Η πανδημία του κορωνοϊού έθεσε σε κρισιμότητα το πολύτιμο αγαθό της ανθρώπινης υγείας και ανέδειξε προϋπάρχοντα προβλήματα σε συστήματα υγείας ανά το παγκόσμιο. Και παρόλο που το 2021 ο άνθρωπος έχει καταφέρει να πάει στο φεγγάρι, να κλωνοποιήσει, να δημιουργήσει έξυπνα τηλέφωνα και τεχνολογίες που ευκολύνουν το κάθε του βήμα, σε αρκετές χώρες φαίνεται πως ακόμα στερείται πρόσβαση σε βασική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αναγνωρίζεται ως ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά αν αναλογιστεί κάνεις πως 1 στους 3 ανθρώπους δεν έχουν πρόσβαση σε μια ασφαλή πηγή ποσίμου νερού, είναι αρκετό να φανταστεί τα ποσοστά ατόμων που αδυνατούν να εξυπηρετηθούν από τα συστήματα υγείας στις χώρες τους. Αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Λιβερία το Μαλάουι, η Νιγηρία και η Τανζανία έχουν βασικές ελλείψεις σε υποδομές, εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και ιατρικούς πόρους, καθιστώντας αδύνατη τη σωστή ιατρική φροντίδα μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού.
Άτομα πεθαίνουν και βασανίζονται από αρρώστιες και παθήσεις που εύκολα μπορούν να θεραπευτούν ή να περιοριστούν τα συμπτώματα τους. Πολλές από αυτές είναι γνωστές σαν αρρώστιες τις φτώχειας (diseases of poverty) και οφείλονται σε ένα συνδυασμό κακής διατροφής και ποιότητας ζωής, ανεπαρκείς συνθήκες καθαριότητας, άγνοιας και αδυναμίας υποστήριξης από ιατρικό προσωπικό.
O HIV, η ελονοσία και φυματίωση, είναι οι τρεις πιο συνηθισμένες ασθένειες που πλήττουν αναπτυσσόμενες χώρες. Ο HIV και η φυματίωση μπορούν να προληφθούν (χρήση προφυλαχτικού και εμβολίου), καθώς και να περιοριστεί η μεταδοτικότητα τους με ιατρική θεραπεία, ωστόσο τα άτομα σε αυτές τις χώρες συχνά δεν έχουν τις πρόσβαση σε γνώσεις ή επαρκείς ιατρικές υπηρεσίες.

unsplash.com
Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως το εν λόγω ζήτημα αφορά μονάχα αναπτυσσόμενες χώρες όπου δεν υπάρχουν προδιαγραφές για τη σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των κατοίκων της. Ωστόσο κοινωνικοοικονομικές διακρίσεις και ο τρόπος που είναι δομημένα συγκεκριμένα συστήματα υγείας σε ανεπτυγμένες χώρες, αποτρέπουν άτομα από το να λάβουν την αναγκαία ιατρική φροντίδα.
Αξίζει να δούμε το παράδειγμα του συστήματος υγείας των ΗΠΑ, που στηρίζεται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα και συνήθως ο ασθενής πρέπει είτε να πληρώσει επί τόπου για τις ιατρικές υπηρεσίες που λαμβάνει, είτε να πληρώνει για να είναι ασφαλισμένος. Το σύστημα αυτό αφήνει ανήμπορα και αβοήθητα τα άτομα που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά και περίπου το 7% των Αμερικάνων δεν έχει ασφάλεια υγείας και αδυνατεί να πληρώσει για ιατρικά έξοδα.
Αυτό έχει ως επακόλουθο άτομα που χρειάζονται ιατρική βοήθεια να μην επισκέπτονται ιατρό και έτσι να μη γίνεται διάγνωση του προβλήματος υγείας τους σε αρχικό στάδιο και να μη χορηγούνται τη σωστή θεραπεία. Έτσι σε ένα κράτος που υπάρχουν οι πόροι και το εξειδικευμένο προσωπικό, εμπόδιο για κάποια μερίδας του πληθυσμού στην πρόσβαση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στέκεται το απαγορευτικό της κόστος.
Με αυτές τις σύντομες αναφορές σε ένα τεράστιο και γενικευμένο πρόβλημα, μπορούμε να καταλάβουμε πως ανά το παγκόσμιο η υγεία, η πρόληψη και ιατρική θεραπεία αποτελούν πολυτέλειες. Αυτό δείχνει βέβαια και την αναγκαιότητα για αλλαγή. Αναμφίβολα το δικό μας ΓΕΣΥ έχει κάποια σοβαρά ζητήματα που έχουν παρουσιαστεί στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του (διαφθορά, έλλειψη συγκεκριμενών ειδικοτήτων και ραντεβού), αλλά είναι σημαντικό να εκτιμήσουμε τα προνομία του να ζεις σε μια χώρα στην οποία υπάρχει πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες με ένα υποφερτό κόστος.
Πηγές:
www.daytranslations.com, www.who.int, wikipedia.org, www.thoughtco.com
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: unsplash.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment