Όταν η μέρα σου κυλάει ρολόι αλλά το βράδυ ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση.  Και γιατί παρακαλώ όλα πρέπει να συμβαίνουν το βράδυ; Και πιο συγκεκριμένα κατά την διάρκεια του ύπνου;

Πως το διαχειρίζεσαι όταν στις 02:00 τα  ξημερώματα σε ξυπνά:

1. Το βρέφος δίπλα σου που είναι ανήσυχο.

2. Ο άντρας σου από την άλλη με πυρετό, ρίγη, βήχα, ζαλάδες και εμετούς… ΕΜΕΤΟΥΣ αααχχχ αυτοί οι εμετοί (και με την σφουγγαρίστρα στο χέρι μέσα στο άγριο ξημέρωμα, είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά ….. γιατί αν παραλείψεις το σφουγγάρισμα αύριο θα το έχεις μετανιώσει πικρά!!!)

Λοιπόν, πας πρώτα στο παιδί να του κάνεις κομπρέσες, να το θηλάσεις, να του δώσεις αντιπυρετικό, να το ηρεμήσεις και να το ξανά κοιμήσεις αν βέβαια σταματήσει αυτόν τον βήχα ο άντρας σου.  Μετά πας στο σύζυγο, του τα λες ένα χεράκι, τέτοια ώρα τέτοια λόγια.  Άρπαξε αυτός την ίωση κόλλησε το βρέφος και εσύ η δόλια μάνα – γυναίκα να μοιραστείς στα δύο στα τρία στα χίλια κομμάτια να δεις τι θα προλάβεις μέχρι το πρωί.

Έρχεται και η στιγμή που πρέπει να προετοιμάσεις ψυχολογικά το σύζυγο να ετοιμαστεί για τις πρώτες βοήθειες -γιατί ως γνωστό άντρας και νοσοκομείο δεν συνάδουν-.    Ταυτόχρονα (γιατί ξέρουμε πως μια γυναίκα μπορεί να κάνει περισσότερα από δυο πράγματα την ίδια στιγμή) παίρνεις και τη μάνα ή την πεθερά  ένα τηλέφωνο και πριν προλάβεις να ανοίξεις το στόμα σου να πεις κάτι .. αυτό το κάτι που θέλωωωω αρχίζει ένα μίνι τύπου μοιρολόι  που εσύ το μόνο που κάνεις είναι να βλέπεις το ντιβάνι  και να περιμένεις μέχρι να σου πει:

– Ακούς παιδάκι μου; Ή κόπηκε η γραμμή ; 

Της εξηγείς και εσύ στα γρήγορα  τι συμβαίνει και της λες να έρθει  να αναλάβει τα παιδιά, μέχρι να ξεμπερδέψεις από το νοσοκομείο που εύχεσαι να γίνει σύντομα.

Σε λίγο βρίσκομαι στα επείγοντα μαζί με τον «ασθενή» μου και περιγράφω τα συμπτώματα του που παρεμπιπτόντως  σωριάζεται σε μια καρέκλα δίπλα από άλλους τόσους– και εδώ κάνεις μια εικόνα δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Σιγά σιγά έρχεται τελικά και η δική μας σειρά,  μας εξετάζει ένας εφημερεύων γιατρός, μας λέει και τη διάγνωση –η οποία δεν συμφωνεί με την δική μου– και επιμένω μπροστά στο γιατρό πως η δική μου διάγνωση είναι πιο σωστή. 

Σύμφωνα με τα συμπτώματα γιατρέ μου ίωση  θα είναι – ξέρω πως έχουμε πάντα δίκαιο εμείς οι γυναίκες, αλλά δε μου είχαν μείνει δυνάμεις να επαναστατήσω την δεδομένη στιγμή-.

Εσύ εν τω μεταξύ σε λίγες ώρες (χωρίς να έχεις κοιμηθεί) πρέπει να ‘’ξυπνήσεις’’ για να πας δουλειά.  Όμως πας;

Ναι γλυκιά μου πας με δυο μάτια  τόσο μικρά σαν κουμπάκια και με το νέο αξεσουάρ «μαύροι κύκλοι».

Αχχχ και να βρεις την δύναμη που νομίζεις ότι δεν την έχεις αλλά υπάρχει μέσα σου γιατί η γυναίκα-μαμά είναι μια beeγη δύναμης!!!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com