Ο Λούκας Στυλιανού, ένας υποσχόμενος ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος, μας μιλά για την αλλαγή στη σταδιοδρομία του καθώς σπούδαζε Μηχανικός Υπολογιστών. Μας εξηγεί πιο αναλυτικά γιατί θέλησε να αλλάξει πορεία και πώς κατάφερε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη φωτογραφία και να γίνει αυτο-εργοδοτούμενος.

Δημιούργησε το δικό του brand ως φωτογράφος – Loukas Stylianou Photography – και τώρα εργάζεται με αφεντικό τον εαυτό του φωτογραφίζοντας βαφτίσεις, γάμους, αρραβώνες, απόφοιτους, φεστιβάλ καθώς και διάφορες επιχειρήσεις για προώθηση και διαφήμισή τους.

Οι εποχές αλλάζουν και δεν σημαίνει ότι όλοι μας στην ηλικία των 18 ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας, σε τι έχουμε ταλέντο και τι πραγματικά μας αρέσει. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς επάγγελμα και να ξεκινήσεις κάτι δικό σου από το μηδέν. Με λίγο ταλέντο και θέληση, οι πιθανότητες για να πετύχεις αυτό που θέλεις είναι τεράστιες.

Αυτό μας το αποδεικνύει ο Λούκας μέσα από τα δικά του βήματα.

Τι έκανες πριν να γίνεις φωτογράφος και τι σε έκανε να αλλάξεις κατεύθυνση;

Πριν γίνω φωτογράφος, σπούδαζα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στο τμήμα Μηχανικών Υπολογιστών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου είχα μία κάμερα με την οποία έβγαζα τοπία κλπ. Στον τρίτο χρόνο, όμως, των σπουδών μου μπήκα και στον Όμιλο Φωτογραφίας, όπου εκεί εξελίχθηκε πιο πολύ αυτή η ενασχόληση που είχα, δηλαδή έμαθα κάποια νέα πράγματα όσο αφορά τη φωτογραφία. Αυτό που με έκανε να αλλάξω κατεύθυνση είναι το ότι τα βρήκα σκούρα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, είναι αρκετά δύσκολη η σπουδή που ακολούθησα συν το ότι δεν είναι αυτό που περίμενα. Είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου, τελοσπάντων. Αποφάσισα, λοιπόν, να διακόψω τις σπουδές μου και να ασχοληθώ περισσότερο με το κομμάτι της φωτογραφίας και να το δω λίγο πιο επαγγελματικά.

Ήξερες από πάντα ότι ήθελες να γίνεις φωτογράφος;

Όχι, δεν το ήξερα ότι θα ασχολούμουν τόσο πολύ με τη φωτογραφία σε σημείο που θα το έκανα επαγγελματικά. Αυτή η ίντριγκα-η σκέψη, μου μπήκε κατά το δεύτερο έτος των σπουδών μου, αν δεν κάνω λάθος, όπου το έβλεπα για να βγάλω κάποια έξτρα λεφτά σαν δεύτερη ενασχόληση. Το διάστημα εκείνο φυσικά εργαζόμουν και κάπου αλλού, οπόταν λέω γιατί όχι να ασχοληθώ και λίγο με τη φωτογραφία που μπορεί να μου επιφέρει κάποιο έξτρα εισόδημα. Στην πορεία όταν είδα ότι μου άρεσε περισσότερο αυτό που έκανα, αποφάσισα να το κάνω ως την πλήρη απασχόλησή μου.

Η απόφαση να αφήσεις τις σπουδές σου και να ξεκινήσεις μία καινούργια σταδιοδρομία σε φόβισε;

Κοίταξε, ένα πρωινό ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι η σπουδή που κάνω δεν είναι αυτό που θα ήθελα να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου και εκεί αποφάσισα να τερματίσω τις σπουδές μου. Φυσικά στην αρχή είσαι κάπως περίεργα, δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις, δεν ξέρεις τι θα έρθει στο μέλλον. Παίρνεις μία απόφαση, στην αρχή είναι όλα δύσκολα, είναι φυσιολογικό να σε φοβίζει κάθε νέο ξεκίνημα. Όπως ήταν και το Πανεπιστήμιο Κύπρου, φυσικά, ένα νέο ξεκίνημα. Έχεις κάποια περιέργεια να δεις τι θα ακολουθήσει μετά από αυτό. Σιγά-σιγά, βήμα προς βήμα ξεκίνησα κι εγώ τη νέα μου σταδιοδρομία.

Ποια ήταν η αντίδραση των ατόμων του στενού σου κύκλου για αυτή την αλλαγή;

Πρώτα απ ’όλα οι γονείς μου δεν το είδαν με καλό μάτι αυτό το βήμα που πήγα να κάνω. Φυσικά, κάποιοι φίλοι, επίσης, ανησύχησαν λίγο η αλήθεια για το τι θα επακολουθήσει και το πού θα καταλήξω. Οι γονείς φυσικά πάντα θέλουν το παιδί να έχει ένα πτυχίο. Κάποιοι λένε «κάνε το πτυχίο και μετά μπορεί κάπου να σου χρειαστεί». Τους εξήγησα κάποια πράγματα – φυσικά δεν ζουν στο σώμα μου για να καταλάβουν τι γίνεται και πόσο μου αρέσει η φωτογραφία. Σιγά-σιγά όμως το δέχτηκαν και προσπαθούν να με στηρίξουν σε κάθε μου προσπάθεια και κάθε νέο βήμα.

