Στην πορεία μου σε αυτόν τον κόσμο σαν αρσενικό συνάντησα πολλές γυναίκες που θα ήθελαν να ξέρουν τι είναι ο έρωτας και η αγάπη  από τα μάτια των αντρών, πως νιώθουν, πως σκέφτονται, πως αντιδρούν, τι πάει λάθος με τους περισσότερους από εμάς. Φυσικό είναι να μην μπορώ να εκπροσωπήσω ολόκληρο τον αντρικό πληθυσμό. Θα δώσω την δική μου οπτική και εύχομαι να υπάρχουν πολλοί που θα μπορέσουν να ταυτιστούν. 

Στα δικά μου τα μάτια είναι το τέλειο, είναι κάτι το οποίο ζεις πολύ λίγες φορές στην ζωή σου, δύο με τρεις φορές το πολύ, θα είναι κάτι το οποίο δεν χωράνε διαφορές και συμβιβασμοί, μόνο τρέλα παρορμητισμός και η αέναη διαδρομή προς το άγνωστο.

Που θα βγει; Όταν τελειώσει τι γίνεται; Τι κάνουμε; Θα μου λείπεις; Θα μιλάμε;

Θα είμαι χαρούμενος που το έζησα ή λυπημένος γιατί θα ήθελα κι άλλο; Τι κι άλλο; Κι άλλες στιγμές, απογοητεύσεις και δυσκολίες; 

Η αλήθεια όταν είσαι πραγματικά ερωτευμένος θα θες κι άλλο, θα θες αυτός ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου να μην χαθεί ποτέ από την ζωή σου, αυτό που νιώθεις εκείνη την στιγμή που τον κοιτάς να μην σβήσει, να είναι σαν ατελείωτο κερί αναμμένο και να ζεσταίνει τις “πεταλούδες” που έχεις μέσα σου, να κρατάει ζεστά τα πόδια σου όταν θα παγώνουν από το βλέμμα του και θα χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου. Θα την χάνεις όμως; Για πόσο ακόμα; Εδώ είναι το τέλειο, όσο κρατήσει είτε πολύ είτε λίγο από την αρχή μέχρι το τέλος να υπάρχει το ίδιο αίσθημα. Πώς μπορείς να πεις ότι αγάπησες; Ότι είσαι διατεθειμένος να συγχωρέσεις τα πάντα απλά γι’ αυτό το βλέμμα γι’ αυτές τις αναμνήσεις και γι’ αυτη την αγκαλιά;

Είναι γνωστό πως αν δεν κάνεις λάθη δεν μαθαίνεις, κανένας μας και καμία σας δεν γεννήθηκε τέλειος ή τέλεια.

Ποιός ή ποιά από εμάς είναι διατεθειμένος να συγχωρέσει τα λάθη, να κάνει άκρη τους εγωισμούς και να παλέψει γι’ αυτό που θέλει;

Λίγοι αυτοί που θα το κάνουν, πολλοί αυτοί που θα κάνουν λάθη. Πως θα εξισορροπήσει η ζυγαριά; Με ρομαντισμό ή ρεαλισμό; Ρεαλισμός; Πόσο ρεαλιστικός θεωρείται ένας έρωτας δηλαδή; Θα καταθέσω την ψήφο μου στον ρομαντισμό και στο αχαλίνωτο πάθος των ανθρώπων για έρωτα γιατί οι συμβιβασμοί δεν είναι για μας, ή όλα ή τίποτα μαζί ή τίποτα!

Αν δεν μπορείς να ξανά νιώσεις έτσι γιατί να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο;

Όσο και αν έχουμε το εξώφυλλο του κυρίαρχου, του σκληρού του “γυναικά” πάλι σε μια γυναικεία αγκαλιά θα χανόμαστε. Μπορεί να σας απογοητεύουμε πολλές φορές, μπορεί να χάνουμε τον δρόμο μας άλλες τόσες. Τα πάντα όμως είναι υποκειμενικά. Θα άντεχες μέχρι να μάθω ή να μάθουμε από τα λάθη μου; Θα έμενες να με βάλεις στο σωστό δρόμο ή όλα πλέον θυσιάζονται στον βωμό της άνεσης και της ευκολίας; Συνήθως καταλήγουμε στο δεύτερο κομμάτι της άνεσης και της ευκολίας και γι’ αυτό οι ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις έχουν γίνει έκπτωτες σε μια κοινωνία που μας ωθεί στην μιζέρια και την απομάκρυνση.

Τέλος μπορεί όλα αυτά να φαίνονται ονειρικά σε κάποιον και προϊόν φαντασίας γι’ αυτήν την εποχή αλλά ποιο το νόημα αν ο έρωτας δεν είναι ένα όνειρο;

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com