Πάμε αρκετά πίσω στο Μundial του 1950. Oι χώρες μετά την 12ετή διακοπή λόγω του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου θα συμμετείχαν στην γιορτή του ποδοσφαίρου. Τη διοργάνωση ανέλαβε η χώρα που λατρεύει το σπορ σαν θρησκεία, η Βραζιλία. Η ποιοτική ομάδα των selecao είχε όλα τα φόντα να κατακτήσει το τουρνουά μπροστά στο ένθερμο κοινό της. Οι τόσο ευνοϊκές  συνθήκες την βοήθησαν να κάνει ιδανική αρχή έστω και δύσκολα, τερματίζοντας στην κορυφή του πρώτου ομίλου μπροστά από Γιουγκοσλαβία, Ελβετία και Μεξικό εξασφαλίζοντας  την συμμετοχή της στον τελικό γύρο. Η ιδιαίτερη μορφή του εν λόγω τουρνουά έλεγε ότι οι τέσσερις πρώτες ομάδες των τεσσάρων ομίλων προκρίνονταν στον τελικό γύρο, ένα γκρουπ με τις νικήτριες ομάδες.

Η ανωτερότητα των Canarinho αποτυπώθηκε και στο γήπεδο με το επιβλητικό 7-1 με την Σουηδία καθώς και με το επίσης εμφατικό 6-1 απέναντι στην Ισπανία. Όμως, η Ουρουγουάη με μια νίκη και μια ισοπαλία, χωρίς να ενθουσιάσει και να πείσει με τις εμφανίσεις της, έφτασε να θέλει νίκη στο παιχνίδι-τελικό απέναντι στους οικοδεσπότες Βραζιλιάνους προκειμένου να χαλάσει το πάρτι που έστησε μια ολόκληρη χώρα.

Το κοινό θεωρούσε δεδομένη την κατάκτηση από τους Βραζιλιάνους. Τα πρωτοσέλιδα είχαν ήδη κυκλοφορήσει με τίτλο «Brasil Campeao 1950!» από την εφημερίδα “O Mundo”.

Οι Βραζιλιάνοι ετοίμασαν την νικητήρια χορογραφία, ο πρόεδρος της FIFA και εμπνευστής της διοργάνωσης, Zil Rime είχε ήδη ετοιμάσει τον συγχαρητήριο λόγο στην επίδοξη νικήτρια Βραζιλία στην επίσημη της γλώσσα, τα πορτογαλλικά.

16 Ioυλίου 1950. Η ατμόσφαιρα στο ιστορικό στάδιο Μαρακανά, ήταν γιορτινή. Οι επίσημες πηγές της FIFA κάνουν λόγο για 199.854(!) θεατές αριθμός ρεκόρ για την ιστορία του ποδοσφαίρου. Οι Ουρουγουανοί αριθμούσαν μόλις 100 φιλάθλους. Η selecao βολευόταν και με ισοπαλία ενώ η celeste ήθελε πάση θυσία νικηφόρο αποτέλεσμα. Το κίτρινο ηφαίστειο έμελλε να εκραγεί όταν στο 47^ο λεπτό ο Friaca έγραφε το 1-0.

Η Βραζιλία μόνο με αυτοκτονία έχανε το τρόπαιο. Η συνέχεια όμως ήταν συγκλονιστική. Αρχικά ο Schiaffino και ακολούθως ο Ghiggia μετέτρεψαν την γιορτή σε Βατερλό. Οι χιλιάδες Βραζιλιάνοι προσπαθούσαν να αντιληφθούν  τι έγινε. Η Ουρουγουάη, σε μια τυπική τελετή, αφού δεν προετοιμάστηκε κανένας για αυτή την εξέλιξη, πανηγύριζε το 2^ο της Παγκόσμιο Κύπελλο ενώ στην Βραζιλία επικρατούσε βαρύ πένθος.

 Ο σκόρερ του νικητήριου γκολ της celeste δήλωσε: «Μόνο τρεις άνθρωποι, μόνο με μία κίνησή τους, έχουν σιγήσει το ‘Μαρακανά’. Ο Φρανκ Σινάτρα, ο Πάπας Παύλος ο 2ος και εγώ».

Πολλοί φιλάθλοι πήδηξαν από τις εξέδρες του σταδίου ενώ αρκετοί υπέστησαν καρδιακή προσβολή μη αντέχοντας την εξέλιξη του αγώνα με συνολικά 90 Βραζιλιάνους εντός και εκτός γηπέδου να χάνουν την ζωή τους.

«Παντού υπάρχει μία ανεπανόρθωτη εθνική καταστροφή,κάτι σαν τη Χιροσίμα. Η δική μας καταστροφή, η δική μας Χιροσίμα, ήταν η ήττα από την Ουρουγουάη το 1950», αναφέρει ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Νέλσον Ροντρίγκες.

Αξιοσημείωτη ήταν η αντικατάσταση της “γρουσούζικης” λευκής εμφάνισης με την χαρακτηριστική κίτρινη και μπλε από την “selecao”. Ήταν η ήττα που σηματοδότησε ένα διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του αθλήματος και κυρίως για την Βραζιλία αποτέλεσε ένα καλό μάθημα το οποίο διαδέχθηκαν μεγάλες στιγμές δόξας με ηγέτη κάποιον… Edson Arantes do Nascimento γνωστό και ως Pele!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com