Το τελευταίο διάστημα οι ανησυχίες μου για το μέλλον έχουν γίνει πιο έντονες από κάθε άλλη φορά… Φτάνοντας αισίως στους τελευταίους μήνες πριν την απόκτηση του πτυχίου μου, προσπαθώ να επαναπροσδιορίσω τους στόχους μου και να βάλω σε τάξη τα μελλοντικά μου σχέδια. Για αυτό ακριβώς τον λόγο επικρατεί μόνιμα στο μυαλό μου το ερώτημα αν το μέλλον κρατά τελικά το κλειδί για την ευτυχία και αν οι αποφάσεις μου θα με φέρουν ένα βήμα πιο κοντά σε αυτήν…

Για μερικούς η ευτυχία ορίζεται ως μια κατάσταση του νου, ενώ για άλλους αποτελεί συνέπεια εξωτερικών παραγόντων όπως ο πλούτος, το κοινωνικό στάτους και οι επιτυχημένες σχέσεις. Ο κάθε άνθρωπος τη βιώνει με διαφορετικό τρόπο και την αναπαριστά με ξεχωριστά μοτίβα στο μυαλό του. Επομένως, κάτι που κάνει ένα άτομο ευτυχισμένο, μπορεί να μη λειτουργεί το ίδιο για κάποιον άλλο. Πολλοί, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι το πολυπόθητο κλειδί μπορεί να επέλθει εξ ολοκλήρου μέσω της προόδου και της εξέλιξης. Η πεποίθηση αυτή εξηγεί ότι οι διαρκείς ατομικές προσπάθειες για δημιουργία ενός καλύτερου και γεμάτο καινοτομίες μέλλοντος, καθιστά το άτομο ικανό να επιλύσει επερχόμενα προβλήματα με περισσότερη ευελιξία και λογική. Σίγουρα υπό αυτή την έννοια, το μέλλον έχει τη δυνατότητα για ευτυχία! Αποτελεί όμως εγγύηση; Και τι γίνεται με το παρόν;

Προσπαθώντας, λοιπόν, να βρω την απάντηση στο καίριο ερώτημα, συνειδητοποίησα ότι η ευτυχία δεν αφορά το αποτέλεσμα ενός ακατάπαυστου αγώνα, αλλά επέρχεται κυρίως μέσα από το ταξίδι που κάνουμε για να φτάσουμε μέχρι εκεί. Η εμμονή μας με το μέλλον μπορεί να είναι εξαιρετικά επιζήμια, ιδίως για το παρόν. Το μέλλον κρύβει αβεβαιότητα, θέτοντας αδύνατη όχι μόνο την πρόβλεψη του αλλά και την δέουσα ψυχική μας ετοιμότητα προς αυτό. Στην ουσία, η υπερβολική εστίαση στο μέλλον και η ανησυχία μας για πράγματα που εμπίπτουν πέρα από το φάσμα ελέγχου μας, μπορεί να μας φέρουν αντιμέτωπους με πρωτόγνωρα συναισθήματα άγχους και στρες. Απεναντίας, θα ήταν επωφελέστερο να εστιαζόμαστε στο παρόν και στο πώς οι ενέργειες που προβαίνουμε μπορούν να μας καλλιεργήσουν μια ανθεκτική/προσαρμοστική προσωπικότητα , η οποία θα οικοδομήσει μια ισχυρή βάση ευημερίας. Μέσω αυτής θα αποκτήσουμε ικανότητες  που μπορούν να μας βοηθήσουν να προηγηθούμε σε όποιες προκλήσεις μπορεί να συναντήσουμε.

Η δική μου ερμηνεία, συνεπώς, ορίζει την ευτυχία ως ένα παροντικό γεγονός που αφορά την  θεμελίωση στάσιμων συναισθημάτων χαράς (για την παρούσα στιγμή) και όχι τη διαρκή αναζήτηση της. Μπορεί η ανάλογη προετοιμασία και οι αποφάσεις μας να συμβάλλουν για ένα καλύτερο αύριο, αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα αποθέματα ψυχικής ανθεκτικότητας που διαθέτουμε σε κάθε φάση της ζωής μας. Τι γίνεται αν καταφέρουμε όλα όσα έχουμε παλέψει να αποκτήσουμε, αλλά δεν διαθέτουμε πλέον το σθένος να τα απολαύσουμε; Για να αποτρέψουμε το συμβάν αυτό χρειάζεται μια σταδιακή πορεία ανέλιξης, η οποία θα μας κάνει κυρίαρχους της ζωής μας και όχι έρμαια του μέλλοντος!

«Η ευτυχία δεν είναι κάτι που αναβάλλεις για το μέλλον.

 Είναι κάτι που σχεδιάζεται για το παρόν”.

Jim Rohn

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: identity-mag.com