Η λύση και το πρόβλημα είναι δύο έννοιες αντίθετες. Όποτε ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα, ο ανθρώπινος νους είναι προγραμματισμένος να ψάχνει λύσεις, ασυνείδητα και αυτόματα. Όμως όταν αυτή η λύση βρίσκεται, και το πρόβλημα λύνεται- φαινομενικά- σύντομα καταλαβαίνεις, πως η λύση έχει ανατρέψει κάποια δεδομένα, έχει αλλάξει λίγο η πολύ την πραγματικότητά σου. Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι είσαι αντιμέτωπος με κάποια καινούργια προβλήματα, που έχουν προκύψει από την επίλυση του αρχικού σου προβλήματος. 

Κάθε λύση, γεννάει ένα καινούργιο πρόβλημα, Τα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ, απλά εμφανίζονται συνεχώς με διαφορετικές μορφές.

Κάπως έτσι θα εξηγούσα θεωρητικά τον νόμο του Μέρφι «Κάθε λύση, γεννάει καινούργιο πρόβλημα». Και μπορεί η θεωρία να ακούγεται κάπως χαοτική και λίγο μπερδεμένη, εφαρμόζοντας την όμως στην πράξη, μπορεί να μας βοηθήσει να την καταλάβουμε καλύτερα. 

Αρχικά ο άνθρωπος βρήκε λύση στην μοναχικότητα μέσα από την ενότητα. Δημιούργησε ομάδες, κοινωνίες, έθνη και γλώσσες, οι οποίες τον έφεραν κοντά μαζί με άλλους ανθρώπους. Όταν όμως οι κοινωνίες, τα έθνη, και τα κρατη αναπτυχθήκαν, ξεκινήσαν διαμάχες, -μέσα και μεταξύ αυτών-, οι οποίες πολλές φορές κατάστρεψαν τον ίδιο τον άνθρωπο. Μετά την εμφάνιση των εθνικών κρατών που δημιουργήθηκαν για να τερματίσουν τους διαρκείς ανεπιθύμητους πολέμους, ο κόσμος χωρίστηκε σε «εμείς» και «αυτοί».  Η ισχυρή και υπεροπτική στάση των «μεγάλων» και ισχυρών κρατών καταβρόχθισε και καταβροχθίζει τα μικρότερα. 

Ο άνθρωπος δημιούργησε τη θρησκεία για να δώσει λύση/απάντηση στα ανεξήγητα, για να υπάρχει ελπίδα τις πιο ανέλπιστες στιγμές. Θρησκευτικοί λόγοι όμως ευθύνονται για τον θάνατο (πχ. σταυροφορίες και ολοκαύτωμα), διωγμό και τα βασανιστήρια που έχει περάσει σε πολλές ιστορικές περιόδους ο άνθρωπος. 

Ο καπιταλισμός θεωρητικά δημιουργήθηκε για να βελτιώσει την ανθρώπινη ποιότητα ζωής και να γεμίσει τα κενά που είχε αφήσει ο φεουδαρχισμός, βλέπουμε όμως πως το καπιταλιστικό σύστημα σήμερα έχει δημιουργήσει πολλά αγεφύρωτα χάσματα και ανισότητες. 

50problems50days.com

Και αν όλες αυτές οι ιδέες σου φαίνονται μεγάλες και όχι τόσο χειροπιαστές, μπορώ να σου δώσω και κάποια πιο καθημερινά παραδείγματα. Σκέψου λοιπόν πως είσαι στο γραφείο και δεν μπορείς να βρεις με τίποτα τα κλειδιά σου. Αφού ψάχνεις για αρκετή ώρα να τα βρεις, μπαίνοντας στο αμάξι καταλαβαίνεις πως σου έχει τελειώσει η βενζίνη. Αν δεν βρισκόταν λύση στο πρώτο σου πρόβλημα (τα χαμένα κλειδιά), τότε δε θα ερχόσουνα ποτέ αντιμέτωπος με τον δεύτερο. 

Με μια βιαστική ανάγνωση μπορεί να κάνεις να πει πως ο νόμος του Μέρφι είναι κάπως απαισιόδοξος ή ακόμα και καταθλιπτικός. Ποτέ δεν θα υπάρχει  μια τάξη σε όλα σου τα προβλήματα, πάντα θα γεννιούνται καινούργια.  

Εγώ όμως πρέπει να διαφωνήσω. Επειδή ο νομός του Μέρφι δεν απειλεί μονάχα την τραγική συνειδητοποίηση πως στη ζωή πάντα θα είσαι αντιμέτωπος με μια πρόκληση. Τονίζει παράλληλα πως η ζωή πάντα προχωρά, τα δεδομένα πάντα μεταλλάσσονται και πάντα θα υπάρχουν προβλήματα/προκλήσεις που όμως θα σε σπρώχνουν μπροστά.  

Ο άνθρωπος πάντα αναπτύσσεται και θα συνεχίζει να αναπτύσσεται. Αυτό άλλωστε προστάζει και η ζωή!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: colpittsclinical.com