Το μόνο που άλλαξε είναι πως προστέθηκαν άλλα γεγονότα τα οποία τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης.

Οι τάξεις, συνεχίζουν να υπάρχουν. Κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές.. Ανθρωπιστικές!  Γιατί ναι, πάντα θα θεωρώ πως η ηθική είναι μία και μόνο εκείνη αξίζει να διαχωρίζει ανθρώπους σε τάξεις.

Μία είναι… Όλα κρίνονται σε αυτή τη ζωή και κατά κανόνα, αργά η γρήγορα αντιμέτωπος θα βρεθείς! Με όλα τα άτιμα, όλα τα απάνθρωπα που έπραξες.. Όλα όσα κάνουμε σε αυτή τη ζωή, αλλά και όλα όσα δε κάνουμε, εδώ κρίνονται.

Όλα τα ίδια λοιπόν. Απλά προστέθηκε περισσότερος πόνος. Κι αυτό γιατί; Γιατί θα έπρεπε να ήμασταν ευγνώμων! Ευγνώμων για την ιστορία μας και τους ήρωες που πολέμησαν για εμάς, ευγνώμων για την τεχνολογία και τους ανθρώπους που έφεραν και αυτήν αλλά και την επιστήμη μπροστά, έτσι ώστε εμείς να ζούμε καλύτερα. Ευγνώμων για τα υλικά αγαθά μας που μέσα από μια αξιοπρεπή δουλειά, μπορούμε να ζούμε άνετα με τις οικογένειες μας. Ευγνώμων για τις γνώσεις μας! Γι΄ αυτό υπάρχει τόσος πόνος.

Γιατί ναι, η πολιτική τάξη μας έφερε μέχρι εδώ. Μας ξεζούμισε και μας ξεζουμίζει ακόμα. Μας παραπλανεί, μας βομβαρδίζει, μας πολεμά, μας λέει πως θα μας δώσει περισσότερο ψωμί πριν καν ακόμα ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία… Και μετά μας παίρνει κι αυτό που είχαμε! Μας συμπεριφέρεται σαν πιόνια!

Το πρόβλημα όμως είναι πως ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΙΟΝΙΑ και τους αποδεικνύουμε καθημερινά πως καλά κάνουν , γιατί έχουμε ακόμα περισσότερη αναλγησία από όση νομίζουν ! Γιατί δε θα ξεσηκωθούμε, γιατί με την πλύση εγκεφάλου και την τόση παραπληροφόρηση, θα συνεχίσουμε να εθελοτυφλούμε! Γιατί έχουν τρόπο! Κι εμείς έχουμε γνώσεις και μυαλό να καταλάβουμε τη χειραγώγηση τους αλλά… Βαριόμαστε. Αυτή είναι η νέα τάξη πραγμάτων. Η βαρεμάρα, η αναλγησία.

Η νέα τάξη πραγμάτων είναι οι ΧΑΜΕΝΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ. ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.

Τι να τις κάνουμε τις γνώσεις εάν δεν έχουμε το σθένος να φωνάξουμε για το δίκιο μας; Η τουλάχιστον να παλέψουμε σιωπηλά για το συλλογικό καλό;

Κανείς δε κατάφερε να αλλάξει τον κόσμο με απάθεια!!

Ναι, η αλήθεια πονά κι είναι δύσκολη.

Δύσκολη όμως, είναι κι η κατάσταση που ζούμε.

Και τώρα, αφού τελείωσα με ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ… Θα πάω σε ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ.

Εκείνους ναι, τους άθλιους ηγεμόνες.

ΕΚΕΙΝΟΥΣ!! Εκείνους που μπέρδεψαν τη γνώση με τη δήθεν ανωτερότητα τους. Και κάπως έτσι «μορφωμένοι», δικαιολόγησαν την αδικία κι απαλλαχτήκαν από το καθήκον τους. Της συμπόνιας τον διακόπτη έκλεισαν κι έγιναν όλα τα ντροπιαστικά που κορόιδευαν.

philenews.com

Σε ένα κόσμο λοιπόν, που η γνώση είναι αέναη, η απανθρωπιά και η αναλγησία απέναντι στον αδικημένο, είναι θέμα χαμηλής νοημοσύνης και λύπησης.

Η αυτολύπηση λοιπόν, είναι η χειρότερη σας τιμωρία. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που ανήκει στην εξουσία και έχει την παραμικρή ευθιξία να καταλάβει πως πραγματικά έχασε τον δρόμο για την αλλαγή, τότε χαίρομαι. Όχι γιατί θα υπάρξει αλλαγή, αλλά γιατί του αξίζει. Ο καθένας ότι δίνει παίρνει σε αυτή τη ζωή. Όλοι κάνουμε λάθη! Κάποια είναι επιτρεπτά και κάποια άλλα απαγορευμένα. Χάσε οτιδήποτε άλλο. Μπορείς να ανακτήσεις τα πάντα..

Το ήθος σου όμως, ποτέ!

Ο αδικημένος λοιπόν, είναι τα παιδιά με τη φουσκωμένη κοιλιά από την πείνα και τη δίψα.

Ο αδικημένος είναι αυτός με τα σχισμένα ρούχα και παπούτσια.

