Βάζω σε μια βαλίτσα όλα μου τα υπάρχοντα. Πάντα κάπου κοντά σ’ αυτή την εποχή η βαλίτσα μου γεμίζει, λες και δε θα γυρίσω. Από μωρό παιδί αυτή η βαλίτσα με στοιχειώνει! Άλλοτε ήταν σχολική και χωρούσε μόλις τις παιδικές μου αναμνήσεις. Τώρα είναι μεγαλύτερη. Είκοσι δύο κιλά. Λες και με το κιλό ζυγίζουν τον χρόνο. Αυτά μονάχα επιτρέπεται να έχω μαζί μου. Ό,τι με βαραίνει, μένει πίσω!

Πρώτα βάζω τα βασικά, τ’ αγαπημένα! Το τζιν σακάκι που φορούσε μικρός ο μπαμπάς, ένα στυλό που έκλεψα από ένα φίλο και τις αγαπημένες μου κάλτσες. Ξέρεις, αυτές που φοράς όταν κάνει πολύ κρύο, που μοιάζουν με λούτρινο αρκουδάκι.

Καθώς πακετάρω τη ζωή μου στη βαλίτσα, ονειροπολώ και σκέφτομαι το πόσο θ’ αλλάξει. Με το που πατήσω το πόδι μου σε άλλο μέρος, θα ‘μαι καινούργιος άνθρωπος! Τα κουσούρια μου θα εξαφανιστούν μαγικά, οι κακές συνήθειες, καλές θα γίνουν! “Θα ξεκινήσω γυμναστήριο. Θα κοιμάμαι τόσο-όσο να ξεκουράζεται το πνεύμα, μα δε θα αφήνω τις μέρες μου να πάνε χαμένες. Θα διαβάζω! Θα πετύχω! Θα μαι άλλος άνθρωπος!” Αυτά υποβάλλω στον εαυτό μου, ενώ διπλώνω τα ρούχα που θα χώσω στη βαλίτσα..

Η βαλίτσα σύντροφος πιστός, να αντέχει κάθε μου ταξίδι. Έχει φθαρεί κάπως, με το πέρας του χρόνου, μα δεν την αλλάζω. Ξέρεις πόσες φορές έζησε την “επανάσταση” μου; 

Μα δεν με έχει κρίνει όταν δεν τα καταφέρνω, όταν κάτι μένει το ίδιο. Μάλλον θα ξέρει πως κατά βάθος φοβάμαι λιγάκι. Μάλλον θα ‘ναι που η φυγή προμηνύει αλλαγή, και το ξένο με τρομάζει. Γεμίζοντας τη βαλίτσα με γνώριμα αντικείμενα, κάτι μέσα μου ηρεμεί το χάος που δημιουργεί το άγνωστο.

Φτάνοντας στον προορισμό μου, η βαλίτσα μένει σε μια γωνιά μέχρι το επόμενο ταξίδι. Παρόλο που έβαλα μέσα όσα χρειαζόμουν, η βαλίτσα μου μένει ολίγον τι άθικτη. Γιατί εκεί που έφτασα με περιμένουν τόσα και τόσα άλλα να με γεμίσουν. Νέο πλάνο, νέες εμπειρίες με νέα αλλά και γνώριμα πρόσωπα.

Θα δοκιμαστώ και ας αποτύχω. Θα κάνω λάθη, θ’ αμαρτήσω, μα πάλι γυρνώντας πίσω η βαλίτσα θα με περιμένει για ένα ξεκαθάρισμα εκ νέου.

Εκεί θα κάνω την αυτοκριτική μου. Θα ζυγίσω τις πράξεις μου και θα επιλέξω ποιος θέλω να γίνω. Εγώ θ’ αποφασίσω τι θα με κρατήσει πίσω και τι θα με πάει μπροστά! Τη βαλίτσα μου την φτιάχνω μόνη μου! Έτσι και την ευτυχία μου! Επιλέγω προσεκτικά τι θα κρατήσω και τι θ’ αφήσω κρυμμένο στα συρτάρια του ‘χρονοντούλαπου’.

Επιλέγω συνειδητά να παίρνω μαζί μου ό,τι μου δίνει ελπίδα. Μετά από κάθε ταξίδι θα’μαι λίγο αλλιώτικος. Κι ας φθαρεί η βαλίτσα! Φτάνει η ζωή μου να κυλά και να εξελίσσομαι.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com