4 Δεκεμβρίου,

Μετρό, Πειραιά

Να λες σ’ αγαπώ και να το εννοείς. Να βγαίνουν αυτές οι λέξεις από τα χείλη σου και να νιώθεις την έννοια τους σε κάθε κύτταρο ύπαρξης σου.

Μερικές φορές μπορεί να σκεφτόσαστε τι σημαίνει να αγαπάς κάποιο. Τι είναι η αγάπη.

Μια ερώτηση που έχει ειπωθεί τόσες φορές. Από μένα, από φιλόσοφους αλλά και από όλους τους ανθρώπους γενικά.

Είναι το πιο βαθύ συναίσθημα.

Η καλοσύνη που σου προκαλεί και που σου εξωτερικεύει αυτός που αγαπάς. Είναι το ένστικτο και η προστασία. Η «ανάγκη» να αγαπάς και να αγαπιέσαι από κάποιον. Είναι γραμμένο μέσα μας να αγαπάμε. Όπως ο δεσμός που έχει μια μάνα με το παιδί της. Μια από της πιο δυνατές μορφές αγάπης. Μπορείς να χωρίσεις την μάνα από το παιδί και μετά από χρόνια θα καταλάβει όταν το δει, είναι αίμα δικό της. Αγάπη είναι η θέληση. Η θέληση να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος, αλλά και η θέληση να κάνεις οτιδήποτε για να είσαι με τον άλλο όπως ένα νέο ζευγάρι.

Ξάπλα στο δρόμο, να δίνουν φιλιά.

Και γύρω,

Το Χάος,

Δακρυγόνα,

Αστυνομία και διαδηλωτές,

Βία και απανθρωπιά.

Και στη μέση αυτής της κόλασης,

Δύο άγγελοι αγκαλιά,

Να κάνουν ότι κάνουν καλύτερα οι άγγελοι.

Να αγαπούν.

Αγάπη είναι όταν μαλώνουν τα αδέλφια. Είναι όταν τον χτυπάς και νιώθεις κι εσύ το πόνο. Είστε γέννημα της ίδιας μήτρας. Δεν μπορείς να αναιρέσεις τη δουλειά της φύσης. Επειδή στη φύση υπάρχει αγάπη. Και όταν η αγάπη ξεθωριάσει από αυτόν τον κόσμο, ίσως μάθουμε να εκτιμούμε και να βλέπουμε καθαρά μέσα στα μάτια τον άλλο. Επειδή το παράδοξο είναι ότι, ακόμα και να χαθεί η αγάπη, θα δούμε τον αδελφό μας με ένα βλέμμα, γεμάτο θυμό. Αλλά θυμό και δάκρυα.

Τα μάτια να φωνάζουν για μια αγκαλιά να κλάψουν. Μια αγκαλιά να είναι η δική τους φωλιά. Και όταν δεν υπάρχει μια τέτοια φωλιά πλέον, κάποιοι θα δημιουργήσουν για το κόσμο. Δεν μπορείς να σταματήσεις την αγάπη από το να υπάρχει, γιατί είναι μέσα μας. Όσο υπάρχει άνθρωπος θα υπάρχει αγάπη.

Όταν βλέπεις τα μάτια του συντρόφου σου, και μιλάτε χωρίς τα χείλη σας να κινούνται.

Όταν τον φιλάς και νιώθεις με κάθε φιλί και ένα παλμό του να γίνεται δικός σου. Αυτό…Αυτό δεν είναι αγάπη. Είναι κάτι παραπάνω.

Είναι κάτι τόσο τέλειο που δεν υπάρχει τρόπος να το περιγράψω.

Είναι ότι είναι. Και υπάρχει.

Γι’ αυτό το λόγο και είμαστε ζευγάρια. Μόνοι μας είμαστε ελαττωματικά όντα.

Κι ο Θεός έβαλε πόθο μέσα στον άντρα και τη γυναίκα με σκοπό να συνεχίζει να υπάρχει ο κόσμος χάρη στην ένωσή τους. Εμφύτεψε μέσα σε κάθε μέρος του υπαρκτού τον πόθο για να ενωθεί με ένα άλλο μέρος. Συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο σαν δύο κομμάτια παζλ.

Είμαστε φτιαγμένοι να αγαπάμε.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com