Κατά καιρούς έχουν απορριφθεί διάφορες θεωρίες. Όπως για παράδειγμα ότι η γη είναι επίπεδη ή ότι όλες οι ασθένειες οφείλονται στο «μάτι». Το μυαλό βέβαια του καθενός από εμάς υφαίνει καινούργιες θεωρίες τις οποίες αν προσπαθήσεις να εξηγήσεις, μάλλον θα μπουρδουκλωθεις περισσότερο.
Να, τις προάλλες σκεφτόμουν το πόσο μαγικό είναι που οι άνθρωποι μπορούμε να βλέπουμε τα τόσα χρώματα γύρω μας, τα οποία αυτόματα διώχνουν το μονότονο της ζωής. Συνεπώς κανενός η ζωή δεν είναι βαρετή! Το αντίθετο μάλιστα! Είναι κάποιες φορές παιχνιδιάρικη, ζωηρή, ενθουσιώδης, μα άλλες είναι λίγο πιο υποτονική, κουραστική, στενάχωρη. Όμως κανενός η ζωή δεν μπορεί να γίνει βαρετή. Πώς να γίνει άλλωστε; Για σήκωσε το κεφάλι και ρίξε μια ματιά γύρω σου! Τι βλέπεις; ΧΡΩΜΑΤΑ!
Μήπως όμως τα χρώματα δεν είναι απλά χρώματα;
Μήπως δεν είναι για όλους τα χρώματα αυτά τα ίδια;
Μήπως τα χρώματα είναι συνυφασμένα με διάφορες καταστάσεις, ανθρώπους, σκηνικά ακόμη και φαγητά, τα οποία αλλάζουν αξία και χρώμα όταν εμείς το θέλουμε;
Και ιδού το ερώτημα τελικά:
Μήπως η ζωή είναι ασπρόμαυρη ή μονόχρωμη και εμείς την χρωματίζουμε ανάλογα με την διάθεσή μας;
Φαντάζομαι πως θα έχετε παρατηρήσει πως όταν ο καιρός είναι μουντός, τα χρώματα γύρω αγριεύουν, γίνονται πιο θαμπά. Σαν η φύση να θέλει κάτι να μας πει. Έτσι, το ίδιο μπορεί να ισχύει και με εμάς. Λένε πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα νιώσουμε πως είναι μια τέτοια μέρα, ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Ίσως παρατηρήσουμε πως ο ουρανός είναι πιο ηλιόλουστος, ίσως ο ήχος του ξυπνητηριού να ηχεί πιο γλυκά, ίσως βέβαια και το χρώμα στο πορτατίφ πάνω στο κομοδίνο ή στις κουρτίνες απέναντι να είναι πιο έντονο και πιο ζωντανό.
Ακόμη, αν σας ζητήσω να φέρετε στο μυαλό σας μια λέξη, είμαι σίγουρη πως μαζί με αυτήν, η σκέψη θα σας φέρει και ένα χρώμα, για τον καθένα διαφορετικό βέβαια αφού δεν ελέγχουν τα χρώματα εμάς, αλλά η σκέψη μας τα χρώματα.
Και πώς ξέρουμε δηλαδή πως όλοι εμείς βλέπουμε το ίδιο χρώμα όταν λέμε πως τα δέντρα είναι πράσινα, το αίμα είναι κόκκινο και ο ουρανός γαλανός;
Δεν το ξέρουμε! Και δεν έχει και σημασία τελικά, καθώς ίσως αυτό να κάνει τη ζωή λίγο πιο ενδιαφέρουσα και πιο πικάντικη. Το μυαλό εξάλλου είναι αυτό που χειρίζεται την παλέτα της καθημερινότητας και ακολούθως τον καμβά της ζωής. Για φαντάσου να είχαμε όλοι την ίδια οπτική; Αυτό μάλιστα. Αυτό θα ήταν όντως βαρετό.
