ΗΘΙΚΗ και ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. Δύο έννοιες άκρως διαφορετικές στο τι πρεσβεύουν. Όταν  τις ακούμε να προφέρονται μαζί, σίγουρα δεν είναι για καλό. Ακούμε καθημερινά για την ύπαρξη θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης, για θύματα που έχουν δεχτεί bullying. Πιο σπάνια θα ακούσεις περί ηθικής κακοποίησης και ίσως να συμβαίνει και πολύ πιο συχνά από τα άλλα δύο που έχουν αναφερθεί. Λειτουργεί με τρόπο πιο ύπουλο και σκοτεινό. Γιατί η προσπάθεια ψυχικής εξόντωσης του άλλου με λόγια, με νεύματα, με υπονοούμενα, χωρίς να χρησιμοποιείται φυσική βία είναι κακοποιήση και σε μεγάλο βαθμό μάλιστα. Όταν θίγεται η ηθική υπόσταση και η αξιοπρέπεια ενός ατόμου, το θέμα παίρνει διαστάσεις σοβαρές.

Η ηθική κακοποίηση μπορεί να υπάρξει σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Ξεκινάει με υποτιθέμενα μικρά και ασήμαντα όπως ένα ψέμα για παράδειγμα. Είναι ένας αόρατος πόλεμος θα έλεγε κανείς… Ο θύτης σε αυτή τη περίπτωση είναι ένας άνθρωπος που μειώνει, που ξεσπά, που κάνει τα πάντα για να εξοντώσει ψυχικά το θύμα του. Κάνει ότι μπορεί για να δείξει υποτιθέμενη κυριαρχία και πυγμή, γιατί αυτή είναι η τροφή του, τρέφεται μηδενίζοντας τις ηθικές αξίες του θύματος του. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει σε οποιαδήποτε σχέση ο θύτης. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο ισχυρός θεοποιείται και τέτοιες συμπεριφορές από κάποιους θεωρούνται νορμάλ για να δείξουν την υποτιθέμενη ισχύ τους. Αυτοί οι άνθρωποι επιθυμούν να ελέγχουν, να κυριαρχούν και να ψάχνουν συνεχώς επιβεβαίωση για να καλύψουν δικές τους ανασφάλειες. Το θέμα είναι το θύμα τι κάνει;

Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν τέτοιο άνθρωπο δύο είναι τα πιθανά σενάρια αντίδρασης. Ή θα ανεχτείς παράλογες συμπεριφορές με αποτέλεσμα να υπάρχει συναισθηματική καταπόνηση, φόβος και άγχος μεταξύ άλλων ή θα σηκώσεις ανάστημα και δεν θα αφήσεις τον κάθε ψυχικά ασταθή να κάνει κουμάντο. Αυτοί οι άνθρωποι που είναι και η προσωποποίηση της τοξικότητας είναι έτοιμοι να σου ανατινάξουν την ψυχή στον αέρα. Είναι ετοιμοπόλεμοι κάθε μέρα και το απολαμβάνουν. Θα κάνουν τα πάντα για να σε δουν να σέρνεσαι, να αυτοκαταστρέφεσαι, να σε γεμίζουν ενοχές, να ζεις στην αβεβαιότητα και να βρίσκεσαι σε μια κατάσταση συνεχόμενης πτώσης από την οποία δεν θα μπορέσεις εύκολα να βγεις, εάν η ανοχή σου φτάσει στον πάτο.

Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Συνήθως για να ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές, αυτό το άτομο που μας ταλαιπωρεί είναι κάποιος για τον οποίο τρέφουμε κάποιου είδους συναίσθημα και δύσκολα παραδεχόμαστε ότι θέλει το κακό μας. Ένας άνθρωπος που συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο σίγουρα δεν θέλει το καλό μας. Γιατί η αγάπη δεν εμπεριέχει τίποτα από τα προαναφερθέντα. Όταν αγαπάς, στηρίζεις, κατανοείς, σέβεσαι. Εκεί που ο σεβασμός παύει να υπάρχει, αποχωρείς. Εκεί που η αξιοπρέπεια σου θίγεται, αποχωρείς. Εκεί που ο φόβος και η ανασφάλεια χτυπάνε κόκκινο, αποχωρείς. Να μην ανέχεσαι από κανένα να σε υποβαθμίζει και να σε υποτιμά σαν άτομο. Και να θυμάσαι. Κανείς δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις κατώτερος χωρίς την συγκατάθεση σου! Και κάτι τελευταίο. Σε όλους αυτούς τους υποτιθέμενους μάγκες ένα έχω να πω : τον σεβασμό και  την εμπιστοσύνη την κερδίζεις, δεν την επιβάλλεις.

psychologynow.gr

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: altervista.org