Πάντα ονειρευόμουν ένα ταξίδι εγώ κι εσύ, για οπουδήποτε, αρκεί να μου κρατάς σφιχτά το χέρι. Δεν χρειάζομαι πολλά, μονάχα μια μικρή βαλίτσα με τα απαραίτητα , ούτε φτιασίδια ούτε καλλυντικά ούτε κοσμήματα, μονάχα το χαμόγελο που θα μου φέρνεις στο πρόσωπο. Θα είναι πιο αστραφτερό και από το μεγαλύτερο διαμάντι.
Μαυρισμένη και ξέγνοιαστη δίπλα σου, με την αίσθηση της αλμύρας στα μαλλιά. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος εξωτικός προορισμός, με χλιδάτα ξενοδοχεία και πολυτελή εστιατόρια.
Ίσως σε ένα ελληνικό νησί. Τα πρωινά να περπατάμε σε μικρά γραφικά σοκάκια, αποθανατίζοντας στον φακό τις τόσες ομορφιές που θα απολαμβάνουμε μαζί. Τα απογεύματα να κολυμπάμε στα καταγάλανα νερά και να τρώμε παγωτό χωνάκι που τόσο λατρεύω και τα βράδια να καθόμαστε σε μικρά χαριτωμένα ταβερνάκια με τσίπουρο και μεζέ και πίσω να ξεχύνονται ήχοι από μπουζούκι, που θα σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή.
Στην τελική, αυτό που μετρά είναι οι στιγμές και αυτό είναι και που μένει. Έλα να δημιουργήσουμε μαζί δεκάδες τέτοιες. Χωρίς άγχη, χωρίς υπερβολές και ανούσια stories για να βλέπουν οι άλλοι.
Έλα μόνο εσύ, εγώ, μια μικρή βαλίτσα και ο έρωτας μας.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: ak.picdn.net
What do you think?
Show comments / Leave a comment