Η Μαρίνα προκλήθηκε να μεταφερθεί από την #beefree στην #travelbeez και να γράψει το θέμα «Εισιτήριο χωρίς επιστροφή!». Το θέμα της δόθηκε από έναν άλλο αρθρογράφο. Το ποιος την προκάλεσε, θα το μάθεις στο τέλος αυτού του άρθρου! Τι λες, να της αλλάξουμε κατηγορία; Δείξε μας πατώντας ένα μελισσο-reaction μετά το άρθρο!
Κοίταξα να δω τι μέρα έχουμε. Δεν ήμουν σίγουρη. Σάββατο λέει, τείνω να το πιστέψω. Πήρα το τετράδιο σαν καταναγκαστική εργασία. Σαν να έχω την ανάγκη να γράψω. Μα δεν την έχω. Σαν να έχω την ανάγκη να εξηγηθώ με τον εαυτό μου. Μα δεν την έχω. Έχουμε τόσες φορές τσακωθεί τον τελευταίο καιρό, που μόνο λόγω κούρασης σηκώνω σημαία ανακωχής. Λευκή.
pinimg.com
Αποστασιοποιούμαι. Απομακρύνομαι. Σαν να είμαι εδώ. Μα δεν είμαι. Έχω ήδη πετάξει μακριά. Εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Το σώμα μου μένει εδώ. Σαν ολόγραμμα. Προσπαθεί να παίξει μαζί σου. Προσπαθεί να σε ξεγελάσει. Ρωτάς που ταξιδεύει η σκέψη μου. Κοιτώ ανέκφραστα. Σαν να έχω την ανάγκη να νιώσω κάτι. Μα δε νιώθω.
Σαν παιχνίδι που χάλασε και δε δουλεύει πια. Μπορείς να με πας πίσω, εκεί που με αγόρασες. «Δε δουλεύει», πες τους. «Κάποτε μιλούσε, εξηγούσε. Κάποτε ήξερα να σας πω τι νιώθει.» Συγκρατιέσαι λίγο. «Μπορεί να μην ήξερα τι, αλλά ήξερα πως νιώθει κάτι». Ακούω με μια συγκατάβαση. Σαν να έχω την ανάγκη να εκτεθώ, σε σένα, στους άλλους, σε μια προσπάθεια να νιώσω ευάλωτη. Μα δε νιώθω. Αλήθεια, πόσο κοστίζει ο άνθρωπος όταν χαλάσει;
Στο μεταξύ περιμένεις απάντηση. Παίζω ψυχρά κορώνα γράμματα στο κεφάλι μου αν αξίζει να παραθέσω μια προσπάθεια επεξήγησης ή όχι. Τι να σου πω; Πώς κοιτώ τη μέρα και δε μου κάνει διαφορά; Δευτέρα, Πέμπτη ή Παρασκευή. Το Σάββατο αντηχεί γνώριμα. Σαν να σήμαινε, κάποτε, κάτι. Μα δε σημαίνει πια. Θα μπορούσα να είμαι θυμωμένη. Που συνειδητοποιώ για ακόμα μια φορά πόσο εύκολα αγοράζομαι, πόσο εύκολα πουλιέμαι.
Θα μπορούσα να ήμουν αηδιασμένη. Από τα ψεύτικα, κοινά ανθρωπάκια που προσπαθούν να εξαγοράσουν τη θνητότητά τους με ψίχουλα εξουσίας. Θα μπορούσα να ήμουν απογοητευμένη. Που θεωρούμαι χαζή, ώστε να μην αντιλαμβάνομαι τις καταστάσεις ή που η αντίληψη μου θεωρείται τόσο αμελητέα που στο τέλος της μέρας δεν τους αφορά το τι και αν αντιλαμβάνομαι (Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο). Θα μπορούσα να ήμουν πολλά πράγματα. Αλλά δεν είμαι.
Το μόνο πράγμα που είμαι, είναι απών. Αλλού. Κάπου καλά. Κάπου που δεν με πνίγει ο κόμπος στο λαιμό. Και νιώθω ασφάλεια. Νιώθω ήρεμα. Νιώθω οικεία. Τα εισιτήρια που μου τάζουν, τα έχω ήδη εξαργυρώσει. Κι αφήνω τη σκέψη μου να τρέξει χιλιάδες στροφές το δευτερόλεπτο. Τόσο όσο να με πάρει εκεί που ο άνθρωπος δε χάνει την κυριολεξία του. Δεν ντύνεται με τίτλους εντιμότητας και δεν ξεφτιλίζεται για πέντε λεπτά δημοσιότητας και κοινής αποδοχής. Κάπου που εν καιρώ κρίσης ο άνθρωπος μαθαίνει να εκτιμά τα κεκτημένα του, αντί να πατά επί πτωμάτων για το bonus των τριακόντων αργυρίων.
pinimg.com
Έχω μια γεύση αλμύρας στα χείλη. Νιώθω τον ήλιο να ζεματίζει τα μάγουλα μου. Προσπαθώ να θυμηθώ αν έχω βάλει αντηλιακό φεύγοντας απ’ το σπίτι. Αδυνατώ. Κοιτάζω μπροστά μου και βλέπω γαλάζιο παντού. Εστιάζω για λίγο στο σημείο που το μπλε της θάλασσας ενώνεται με το γαλάζιο του ουρανού. Η νοητή γραμμή που ανέκαθεν ξεκινά παιχνίδια με τη φαντασία μου. Γύρω μου επικρατεί πανικός. Η βαβούρα της παραλίας που συχνά διακόπτει τους συνειρμούς μου. Άνθρωποι τακτοποιημένοι συγυρισμένα στην παραλία σαν σαρδέλες σε κουτί. Και διερωτώμαι αν παίρνουν έστω και ένα λεπτό από τον πολύτιμο χρόνο τους να απολαύσουν ετούτο όλο το γαλάζιο κι αυτή τη γεύση αλμύρας. Μια φέτα καρπούζι, ένα γέλιο παιδικό, ένα ξεχασμένο βιβλίο σε κάποια ξαπλώστρα, η κυρία μπροστά μου με το μεγάλο καπέλο. Νιώθω την άμμο να καίει στα πόδια μου, και προχωρώ προς το νερό. Καθώς το υγρό στοιχείο αγγίζει το σώμα μου, η βαβούρα απομακρύνεται, έως ότου χαθεί εντελώς. Είμαι μόνη μου στο απέραντο γαλάζιο.
Με κοιτάζεις εξεταστικά. Έχω εξαντλήσει τον προβλεπόμενο χρόνο απάντησης. Διερωτάσαι αν δεν έχω αντιληφθεί την ερώτηση ή γιατί αποφεύγω την απάντηση. «Είμαι απλά κουρασμένη», απαντά το ολόγραμμα. Εσύ κάτι πρέπει να είπες πίσω. Μα δεν άκουσα. Άκουγε το ολόγραμμα. Εγώ ταξίδευα, κι ήμουν κιόλας αλλού.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: storage.googleapis.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment