Σήμερα, δε θα κάνουμε ένα μάθημα ζωγραφικής. Σήμερα, θα ήθελα να αναφερθώ στις οπτικές γωνίες.

Όταν ζούμε κάτι και κυρίως όταν το ζούμε με πάθος, δυσκολευόμαστε πολύ να δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος. Πολλοί παράγοντες λαμβάνουν μέρος σε αυτό. Έχει να κάνει με τον τρόπο που έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε, έχει να κάνει με τον τρόπο που έχουμε μάθει να αντιδρούμε στα διάφορα ερεθίσματα, έχει να κάνει με το πόσο ανοιχτό μυαλό μπορούμε να έχουμε στα διάφορα γεγονότα.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα που είναι γνωστό σε αυτούς που ασχολούνται με νευρογλωσσικό προγραμματισμό.

news247.gr

Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου μοίρασε στους μισούς φοιτητές τους την ζωγραφιά μια γυναίκας νέας και στους άλλους τη ζωγραφιά μιας γυναίκας μεγαλύτερης ηλικίας. Όταν στον πίνακα πρόβαλε μια ζωγραφιά που συνδύαζε τις δύο ζωγραφιές, οι μεν έβλεπαν τη νέα, οι δε την ηλικιωμένη. Και οι μεν και οι δε, επέμεναν σε αυτό που έβλεπαν τα μάτια τους και χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να «δουν» την άλλη πλευρά. Η κάθε μια πλευρά ήταν προγραμματισμένη να δει αυτό που έβλεπε.

Αυτό ακριβώς γίνεται με τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Μπορεί να είμαστε προγραμματισμένοι να τα βλέπουμε άσπρα ή μαύρα. Αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε εμείς δίκιο και οι άλλοι άδικο, ούτε το ανάποδο.

Ωστόσο, από αυτό το σημείο θα ήθελα να φτάσω και κάπου αλλού. Άντε και καταφέραμε να δούμε και το άσπρο και το μαύρο. Μετά τι; Προς τα πού θα γύρει η ζυγαριά;

Γνώμη σου και γνώμη μου. Δικαίωμα σου και δικαίωμά μου. Άσπρο ο ένας, μαύρο ο άλλος. Και τα δύο όμως είναι ίσα. Αν και οι δύο πλευρές εμμένουν στη θέση τους, που έχουν κάθε δικαίωμα να υποστηρίζουν, φτάνουμε σε μια κατάσταση ανταγωνισμού. Ποιος από τους δύο θα επικρατήσει και αυτό τελικά οδηγεί σε μια μάχη ισχύος.

oroskopos.tv

Παρόλα αυτά, αν κάνουμε λίγο πίσω και αφήσουμε το αντίθετο χρώμα να μπει στο δικό μας, αν γίνουμε λίγο γκρι, αυτόματα αλλάζουν οι ισορροπίες και ταυτόχρονα μπορούμε να έχουμε ένα κοινό σημείο αναφοράς. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει το χρώμα που θα βάλω στη ζωή μου να είναι κάτι ισορροπημένο, κάτι που να μην πάει κόντρα στις αρχές μου και την ηθική μου. Αν δεν δεχτώ να κάνω ένα βήμα πίσω τότε η μόνη οδός είναι η σύγκρουση και η αποχώρηση, γιατί πόσο θα αντέξει κάποιος να συγκρούεται.

Το γκρι σε αυτό το παράδειγμα είναι ο δρόμος της κατανόησης και της καλής διάθεσης. Δεν είναι ο δρόμος της επιβολής, γιατί πρώτος εγώ δέχτηκα να μπει και ένα άλλο χρώμα μέσα μου. Ένα χρώμα όμως που επιτρέπει το αξιακό μου σύστημα και σε αυτό πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία.

Στη ζωή είναι λίγο πιο περίπλοκα τα πράγματα και σίγουρα δεν είναι τόσο εύκολα όσο το να αναμίξω λίγο μαύρο με λίγο άσπρο με τέμπερες. Μα να… κάποιες φορές, ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και άλλοι τόνοι ανάμεσα στα ασπρόμαυρα. Ειδικά αν είμαστε στο μαύρο, ίσως μας δώσει μια ανάσα να σκεφτόμαστε ότι ίσως δεν είναι απόλυτο το μαύρο που ζούμε.

Άλλωστε αν στα λευκά του πλυντηρίου ξεφύγει μια μαύρη κάλτσα… πολύ εύκολα γίνονται τα άσπρα γκρι! 

Όπως κι αν βάλουμε μια κόκκινη κάλτσα στα λευκά του πλυντηρίου.  Θα γίνουν όλα… ροζ.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: thatslife.gr