Είμαι η Ραφαέλλα -όχι Καρά- αλλά έχω κι εγώ μπρίο και νάζι.

Από μικρό κοριτσάκι ήμουν σκανδαλιάρα, ότι ήθελα έκανα και αλίμονο σ’ αυτόν που θα προσπαθούσε να με σταματήσει.

Αν δεν σπούδαζα Νομική, θα γινόμουν δασκάλα χορού -χορός ίσον δεύτερη υπόσταση για μένα- και θα έκλεινα εισιτήρια διαρκείας στα μπουζούκια, έτσι, για να χω σταθερά την θεσούλα μου.

Βαριέμαι τα τετριμμένα, η ρουτίνα είναι ο χειρότερος εχθρός μου.  Το κορίτσι «του γλυκού» θα με πεις, ποτέ όμως γλυκό κορίτσι.

Αν είχα μια ευχή, θα ευχόμουν να καταβροχθίζω σοκολάτες και να μην παχαίνω.

Δίνω δύναμη στις λέξεις, τις αφήνω να γίνουν ο καβαλιέρος μου στο χαρτί για να καταθέσω συναισθήματα κι αυτές μ’ αντάλλαγμα με ταξιδεύουν. Σκορπίνα με την βούλα βλέπετε.

Τι λες λοιπόν, θα μπεις στον χορό❓❓❓