Για να καταλάβουμε συνήθως τη σημασία και το μέγεθος μιας κατάστασης, πρέπει να την συγκρίνουμε με μια άλλη πιο γνωστή και εφόσον εδώ θα μιλήσουμε για τη βία (σεξουαλική ή όχι) κατά των γυναικών, ας την συγκρίνουμε με άλλες οντότητες που βασανίζουν την κοινωνία μας. Μια γυναίκα είναι πιο πιθανό να υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας παρά να παρουσιάσει καρκίνο ή να τρακάρει με το αυτοκίνητο. Μία στις τρείς γυναίκες σύμφωνα με έρευνα του παγκόσμιου οργανισμού υγείας έχει υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, ενώ τρείς στις τέσσερις περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών περνούν χωρίς να καταγγελθούν. Ποια η σημασία όμως αυτών των αριθμών στην υγεία των γυναικών;

essensys.ro

Όταν οποιοσδήποτε οργανισμός περνά από αυτόν το Γολγοθά, λογικό είναι να παραμένουν κατάλοιπα και όπως ένα γυαλί, άμα σπάσει μπορεί να κολλήσεις τα κομμάτια ξανά τέλεια το ένα μετά το άλλο, αλλά ποτέ δε θα είναι το ίδιο. Κάποιες γυναίκες καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια ασπίδα μέσα από αυτή την εμπειρία και να γίνουν πιο δυνατές άλλες ωστόσο δεν μπορούν να την επεξεργαστούν τόσο καλά. Πολλά θύματα βίας λοιπόν παρουσιάζουν PTSD, ένα σύνδρομο που εμφανίζεται μετά από μια τραυματική εμπειρία στην ζωή μας. Όταν λοιπόν εμφανίζεται το σύνδρομο αυτό τα θύματα παρουσιάζουν κατάθλιψη, κρίσεις πανικού και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα τάσεις ή και απόπειρες αυτοκτονίας. Μιλώντας με αριθμούς ο αριθμός αυτών τον γυναικών ανέρχεται σε ποσοστό 31%, ενώ 33% των θυμάτων αυτών παρουσιάζουν αυτοκτονικές τάσεις και 13% κάνουν τουλάχιστον μια απόπειρα.

Μιλώντας τώρα για τη γενικότερη υγεία των θυμάτων, πρέπει αρχικά να καταλάβουμε ότι όταν μιλάμε για την σεξουαλική επαφή σε ένα βιασμό, αυτή γίνεται χωρίς καμιά προστασία. Εκτός από τη μηδενική προστασία, η μη ενδοτικότητα του θύματος και η αγριότητα του θύτη μπορούν να προκαλέσουν περεταίρω προβλήματα. Έτσι γυναίκες που έχουν υποστεί βία εμφανίζουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα καθώς και αποβολή ή πρόωρο τοκετό. Πιο συγκεκριμένα τα θύματα παρουσιάζουν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα 1.5 φορές περισσότερο από το γενικό πληθυσμό, ενώ 16% παρουσιάζουν μια αποβολή και 41% πρόωρο τοκετό. Σε τελικό στάδιο πολλές γυναίκες καταλήγουν να δολοφονηθούν ειδικά όταν μιλάμε για ενδοοικογενειακή βία και σε ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε  38% των γυναικών που δολοφονούνται παγκοσμίως, ένα αριθμός τεράστιος.

Καταληκτικά, η ανάγκη να παραμείνουμε σπίτι λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, μεγέθυνε το πρόβλημα αυτό περαιτέρω. Ο τρόπος να εξαλείψουμε το πρόβλημα αυτό δεν είναι ούτε να στέλνουμε τις αδερφές μας και της κόρες μας να μάθουν καράτε, ούτε να τους μάθουμε να περπατάν δύο-δύο στο δρόμο. Ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να είναι ελεύθερος να επιλέγει τις ασχολίες του αλλά και το αν θα περπατάει στο δρόμο μόνος ή όχι. Για την αλλαγή πρέπει πρώτα να αλλάξουμε σαν κοινωνία. Τίποτα και κανένας δεν σου δίνει το δικαίωμα να δέρνεις ή να αγγίζεις κάποιον χωρίς την θέληση του. Ούτε μια κοντή φούστα ούτε ένα ανοιχτό ντεκολτέ. Κατά δεύτερο πρέπει να σταματήσουμε τη σιωπή. Αν δεις ή έχεις υποστεί ένα επεισόδιο βίας, ΜΙΛΑ. Είμαστε εδώ να σε ακούσουμε και να σε βοηθήσουμε για όλα τα δίκαια του κόσμου που έχεις. Είμαστε εδώ να σταματήσουμε όποιον ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι η αλλαγή ξεκίνησε.

cloudfront.net

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: theparliamentmagazine.eu