Ο τίτλος αυτού του άρθρου τα λέει όλα σωστά;  Δεν πιστεύω λοιπόν να είσαι και εσύ  ο τύπος που διαβάζει  το πόστ  κάποιου αλλά για τους δικούς σου λόγους ένα like δεν βάζεις … άντε να μην πω καρδούλα, μένω στο βασικό emotion ?.

Δεν είναι αλήθεια, ένα κοινό μυστικό είναι αφού οι περισσότεροι αυτό κάνουν, καθώς σερφάρουν στο διαδίκτυο. Πηγαίνοντας κάτω κάτω, να τσουυυυπ εμφανίζεται η δημοσίευση –  σταματάς εσύ εκείνη την στιγμή από κοινωνικό ενδιαφέρον, διαβάζεις την ανάρτηση αλλά … αλλά πως αντιδράς ;;;

Αρχικά  βλέπεις πόσα like πήρε , μετά  τα σχόλια και ποιος σχολίασε την δημοσίευση  και αργότερα  τι; αφού αυτό που διάβασες σου άρεσε γιατί δεν βάζεις και εσύ την “άποψη” σου; (εννοώ το emotion σου) ή να σχολιάσεις και όταν λέω να σχολιάσεις εννοώ δημόσια στο ποστ και όχι μόνο να το σκεφτείς!

Αυτό  θα  ήθελα να  ξέρω, τι  συναίσθημα ακριβώς νιώθεις; Ζήλια;

Ζηλεύεις ένα ποστ κάποιου. Για ποιο λόγο; Επειδή δεν το έγραψες εσύ; Για κάνε αυτήν την ερώτηση του εαυτού σου . Θεωρώ πως πιο νορμάλ είναι να επιβραβεύσεις  αυτό που σου άρεσε έστω και αν για το άτομο που το έγραψε τρέφεις μια αντιπάθεια … αυτό θα πει σωστός χειρισμός συναισθημάτων και ανωτερότητα!

 Είναι άραγε όμως ο εγωισμός που δεν σε αφήνει να δεις καθαρά και να αφεθείς ελεύθερα όταν σου αρέσει κάτι; Αφού είπαμε πως αυτό που διάβασες σου άρεσε και ένα respect “το αξίζει ο φίλος σου” .

Πραγματικά θέλω να καταλάβεις αυτό το άρθρο και να αποκομίσεις αυτό που λέω ακριβώς:  δεν παίζω με τα likes, δεν τα μετρώ , το θέμα είσαι εσύ που  διαβάζεις κάτι ποιοτικό τι κάνεις ; Είσαι πολυάσχολος και δεν .. ;;; Ή ντροπή να δείξουμε το αληθινό μας συναίσθημα ; Φυσικά συμφωνώ ο κάθε ένας μας έχει το δικό του τρόπο σκέψης και το δέχομαι και το σέβομαι. Καθημερινά συμβαίνουν πράγματα σε όλους μας και βλέπουμε από κοντινά μας άτομα να μας στηρίζουν. Τι πιο όμορφο όμως να λαμβάνεις και αγάπη από  ανθρώπους που δεν είναι και το τόσο κοντά σου!! Ο κλασικός ωστόσο τύπος που φθονεί θα δει και την ανάρτηση σου και θα μείνει αδρανής ή θα προσπαθήσει να διαστρεβλώσει τα  λεγόμενα σου.

 Γιατί είναι άραγε τόσο δύσκολο να αποδεχόμαστε τους άλλους; Γιατί πρέπει να ζηλεύεις στην χαρά του άλλου και ένα του επίτευγμα;  Και  εσύ μια προσωπικότητα είσαι αξιοποίησε τα προσόντα του χαρακτήρα σου σωστά.  Αποδέξου με σεβασμό και χωρίς κόμπλεξ ότι ένας άνθρωπος έχει γράψει κάτι όμορφο, δεν έχεις κάτι να μοιράσεις μαζί του ώστε να δικαιολογηθεί αυτή η αντίδραση. 

Ανάλυσε το λίγο με τα εσώψυχα σου … και εντάξει ξέρω κακιούλες θα υπάρχουν  πάντα και παντού. Κάποτε είναι και αυτά που μας κάνουν ποιο δυνατούς !!!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com