, λογοτεχνική ιστορία από τον τίτλο ενός τραγουδιού. Η Κωνσταντίνα Φελλά προκάλεσε τη Στάλω Λίλη να γράψει μία ιστορία από το τραγούδι «Μικρές Νοθείες» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Για να δούμε Στάλω, can you bee a story writer?

Έμπαινε στα 25. Όχι ότι της κακόπεφτε. Ούτε μικρή, ούτε μεγάλη να πεις την έφαγαν τα χρόνια. Την μέρα που τα  έκλεινε, για ευχή της τούρτας γενεθλίων της ψιθύρισε «Όχι άλλο, λίγο, όχι άλλο, έτσι κι έτσι, στη ζωή μου». 

Κάπου εκεί, συνειδητοποίησε και πήρε την απόφαση ότι θέλει κάτι άλλο από τη ζωή που ζούσε, ότι η ρουτίνα της δεν ήταν στα αλήθεια αυτό που ήθελε για ρουτίνα. Η Σιλβύ ήταν εδώ και 5 χρόνια σε μια σχέση που ένιωθε ότι ολοκλήρωσε τον κύκλο της και γι’ αυτό θεώρησε ότι ήταν καιρός να χωρίσουν οι δρόμοι της με τον Άλεξ. Έτσι θα ήταν καλύτερα και για τους δύο. Άλλωστε θα ήταν άδικο και για τον Άλεξ να μην απολαμβάνει τον απόλυτο έρωτα κι αν ήταν κάτι στα αλήθεια η Σιλβύ, αυτό δεν ήταν εγωίστρια. Πίστευε ότι σε κάθε σχέση, όλα θα βρουν τον δρόμο τους κάποτε είτε αυτό ευνοεί την συνύπαρξη δύο ατόμων, είτε αυτό προϋποθέτει την πιο οδυνηρή εκδοχή που ήταν αυτή του χωρισμού.

Τις επόμενες βδομάδες που ακολούθησαν, τις ένιωθε ξένες. Κανένα μήνυμα στο κινητό, κανένα τηλεφώνημα, ούτε μια επίσκεψη από τον άνθρωπο που τόσο είχε ενσωματωθεί στη ζωή της. Δουλειά, διαμέρισμα, δουλειά και -ίσως- βραδινό κρασάκι με φίλες. Έτσι περνούσαν λίγο πολύ οι μέρες μέχρι να συνηθίσει την επιλογή της. Της έλειπε ήταν αλήθεια αλλά, δεν μετάνιωνε.

Τα Σάββατα, συνήθως τα απογεύματα, καθώς ξάπλωνε με το τσάι της στο μπαλκόνι της, έμπαινε σε κύκλους ονείρων χαζεύοντας τη θέα του 6^ου ορόφου. Το περασμένο Σάββατο, αποφάσισε να κατεβάσει τα άλμπουμ από το πατάρι, για να αλλάξει λίγο διακόσμηση και να θυμίζει περισσότερο Σιλβύ, παρά Άλεξ. Έτσι την αγαπημένη της Σαββατιάτικη συνήθεια συνόδεψαν αυτή την φορά, τα άλμπουμ. Καθώς τα μετροφυλούσε, παρατηρούσε το δικό της πρόσωπο, αλλά κι αυτό των γύρω της. Σκεφτόταν τι ήταν πριν την σχέση αυτή, το κορίτσι που ήταν ανέμελο, χωρίς έγνοιες, λιγότερο ανεχτικό. Αναπολούσε τα κομμάτια του εαυτού της που έχασε με τα χρόνια, σαν να ήταν παιδιά της που πλέον, έχουν φύγει από το σπίτι για να ξεκινήσουν την δική τους ζωή. Γιατί έκανε αυτό, γιατί το άλλο; Πώς θα ήταν αν έφευγε πιο νωρίς, πώς αν δούλευε αλλού κι άλλα πολλά.

Τα σκεφτόταν όλα αυτά και έπλαθε στο μυαλό της άλλες ζωές παράλληλες που θα μπορούσε να ζει, αν πολύ απλά έκανε διαφορετικές επιλογές.

Άλλες τις άρεσαν, άλλες τις μισούσε. Το μπέρδεμα αυτό των σκέψεων, διέκοψε ένα τηλεφώνημα από τη μαμά της πού ως γνωστό έπαιρνε και σήμερα για να ρωτήσει αν έφαγε, πώς πήγε η μέρα και τα σχετικά. Ο λυτρωτής της ανακατωσούρας, ήταν για ακόμα μια φορά η μαμά της, κι αυτό το ήξερε πολύ καλά η Σιλβύ. Λες και αυτή η γυναίκα ήξερε πότε να παρέμβει χωρίς κανείς να πει κάτι. Αφού λοιπόν χαμογέλασε στο αντίκρισμα της κλήσης, απάντησε και μίλησαν για λίγο. Μετά την κλίση, η Σιλβύ, ήταν πλέον σε άλλη διάθεση.  Άφησε στην άκρη το άλμπουμ και με ένα ειρωνικό χαμόγελο, πείραξε τον εαυτό της. Τον τόσο διχασμένο της εαυτό, που την  ανάγκαζε από την μια να κάνει όλες αυτές τις σκέψεις περί πιθανών σεναρίων ζωής, την ίδια στιγμή που αντιλαμβανόταν ότι όλα αυτά είναι περιττά. Πάντα αυτά που μας κάνουν ΕΜΑΣ, είναι αυτά που ζούμε, οι αποφάσεις που πήραμε σε κάθε μικρό δίλημμα που προέκυψε στην καθημερινότητά μας.

Από αυτή τη σχέση όλα αυτά τα χρόνια, πήρε πάρα πολλά. Έμαθε πώς είναι να νοιάζεται για κάποιον, χωρίς να περιμένεις κάτι για αντάλλαγμα, έμαθε πώς είναι να συμβιβάζεσαι σε κάποια θέματα για να προκύπτει λύση που να ευνοεί όχι μόνο έναν, αλλά δύο. Να συζητά όταν την απασχολεί κάτι, παρά να ξεσπά και άλλα πολλά που τη μεγάλωσαν σαν άνθρωπο. Χαμογέλασε ξανά. Νιώθει να βρίσκει σιγά σιγά τον εαυτό της. Αγαπά που ακόμα μπορεί να ονειρεύεται. Γιατί, αν το καλοσκεφτείς τι νόημα έχει μια ζωή με ροή στρωτή, την οποία δεν πειράζεις έστω και λίγο με τις σκέψεις και τα όνειρά σου; Τι νόημα θα είχε αν δεν κάναμε αυτά τα μικρά πειράματα, αυτές τις μικρές νοθείες;

[zombify_post]

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: freepik.com