Ποια βήματα ακολούθησες για να ξεκινήσεις μία καριέρα ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος;

Μέσω του φωτογραφικού ομίλου που ξεκίνησα να μαθαίνω κάποιες βασικές αρχές φωτογραφίας, εκεί ξεκίνησα να εξασκούμαι στον τομέα αυτό και μέσω κάποιων γνωστών μου οι οποίοι ήταν φωτογράφοι σε νυχτερινά κέντρα, με καθοδήγησαν και αυτοί, με πήραν μαζί τους για να εξοικειωθώ λίγο περισσότερο με το περιβάλλον εκεί και έτσι ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα. Φυσικά, και μέσω κάποιων γνωστών από τον φωτογραφικό όμιλο ξεκίνησαν κάποιες μικροδουλειές, κάποιες βαφτίσεις δειλά – δειλά. Επίσης, πριν καν πιάσω την πρώτη μου επαγγελματική κάμερα είχα παρακολουθήσει κάποια online courses από κάποιες ακαδημίες μέσω διαδικτύου. Φυσικά και με πάρα πολλή εξάσκηση από μόνος μου γενικά με τοπία, με ανθρώπους κλπ. ξεκίνησα σιγά-σιγά να μπαίνω στο κλίμα του επαγγελματία φωτογράφου.

Υπήρξαν φίλοι/συνεργάτες κατά τη διάρκεια της πορείας αυτής που σε βοήθησαν επαγγελματικά;

Όπως προανέφερα, δύο άτομα – γνωστοί από το “Snap City”, είναι μία επωνυμία η οποία είναι και εκείνοι ελεύθεροι επαγγελματίες, και επίσης από το “Fifty Five Vision”, μία εταιρεία η οποία απασχολείται μόνο με νυχτερινά κέντρα. Από εκεί ξεκίνησα να εργάζομαι στον τομέα αυτό με τη βοήθεια τους φυσικά. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι συνεργάτες δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα να προχωρήσω περαιτέρω.

Πότε κατάλαβες ότι η δουλειά σου ξεκίνησε να έχει ανταπόκριση από το κοινό;

Το κατάλαβα μόλις είχα κάνει την πρώτη μου επαγγελματική δουλειά πριν 3 χρόνια – και δεν μιλώ για νυχτερινά κέντρα κλπ – μιλώ για ένα πάρτυ αρραβώνων το οποίο είχα κάνει. Με εμπιστεύτηκε ο κόσμος και πέρα από αυτό μέσω του κύκλου μου από γνωστούς και φίλους με εμπιστεύτηκαν για να απαθανατίσω τις σημαντικές τους στιγμές σε κάποιες βαφτίσεις ή σε αρραβώνες. Έστησα τη δική μου ιστοσελίδα στο Facebook και στο Instagram και είδα την απήχηση που είχε.

Κοιτώντας πίσω, μετανιώνεις που άφησες τις σπουδές σου;

Δεν μετανιώνω που άφησα τις σπουδές μου αν και κατάλαβα από νωρίς αυτό που πήγαινα να κάνω δεν ήταν και πολύ ενδιαφέρον, για εμένα τουλάχιστον. Δεν νομιίζω να με ικανοποιούσε να ήμουν υπάλληλος κάποιου άλλου και να εργάζομαι για κάποιον άλλο. Οπότε τώρα κάνω κάτι δικό μου, εργάζομαι για μένα και είναι αυτό που μου αρέσει και με ικανοποιεί στο εκατό τοις εκατό.

Έχεις κάποια σχέδια για το μέλλον επαγγελματικά;

Φυσικά, το πρώτο και κυριότερο είναι να ανοίξω ξανά τον δικό μου χώρο απασχόλησης. Δηλαδή, να ανοίξω ένα studio φωτογραφίας όπως είχα και στο παρελθόν αλλά λόγω κορωνοϊού το έχω κλείσει. Επίσης, ένα από τα μεγάλα σχέδια που έχω είναι να κάνω μία δική μου έκθεση φωτογραφίας. Είτε είναι γάμου είτε βάφτισης είτε γενικά τέχνης της φωτογραφίας.

Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον ή κάποια που θα ήθελε να αλλάξει κατεύθυνση και σταδιοδρομία και να ασχοληθεί με αυτό που του/της αρέσει;

Η μόνη συμβουλή που θα έδινα σε άτομα που σκέφτονται να αλλάξουν την κατεύθυνση που έχουν τώρα είναι μόνο αν νοιώθουν ότι αυτό που κάνουν είναι χρονοβόρο, επίπονο και δεν τους ικανοποιεί 100%. Επίσης, εάν προχωρήσουν σε αυτή την απόφαση να βρουν ένα σωστό μέντορα ο οποίος θα τους καθοδηγήσει όπως πρέπει, να έχει την εμπειρία, να μπορεί να τους διδάξει κάποια πράγματα σχετικά με το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν στην πορεία ούτως ώστε να αποφεύγουν κάποια λάθη τα οποία οι ίδιοι έχουν κάνει και ούτως ώστε να φτάσουν στο επίπεδο που θέλουν το συντομότερο δυνατόν.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com