Και αν για κάποιους ο χρόνος τα έφερε και τώρα βαδίζουν στα τυφλά, στα μαυρόασπρα με μοναδικά χρώματα το άσπρο και το μαύρο, ας θυμηθούν πως από αυτά και μόνο γεννιέται ένα τρίτο ολοκαίνουργιο χρώμα που δεν θα έβλεπαν πριν. Το γκρι! Αρκεί μόνο να αναμείξουν τον πόνο (μαύρο) με λίγη αισιοδοξία (άσπρο). Γιατί σε όλα κρύβεται μια ελπίδα. Και αν την ανακαλύψεις, τότε ανοίγεται μπροστά σου μια ολόκληρη γκάμα χρωμάτων! Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως το λευκό σε όποιο χρώμα και να το προσθέσεις, γίνεται πάντα καλύτερο από πριν. Έτσι δεν είναι;

nytimes.com
Και να σου πω και κάτι; Ποιος είπε πως στο παιχνίδι πρωταγωνιστές είναι μόνο τα χρώματα; Ε, λοιπόν είναι και θέμα ποσότητας. Για άκου λοιπόν:
Ας συμβολίσουμε τον άνθρωπο, που απολαμβάνει τις μικροχαρές της καθημερινότητας, που ξυπνάει το πρωί και είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να απολαύσει την ημέρα του, αγνοώντας τις μικροατυχίες, ως το χρώμα άσπρο σε μπουκάλι των 100 λίτρων. Έτσι αν οποιαδήποτε στιγμή, η ζωή του φέρει στο προσκήνιο μια μικρή ποσότητα μαύρου, τότε ανάμεσα στο τόσο πολύ λευκό που επικρατούσε, η ανάμειξη με την τόσο μικρή ποσότητα μαύρου δεν θα προκαλέσει ιδιαίτερη μεταβολή.
Ας συμβολίσουμε από την άλλη τον άνθρωπο που είναι κακοδιάθετος και μη προσαρμοσμένος στο περιβάλλον του ως το χρώμα άσπρο, βέβαια σε μπουκαλάκι του 1 λίτρου. Αν η ζωή φέρει το συγκεκριμένο άτομο αντιμέτωπο με την ίδια ποσότητα μαύρου, τότε καταλαβαίνουμε πως η μεταβολή εδώ θα είναι εμφανής.
Και τι εννοώ; Οι άνθρωποι που είναι αισιόδοξοι, βλέπουν τη θετική πλευρά των πραγμάτων και είναι προετοιμασμένοι για το κάθε τι που μπορεί να προκύψει, είναι και αυτοί που τελικά επιβιώνουν και μάλιστα καταφέρνουν να στρέψουν τις δυσκολίες υπέρ τους.
Έτσι λοιπόν, εμείς οι άνθρωποι οφείλουμε να μεριμνούμε, γεμίζοντας το φάσμα της ψυχής μας αλλά και την παλέτα των συναισθημάτων μας με ισχυρά αποθέματα όμορφων χρωμάτων.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, μικρές αλλαγές, αλλά και μεγάλες δεν θα αλλοιώσουν και δεν θα “μαυρίσουν” τόσο πολύ το άσπρο μας.
Εξάλλου αν μπορούν οι άλλοι να κουβαλήσουν το μπουκάλι των 100 λίτρων, γιατί να μην μπορείς και εσύ; Δεν σημαίνει πως πρέπει να το κουβαλήσεις και μόνος σου! Ως γνωστόν, η ποσότητα του λευκού πολλαπλασιάζεται αν μοιραστείς το βάρος του μπουκαλιού με αυτούς που αγαπάς, γιατί η αγάπη αποτελεί την βάση για την παλέτας της ζωής μα και του πίνακα της πορείας μας. Ενός πίνακα που το πινέλο χειρίζεσαι εσύ!
Στα χέρια σου βρίσκεται λοιπόν αν θα επιλέξεις θαμπά, φωτεινά, πολλά ή λίγα χρώματα για να ζωγραφίσεις την κάθε σου σελίδα.

dreamstime.com
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: payssl999.cf
What do you think?
Show comments / Leave a comment