Αυτά τα μπερδέματα να μην τα επαναλάβετε. Έκαστος εφ’ω ετάχθη.  Πού ξέρω εγώ να γράψω για την σόουμπιζ;  Βάλτε με καλύτερα να γράψω για θέματα σχετικά με τον αθλητισμό.  Δεν είναι ότι δεν ενημερώνομαι για την εγχώρια και τη διεθνή σόουμπιζ, ξέρω κάτι, είναι που δεν με ενδιαφέρει.  Μα καθόλου.  Τέλοσπάντων!  Θα το φέρω στα μέτρα μου και δε σηκώνω κουβέντα.  Απολογούμαι βέβαια εκ των προτέρων για όσα ακολουθούν.

Με τον όρο «σόουμπιζ» είναι πλέον για όλους αυτονόητο ότι εννοούμε τα πρόσωπα εκείνα που ασχολούνται με τον χώρο του θεάματος.  Ακριβώς!  Σαφής ο ορισμός, τα πρόσωπα αυτά ασχολούνται με αυτό που είναι η δουλειά τους.  Τελικά όμως όλοι οι υπόλοιποι καταλήγουν να ασχολούνται οι ίδιοι μαζί τους, ασκώντας το «ιερόν» λειτούργημα του κίτρινου σχολιασμού.  Του κουτσομπουλιού βρε παιδί μου. 

Άρα καταλήγουμε στο συμπεράσμα ότι η σόοουμπιζ είναι το ενδιαφέρον που εμείς επιδεικνύουμε για άλλους, καλλιτέχνες συνήθως, τους οποίους εμείς κρίνουμε και σχολιάζουμε, αντλώντας από αυτήν τη διαστροφική διαδικασία ευχαρίστηση για εμάς τους ίδιους.  Άσε που πολλές φορές εμείς εξυψώνουμε και εμείς ειδωλοποιούμε αυτούς τους καλλιτέχνες, μιμούμενοι τους μάλιστα, για να θεωρηθούμε και πάλι εμείς κομμάτι της σόουμπιζ της δικής μας τοπικής κοινωνίας(!).  Ναι, ναι, μην μου πείτε ότι εσείς στο δικό σας χωριό δεν έχετε την δική σας, την αποκλειστικά δική σας σόουμπιζ;  Εμείς πάντως στο δικό μου το χωριό έχουμε, ω ναι!

Καταλήγω εκ νέου λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η σόουμπιζ είναι φαινόμενο διαχρονικό και παρατηρείται σε όλες τις εποχές και σε όλες τις κοινωνίες, άλλοτε εντονότερα και άλλοτε ηπιότερα, αναλόγως της έμφασης που της δίνεται από τους ανθρώπους κάθε εποχής.  Επιπλέον συνειδητοποιώ ότι κάθε εποχή είναι τελικά ποιοτικώς άξια της σόουμπιζ της.  Πώς αλλιώς;  Βέβαια!  Έχουμε εμείς οι άνθρωποι σε κάθε εποχή την σόουμπιζ που μας αξίζει, που αντικατοπτρίζει τη δική μας ποιότητα, τη δική μας πληρότητα ή ανεπάρκεια, τα δικά μας ενδιαφέροντα ή αμαρτήματα.  Η σόουμπιζ είμαστε εμείς.

Και επειδή τα λόγια είναι φτώχεια και επειδή μία εικόνα αποδίδει όσα χίλιες λέξεις μαζί, δες και εσύ.

1. Ο κόσμος του θεάματος στην Αρχαία Αθήνα.  Στο κέντρο οι φιλόσοφοι Πλάτωνας και Αριστοτέλης.

2. Ένας οργιαστικός κόσμος θεαμάτων στην Αρχαία Ρώμη.

3. Η ψυχαγωγία στο «ηθικόν» Βυζάντιο.

4.Οι διάσημοι ιππότες του Μεσαίωνα (Ντάνος vs Μάριος Πρίαμος).

5. Το GNTM-χαρέμι στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας.

6. Οι διασημότητες στον αγγλικό Μεσαίωνα (σαν ήρωας της Marvel).

7. Η σόουμπιζ των Ρομανόφ. (Λείπει ο Ρασπούτιν!)

8. Η σόουμπιζ των Γλύξμπουργκ

9. Ανακτορική σόουμπιζ.

10. Εμείς εν έτει 2020.

Κάθε εποχή και κάθε κοινωνία έχει τη σόουμπιζ που της αξίζει, γιατί τελικά αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν οι άνθρωποι για εκείνους που είτε απολαμβάνουν ένα αξίωμα, είτε υπηρετούν τον χώρο του θεάματος, είτε απλά κάνουν επιτυχημένα τη δουλειά τους. 

Η σόουμπιζ είμαστε εμείς κι αν δεν μας αρέσει, τότε εμείς ευθυνόμαστε για αυτό και εμείς πρέπει να το αλλάξουμε.  Αν μας αρέσει, τότε …

Αυτά τα μπερδέματα να μην τα επαναλάβετε.  Έκαστος εφ’ω ετάχθη.  Παρακαλώ πολύ.

constantiaphilippou

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com