Η απόφαση να συμμετάσχω στο πρόγραμμα ERASMUS+ ξεκίνησε στα μέσα της άνοιξης του 2019. Φοιτούσα στο τέταρτο έτος των σπουδών μου και μετά από την αποτυχία μου σε ένα μάθημα ήξερα ότι δεν θα αποφοιτούσα εκείνη τη χρονιά. Θα πήγαινα και για πέμπτο χρόνο στο πανεπιστήμιο. Έτσι, εγώ σκέφτηκα αφού δεν πρόκειται να αποφοιτήσω αυτή τη χρονιά, τότε ακόμη δικαιούμαι να συμμετάσχω στο Erasmus ως φοιτήτρια.

Έτσι, παρά να κάνω ξανά το ίδιο μάθημα για ένα εξάμηνο εδώ, προτίμησα να κάνω αντίστοιχα μαθήματα του κλάδου μου σε ένα άλλο πανεπιστήμιο στην Ευρώπη με το Erasmus, ενώ ταυτόχρονα θα ζούσα μία πρωτόγνωρη και ξεχωριστή εμπειρία.

Αυτό είναι κυρίως το τεχνικό κομμάτι της όλης εμπειρίας μου με το Erasmus. Μία συμφοιτήτρια – φίλη μου βρισκόταν περίπου στην ίδια κατάσταση με εμένα. Έτσι, αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί αυτή την εμπειρία. Οι επιλογές μας για τις χώρες και τα πανεπιστήμια ήταν πολλές. Κάπως όμως καταλήξαμε σε ένα πανεπιστήμιο, το Sciences PO, στην Lille που βρίσκεται στη Γαλλία. Εγώ είχα ταξιδέψει ξανά με αεροπλάνο, αλλά για την φίλη μου θα ήταν η πρώτη φορά.

Πήγαμε από τέλη Αυγούστου μέχρι αρχές Ιανουαρίου του 2019. Τέσσερις ολόκληροι μήνες μακριά από το σπίτι μας και την οικογένεια μας. Είχαμε την απόλυτη ευθύνη των υποχρεώσεων και του εαυτού μας. Θα ζούσαμε μόνες μας σε μία πόλη που δεν ξαναείδαμε, όπου μιλούν μία γλώσσα που δεν είναι η μητρική μας. Εγώ ήξερα λίγα γαλλικά, αλλά τα βασικά. Οι Γάλλοι ήξεραν κι αυτοί αγγλικά (όχι όλοι) και αυτό μας βοήθησε περισσότερο. Από την πρώτη στιγμή αγαπήσαμε αυτή την πόλη. Μάθαμε τους δρόμους της, τα στέκια της, τον κόσμο της, τη νοοτροπία της, τον τρόπο ζωής της. Μια όμορφη πόλη με ένα τεράστιο πάρκο πολλών στρεμμάτων. Κτήρια που ομορφαίνουν την πόλη και μια ιστορική πλατεία. Μάθαμε να ζούμε στην Lille και γίναμε κομμάτι της.

Πέραν από τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο, με το Erasmus είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε κι άλλους φοιτητές από άλλα μέρη του κόσμου. Από Ελλάδα, Τουρκία, Ταϊβάν, Κίνα, Ινδία, Μεξικό κ.ά. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να επισκεφτούμε και άλλες πόλεις στην Ευρώπη. Συνήθως αυτό συνέβαινε τα Σαββατοκύριακα που δεν είχαμε μαθήματα. Μιας και βρισκόμασταν στην Γαλλία, ενίοτε θα πηγαίναμε και στο Παρίσι. Είχαμε πάει τρεις φορές. Την πρώτη φορά, πήγαμε για τη συναυλία του βρετανικού συγκροτήματος «The Vamps» που έκαναν περιοδεία, αλλά δεν είδαμε τα αξιοθέατα στο Παρίσι. Μπορέσαμε όμως να δούμε πώς είναι να μένεις σε ένα hostel. Την δεύτερη φορά, πήγαμε μόνο για μία μέρα για να εξερευνήσουμε και να θαυμάσουμε το Παρίσι. Την τρίτη φορά, ήταν όταν πήγαμε στην Disneyland.

Το πλεονέκτημα που έχουν οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης είναι ότι τα σύνορα τους συνδέονται και κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να πάει από τη μία χώρα στην άλλη μέσω λεωφορείου μόνο σε λίγες ώρες. Εμείς χρησιμοποιήσαμε αυτό το πλεονέκτημα για να πάμε στο Βέλγιο, δύο φορές. Η μία στην πόλη Γάνδη και η άλλη στην Μπρούζ. Δεν μπορώ να παραλείψω το Άμστερνταμ και τις δύο μέρες που μείναμε στο στολισμένο Λονδίνο τον Δεκέμβρη, όπου πήγαμε μέσω ferry boat. Κάθε χώρα/πόλη και μία ξεχωριστή εμπειρία που ίσως να διηγηθώ σε κάποιο άλλο άρθρο.

Αν δεν έπαιρνα την απόφαση να συμμετάσχω στο πρόγραμμα Erasmus, δεν θα είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω και να ζήσω κάπου στην Ευρώπη, εκτός από την Κύπρο. Τώρα υπάρχει ένα μέρος εκεί έξω που γνωρίζω πολύ καλά και μπορώ να το αποκαλώ «η πόλη μου». Αν αποφοιτούσαμε στο τέταρτο έτος των σπουδών μας δεν θα πηγαίναμε Erasmus, δεν θα ξέραμε πώς είναι να ζεις σε μία ξένη χώρα με άλλη γλώσσα, κουλτούρα και νοοτροπία. Τώρα, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς όλες αυτές τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις. Ήμασταν τυχερές που προλάβαμε να ταξιδέψουμε και να δούμε τόσα μέρη πριν την πανδημία. Η νοσταλγία όμως δεν λέει να τελειώσει.

Μόνο αν βγεις από την ασφάλεια του σπιτιού σου και της χώρας σου θα είσαι ικανός να εμπλουτίσεις το μυαλό και την καρδιά σου. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα! Και θα το ξανά ζούσα χίλιες φορές!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com