Ο αδικημένος είναι αυτός που αναγκάζεται να ξενιτευτεί γιατί το κράτος δεν του δίνει ευκαιρίες για εργασία, δείχνοντας του πως τα χρόνια που σπατάλησε για να πάρει το πτυχίο του, ήταν απλά ένας αγώνας χωρίς ανταπόκριση. Τι να κάνουμε; Οι αδικίες της ζωής… Έτσι το βαφτίζουν για να απενοχοποιηθούν.

Αδικημένη είναι η Άννα και οι τόσες «Άννες» που αναγκάστηκαν να πουλήσουν το κορμί τους για ένα κουτόγαλο, για να μπορέσουν να μεγαλώσουν το παιδί τους. Ποια τιμή να σώσεις που στοιχίζει περισσότερο από τη ζωή του παιδιού σου; Η εύκολη λύση; Εξαρτάται πόσο πάλεψες για να βρεις εναλλακτικές… Η τελευταία λύση καλύτερα!

Αδικημένα είναι τα παιδιά μας και το μέλλον τους σε ένα τρύπιο σύστημα που χαρίζει  γκρεμοτσακισμένα όνειρα.

Αδικημένος είναι ο ομοφυλόφιλος στη γωνία που θα έπρεπε να είναι πρωταγωνιστής με τις γνώσεις που έχει. Εσύ όμως τον φωνάζεις «πούστη» και συνδέεις τις σεξουαλικές του προτιμήσεις με τα επίπεδα μόρφωσής του. Έτσι, δε μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς.

Αδικημένος είναι ο μετανάστης που του έδωσαν δουλειά ενώ εσύ δε πήρες καμία. Κι αντί εσύ να καταλάβεις πως άλλοι του έδωσαν αυτά τα δικαιώματα και δε τα πήρε από μόνος του, γίνεσαι πόλωση και τον μισείς.

Αδικημένη είναι εκείνη η οικογένεια που κοπίασε για τα χρήματα της και μέσα σε μία νύχτα, έγιναν σκόνη. Χωρίς ένα συγγνώμη για τις δικές τους, αλλά και τις τόσες άγραφες αυτοκτονίες…

Αδικημένος είναι ο μαύρος που τον κοιτάς λες και βάφτηκε μόνος του. Λες και επειδή είναι διαφορετικό το χρώμα του, θα είναι και ο εγκέφαλος του.. Δεν είδαμε ποτέ τον δικό μας εγκέφαλο, τον άσπρο, τον ξεβαμμένο…

Αδικημένοι είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας που τους κλείνουμε τη πόρτα και δε γινόμαστε προέκταση από εκείνους. Δε μάθαμε από τα λάθη τους, ούτε χρησιμοποιούμε τις γνώσεις μας για να αλλάξουμε τα δεδομένα τους. Τα δεδομένα μας !!! Ας πεθάνουν…

Αδικημένη είναι η κυρία με τα περιττά κιλά που εσύ κοροϊδεύεις, λες και έζησες τη ζωή της, λες και ξέρεις τα προβλήματα υγείας της, τον μεταβολισμό της, το τι γουστάρει να κάνει.

Αδικημένη είναι η βιασμένη γυναίκα στη γωνία από ένα «αξιότιμο» στέλεχος και με ένα δικαστήριο που εθελοτυφλεί μετά από ανταλλαγές κάτω απ΄ το τραπέζι. Αν ανταλλάζεται το ήθος…

Αδικημένοι είναι όσοι μυρίζουν στεριά κι όχι τρικυμία.

Αδικημένοι είναι εκείνοι που ζουν μια τρικυμία και δεν έζησαν ποτέ στεριά.

Αδικημένοι είναι οι άφωνοι.

Αδικημένοι είμαστε εμείς. Κι ιδού η νέα τάξη πραγμάτων μας!

Αν δε μπορούμε να την αλλάξουμε, ας την απολάυσουμε κι ας συνεχίσουμε ο καθείς τις δουλειές του.

Ότι τίτλο και να δώσουμε σε όλο αυτό… Είναι η αλήθεια.

Και για να κλείσω με αισιοδοξία…

Έχω γνωρίσει ανθρώπους που αξίζουν για χιλιάδες. Αυτοί θα αντικαταστήσουν τους υπόλοιπους και με την δεκαπλάσια δουλειά τους, θα αλλάξουν τον κόσμο. Με καθησυχάζει πως υπάρχουν ακόμα εκεί έξω, κάποιοι «κακομοίρηδες», που θα παλέψουν για να αλλάξουν τα δεδομένα.

Γιατί όπως λέει κι ο πατέρας μου ανέκαθεν:

«Δεν μπορείς να αποκτήσεις ανθρωπιά, όσα και να σου μάθουν. Άνθρωπος γεννιέσαι. Δεν είναι δώρο… Δεδομένο θα ‘πρεπε να ήταν..»

Είναι μεγάλος άθλος για εσάς να μας σκοτώνεται. Αλλά ακόμα μεγαλύτερος για εμάς, να μας σκοτώνετε νεκρούς.

Έχουμε ένα κόσμο να αλλάξουμε! ΞΥΠΝΑΜΕ;

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: sostis.gr