Μετά το διαγωνισμό της Eurovision πριν μερικούς μήνες, μου δημιουργήθηκε η εξής απορία: «Πώς γίνεται ένα τραγούδι να σου δημιουργεί τόσα συναισθήματα και σωματικές προτροπές; Και σε τι μπορεί να οφείλονται τα συναισθήματα αυτά σε βιολογικό και επιστημονικό επίπεδο;»

Η μουσική δεν είναι μόνο… μουσική.

Καταρχάς, η «μουσική» ορίζεται σαν σύνολο από ηχητικά κύματα με διαφορετική συχνότητα και ένταση, τα οποία προκαλούνται από διάφορα μουσικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου και της φωνής (ναι, η φωνή και συγκεκριμένα οι φωνητικές χορδές αποτελούν μουσικό όργανο). Πολλά όντα του Ζωικού βασιλείου μπορούν να αναπαράγουν ηχητικά σήματα για να επικοινωνούν μεταξύ τους, είτε αυτό ονομάζεται κράξιμο, κλάμα, φωνή κτλ. Εξού και η άμεση ανταπόκριση μας όταν ακούμε μουσική. Ο λόγος στον ερεθισμό του ακουστικού μας νεύρου. Ο ήχος, ως κύμα, εισέρχεται στην τυμπανική μεμβράνη και ανάλογα με την συχνότητα και την ένταση δημιουργείται και ο ανάλογος ερεθισμός του ακουστικού νεύρου. Κι αυτό μας οδηγεί στην επόμενη παρατήρηση μου.

Ένα τραγούδι – η ζωή μου όλη.

Ο καθένας μας μπορεί να παρατηρήσει ότι ένα τραγούδι μπορεί να μας δημιουργήσει διάφορα συναισθήματα. Κι αυτό οφείλεται στην διαφορά έκκρισης ενδορφίνων ανάλογα με την ένταση ή την συχνότητα ενός τραγουδιού. Οι ενδορφίνες έχουν ως κύριο αποτέλεσμα την συναισθηματική ευχαρίστηση, δηλαδή, να μας κάνουν να νιώθουμε ωραία. Έτσι, ένα τραγούδι που είναι γοργό και χαρούμενο ή με πολλές ιδιαιτερότητες (διασκευή ή γρήγορου ρυθμού – dubstep) μπορεί να μας προκαλέσει έντονα συναισθήματα, σε σύγκριση με ένα αργό ή απαλότερο τραγούδι. Συναισθήματα τα οποία αποτυπώνονται στην μνήμη μας και αποτελούν σημαντικό κομμάτι στην ζωή μας, μαζί με το τραγούδι που ακούμε την στιγμή εκείνη.

Δεν είναι του γούστου μου

Κύριος παράγοντας, όμως, στο να ξεχωρίσουμε ένα τραγούδι ή ένα είδος μουσικής είμαστε εμείς. Ο λόγος στον τρόπο γενετικής διάταξη των νευρώνων μας, η οποία αρχίζει από πολύ νωρίς – από όταν είμαστε ακόμη έμβρυα –  και διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Φυσικό είναι, επομένως, ο καθένας μας ξεχωριστά να έχει διαφορετικά γούστα στην μουσική. Όχι λόγω του χαρακτήρα του, αλλά λόγω του ό,τι ακούγαμε από μικρή ηλικία και σε τι περιβάλλον μεγαλώσαμε επηρέασε την νευρολογική μας ανάπτυξη, συνεπώς και μέρος του χαρακτήρα μας.

Δώσε ρυθμό και φύγαμε

Ρυθμός. Στοιχείο που μας κάνει να διαφέρουμε ως όντα από τα υπόλοιπα στον κόσμο αυτό. Ο ρυθμός αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες στην ανάπτυξη και προώθηση νευρικών πλεγμάτων του εγκεφάλου μας. Αυτό εξηγεί γιατί όταν εκτελούμε επαναληπτικές ασκήσεις (π.χ. βάδισμα, τρέξιμο) μας είναι ευκολότερο να τις εκτελέσουμε όταν ακούμε μουσική.

Κάτι νέο, κάτι διαφορετικό.

Έχει παρατηρηθεί ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων σε νέα ηλικία προτιμά να ακούει συνεχώς νέα τραγούδια. Κάποιος μπορεί να το θεωρήσει ως στερεότυπο, αλλά υπάρχει λόγος για αυτή την συνήθεια της νεολαίας. Ο εγκέφαλος ενός έφηβου μπορεί να απορροφήσει μέχρι και 5 φορές περισσότερο όγκο πληροφοριών και του αρέσουν πολύ οι εξερευνήσεις. Ο εγκέφαλος ενός μεσήλικα προτιμά την σταθερότητα και την ευκολία ανάκλησης παλιών αναμνήσεων. Επομένως ένα νέο τραγούδι είναι λογικότερο να προσελκύσει νέα άτομα, ενώ ένα παλιό τραγούδι ίσως να ακούγεται πιο ωραία στα αυτιά ενός μεσήλικα.

Η μουσική, η τέχνη των αρχαίων Μουσών, δεν ορίζει μόνο την καθημερινότητά μας. Ορίζει τον χαρακτήρα μας, τις αναμνήσεις μας, τις προτιμήσεις μας και την διάθεση μας. Όταν ανοίγεις το κινητό σου ή το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο, μη βάζεις απλά κάτι να παίζει. Δώσε μια νότα στην ζωή σου. Μια νότα που να σε κάνει ευτυχισμένο. Και παρατήρησε. Κάτι κρύβεται πίσω από τους στίχους. Κάτι σου σιγοτραγουδά.

Πηγές εικόνων: www.canva.com

Πηγές πληροφοριών: thecut.com, uagc.edu

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: canva.com