Απωθημένο: Το λίγο που ζήσαμε, αντί για το πολύ που ποθήσαμε. Ίσως είναι ένα από τα πιο επώδυνα κεφάλαια στο βιβλίο του έρωτα. Υπάρχει το συναίσθημα, υπάρχει το πρόσωπο αλλά για κάποιο λόγο δεν το ζεις. Τι φταίει; Αμελητέο. Αυτό είναι που κάνει τα απώθημενα πιο επώδυνα, το ότι δεν έχει σημασία γιατί δεν μπορείτε να ζήσετε τον έρωτα σας αλλά το γεγονός ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό.

Παρ’ όλα αυτά ακόμα και αν δεν μπορείς να είσαι με το απωθημένο σου κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα συναισθήματα σου για αυτό. Δεν είναι λίγοτερα επειδή δεν έχεις αρκετές αναμνήσεις μαζί με αυτόν τον άνθρωπο, ούτε επειδή δεν είστε ζευγάρι. Αντιθέτως είναι τόσο δυνατά ούτως ώστε να σε κρατούν κοντά του ακόμα και αν στην πράξη δεν είσαι μαζί του.
Ίσως είναι και η πιο δυνατή μορφή αγάπης και οι άνθρωποι που ζουν με απωθημένα ίσως είναι οι πιο ρομαντικοί άνθρωποι πάνω στον πλανήτη.
Μέρα με τη μέρα αντί να αποσυνδέονται από εκείνο το άτομο επιλέγουν να τον αγαπούν ακόμη περισσότερο έστω από μακριά. Πονάει περισσότερο η ιδέα να τον αφήσουν να ξεθωριάσει από το μυαλό τους παρά να αφεθούν στην λογική και να τον αφήσουν πίσω τους για πάντα.

Βέβαια και η επιλογή να τον αφήσεις δεν υπονοεί ότι θα πάψεις να τον σκέφτεσαι ή ότι δεν θα άρπαγες τη πρώτη ευκαιρία που θα σου δινόταν για να είσαι μαζί του. Σημαίνει μόνο οτι αντιλαμβάνεσαι πως δεν μπορείτε να είστε κάτι περισσότερο από αυτό που είστε τώρα και επιλέγεις για μία φορά να κοιτάξεις τον εαυτό σου. Το καλό σου. Το μέλλον σου. Ό,τι απόφαση και να πάρεις όμως, το απωθημένο σου καταλήγει να είναι εν τέλει, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας. Αυτό σημαίνει πως η πόρτα για αυτόν θα είναι πάντα ανοιχτή, καθώς δεν πρόλαβε να σου δώσει λόγο να την κλειδώσεις.
Το ‘αν’ γερνάει τον άνθρωπο πριν την ώρα του. Γι’ αυτό και φροντίζει να το αποφεύγει. Σε αυτή τη περίπτωση όμως, τα υποθετικά σενάρια είναι το μόνο που έχει και είναι εντάξει με αυτό. Το προτιμά από το τίποτα. Το προτιμά από το να απαρνηθεί το απωθημένο του και να του συμπεριφερθεί σαν να είναι κάτι επιπόλαιο. Γιατί δεν είναι. Το απωθημένο σου είναι μια ανεπεξέργαστη πτυχή του εαυτού σου που εύχεσαι κάποτε να έχεις την ευκαιρία να την πειράξεις και να ανακαλύψεις πράματα και θάματα μέσα από αυτή. Σκεφτείτε το λίγο. Ο κάθε άνθρωπος που περνάει από τη ζωή μας, μας χαρίζει και ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μας.

Το απωθημένο σου λοιπόν δεν είναι ούτε ένας στιγμιαίος ενθουσιασμός ούτε κάτι ασήμαντο. Είναι ανεκτίμητος. Και εύχομαι σε όλους όσους ζουν με ένα απωθημένο μία μέρα να καταφέρουν να το εξελίξουν σε κάτι περισσότερο. Μια αρχαιοελληνική παροιμία λέει ‘Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον’ και εγώ τυγχάνει να το πιστεύω. Καλό θα ήταν λοιπόν να μη χρησιμοποιούμε τη λέξη ‘ποτέ’ γιατί κανείς δεν ξέρει.. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον έρωτα.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment