Ο έρωτας συνηθίζεται να πλασάρεται στο ευρύτερο κοινό ως το απόλυτο αγνό συναίσθημα που αγκαλιάζει τις ψυχές μας και βγάζει στην επιφάνεια την πιο ευάλωτη μεν, όμορφη δε, πτυχή του εαυτού μας. Έχει σημειωθεί ότι με τον ερχομό του έρωτα ο άνθρωπος ηρεμεί, γίνεται πιο θετικός και ως αποτέλεσμα αντιμετωπίζει τη ζωή πιο συνειδητά. Κοινώς, εφόσον βρεις το άλλο σου μισό, ξεκινά η εκδρομή στον έβδομο ουρανό, μέσα στη γνωστή σε όλους μας ροζ φούσκα, στην γη όπου είναι όλα ρόδινα και δεν πάει τίποτα στραβά. Όλα ωραία και καλά μέχρι που συνειδητοποιείς ότι εσύ και το ταίρι σου μάλλον έχετε αλλεργία στο ροζ.
Δεν ήξερες πως είναι δυνατόν να αγαπάς έναν άνθρωπο τόσο πολύ ενώ ταυτόχρονα να θέλεις να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο – για να μη χτυπήσεις το δικό του – μέχρι που γνώρισες τον/την αγαπημένο/η σου. Διαφωνείτε σχεδόν στα πάντα, και η ένταση στη σχέση σας είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Είσαστε το ζευγάρι φωτιά, που όλος ο κόσμος – και μαζί του και εσείς – απορείτε πως αντέχετε ακόμη ο ένας τον άλλον. Και κάπου εδώ φτάνετε να αναρωτηθείτε: τι είναι χειρότερο; Μαζί ή χώρια;

pinimg.com
Όταν επέρχεται το «χώρια», βιώνετε μία ανεξήγητη θλίψη και τείνετε να αναπολείτε τις ευτυχισμένες στιγμές που είχατε ως ζευγάρι – ακόμα και αν ήταν ελάχιστες – ούτως ώστε να αντέξετε την πραγματικότητα που σας θέλει χωριστά.
Όση ηρεμία και αν έφερε ο χωρισμός σας, αδυνατείτε να ανταπεξέλθετε στην απώλεια του άλλου. Η θύμησή τους γίνεται όλο ένα και πιο έντονη και η απόφαση να γυρίσετε ο ένας πίσω στον άλλον είναι πλέον μονόδρομος.
Από το χώρια, έτσι, καταλήγετε ξανά στο μαζί, και ενώ η αρχή είναι – όπως κάθε φορά – εκστατική, η ευτυχία που τόσο πολύ αναπολούσατε, δεν αργεί να γίνει και πάλι καπνός και να επανέλθουν οι εντάσεις και οι – ανούσιοι – καβγάδες πίσω. Η σχέση σας μοιάζει με φαύλο κύκλο και εσείς, αγανακτισμένοι όσο ποτέ, έχετε ξεμείνει από δύναμη.

cloudinary.com
Μελέτες που εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα στους ανθρώπους που ήταν βαθιά στη δίνη του χωρισμού, διαπίστωσαν ότι ο έρωτας μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο όπως ένα εθιστικό ναρκωτικό και ότι η απώλεια αυτού του έρωτα μπορεί να οδηγήσει σε βιοχημικές αντιδράσεις παρόμοιες με τα στερητικά σύνδρομα. Παρ’ ότι δεν μου αρέσει να ταυτίζουμε κάτι το υγιές και ζωογόνο με κάτι καταστροφικό που σε υποδουλώνει, η αλήθεια είναι ότι αυτές οι σχέσεις είναι ακριβώς αυτό: καταστροφικές.
Ο έρωτας που έχει ο ένας για τον άλλον στις σχέσεις αυτές, είναι τόσο έντονος όσο και οι έντονες προσωπικότητες τους. Είναι τόσο ίδιοι και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί που αυτό έχει τελεσίδικο αποτέλεσμα. Τελικά αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν τόσο δυνατά συναισθήματα που δεν θέλουν να φύγουν μακριά από κάτι που τους κρατάει τόσο πίσω, ή είναι τόσο αδύναμοι όσο ένας ναρκομανής που ενώ ονειρεύεται την απεξάρτηση, φοβάται να τολμήσει να επιβιώσει μόνος αλλά υγιής.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: markmanson.net
What do you think?
Show comments / Leave a comment