Καλά διαβάσατε αγαπημένοι μου , επιστρέφω  καταϊδρωμένη με 1) παιδί που ετοιμάζεται να περάσει το σκαλοπάτι της πρώτης δημοτικού  2) με ένα  μωρό 13 μηνών –  no comments όσες έχετε ξέρετε και 3) με την κοιλιά στο στόμα. Κοινώς εγκυμονούμε.

Ας επικεντρωθούμε όμως στον part 1 πρωταγωνιστής σε αυτό  το άρθρο είναι το δικό μου πρωτάκι και εγώ φυσικά που θα τρελαθώ !

Εντάξει υπό άλλες συνθήκες ίσως να ήμουν και πιο cool  αλλά το άγχος χτυπά κόκκινο γιατί η οικογένεια μεγαλώνει σε ρυθμούς ρεκόρ .

 Κάθε χρόνος πως  περνούσε και σβήναμε το κεράκι στην τούρτα ήξερα πως η στιγμή πλησιάζει , το δικό μου κοριτσάκι να πάει στο δημοτικό , εντάξει ίσως εσείς που τα έχετε περάσει, να λέτε σιγά το  πράμα, για μένα όμως είναι  πολύ σημαντική στιγμή , ένας χρόνος που το παιδί σου θα μεγαλώσει , θα ανοίξει τα φτερά του  ώστε να είναι έτοιμο μετέπειτα να πετάξει .

 Το δημοτικό είναι μεγάλη υπόθεση , είναι ένα άλλο level και γιατί το θέτω έτσι; και γιατί το μεγαλοποιώ;

Εφόσον τόσα  χρόνια  το κοριτσάκι μου ήταν σε μια ασφαλή αγκαλιά σε μια πιο “μικρή σχολική κοινωνία “ήξερα πως τα πράγματα ήταν πιο σίγουρα  ένιωθα περισσότερη  ασφάλεια αλλά και σιγουριά , εφόσον τα παιδιά που συναναστρεφότανε μέχρι στιγμής ήταν παιδιά της ηλικίας της .

 Τώρα  η κατάσταση αλλάζει θα είναι σε ένα μεγαλύτερο σχολείο με περισσότερα παιδιά αλλά και μεγαλύτερα παιδιά.  Στο νέο της σχολείο θα έχει μια καντίνα που θα μπορεί να προμηθεύεται διάφορα πράγματα άραγε η σειρά αναμονής που έχουν κάνει τα παιδία θα είναι σωστή; Ή τα πρωτάκια – το δικό μου πρωτάκι  θα χάνει την σειρά  του;  Τόσο καιρό γνώριζα αν έτρωγε αρκετά, πόσο φαγητό άφηνε, τώρα  δεν θα ξέρω και είναι εδώ που κάνω κάτι σκέψεις να της πάρω ένα φορητό ψυγειάκι εξοπλισμένο με τα πάντα να είμαι και ήσυχη ρε παιδί μου .

 Ίσως να σκέφτομαι παράλογα τι να πω, οι έγνοιες που έχω είναι πολλές – τι να κάνω η δόλια μάνα , άσε και το άλλο θα έχουμε και μαθήματα , αν μου λέει πως  έχει καταλάβει την ύλη αλλά βαθιά μέσα της να μην  καταλαβαίνει ?

 Το εξάχρονό μου  μεγαλώνει όπως μεγαλώνουν και οι έγνοιες μας . Φιλοσοφώ πολύ το θέμα ; Έχω  πιάσει μια κλωστή αντί  το κουβάρι;

Το ξέρω πως  στο σπίτι τώρα θα επικρατεί το χάος – μια εμπόλεμη ζώνη  ναι ναι … Ένα εξάχρονο ένα  βρέφος και ένα νεογέννητο, ένα θέλω να μου υποσχεθείτε πως  θα συλλογίζεστε που και που την Μαίρη σας, να δείτε αν είναι καλά !! Εγώ θα προσπαθήσω να  σημειώνω μικρές καθημερινές στιγμές της Παναγιωταρά για να σας  μεταφέρω την τρέλα και την αφασία της όταν θα  μπει στην μάχη .

Μέχρι τότε τα tips  μου είναι υπομονή, θετική σκέψη και τέλος δύναμη !!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com