Το κλάμα είναι το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν ερχόμαστε στον κόσμο. Είναι η ανακουφιστική ένδειξη ότι ζούμε και έχουμε πάρει πνοή. Μεγαλώνοντας, είναι η πρώτη μορφή επικοινωνίας με τους γονείς ή τους φροντιστές μας. Γινόμαστε κόκκινοι από το κλάμα, αλλά έτσι σιγουρεύουμε ότι οι πρωταρχικές μας ανάγκες για τροφή και φροντίδα θα πραγματοποιηθούν. Το κλάμα είναι ο πρώτος επιτυχημένος τρόπος για να επιβιώσουμε.

media.npr.org

Στην πορεία της ζωής μας, το κλάμα μας συνοδεύει σε χαρές, λύπες και έντονες συγκινήσεις. Το κλάμα γίνεται ταμπού και αδυναμία: «Οι άντρες δεν κλαίνε», «δε θα με δουν να κλαίω».

cached.imagescaler.hbpl.co.uk

Το κλάμα είναι ένας φυσικός μηχανισμός προστασίας του οργανισμού από τη σκόνη και τα μικρόβια, βοηθάει επίσης στο να διατηρείται η απαραίτητη υγρασία στο μάτι. Πέρα από το οργανικό, το κλάμα αποτελεί και ένα φυσικό μηχανισμό ψυχολογικής αποφόρτισης και ένδειξη αρχαιοελληνικής κάθαρσης που έρχεται ως ένα φυσικό ηρεμιστικό.

Εκφράσεις του τύπου «σταμάτα πια να κλαις», σε έναν άνθρωπο που είναι βαθιά στεναχωρημένος, πονάει ή πενθεί, βοηθάνε στο να προσθέσουν άλλο ένα βάρος στον πόνο του. Δεν φτάνει που πονάει, θα πρέπει να σταματήσει το κλάμα κιόλας, γιατί αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση αυτόν που τον παρατηρεί, γιατί δείχνει αδυναμία, γιατί δέχεται κριτική που εκδηλώνει το συναίσθημα που βιώνει και θα έπρεπε να νιώθει αλλιώς.

Ώχου, αφήστε μας να κλάψουμε ελεύθερα πια! Έχουμε δικαίωμα στο κλάμα, όπως και στο γέλιο.

Πόσες φορές έχουμε κλάψει και από τα γέλια άλλωστε; Κλαίμε για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Από μια χαζορομαντική ταινία που θα δούμε, από μια συγκινητική αφήγηση, από πόνο, από χαρά, από ευγνωμοσύνη. Ποιος λέει ότι το κλάμα πρέπει ντε και καλά να είναι κάτι δυσάρεστο;

si.wsj.net

Οι άνθρωποι που κλαίνε είναι πιο χαρούμενοι γενικά γιατί το κλάμα μας επιτρέπει να εκτονώνουμε τη λύπη μας και να την αφήνουμε πίσω. Λειτουργεί ως κάθαρση. Οι άνθρωποι που κλαίνε είναι πιο ειλικρινείς και επικοινωνιακοί. Θέλει ειλικρίνεια για να εκδηλώσεις τα πραγματικά σου συναισθήματα και συνεπώς να επικοινωνείς ελεύθερα και χωρίς ταμπού με τους γύρω σου. Οι άνθρωποι που κλαίνε, έχουν καλύτερη σύνδεση με τον ίδιο τους τον εαυτό. Ξέρουν τι νιώθουν και το εκφράζουν.

Όπως είχε πει κι ο μικρός πρίγκιπας:

«Σ’ ένα αστέρι, σ’ έναν πλανήτη, τον δικό μου, τη Γη, υπήρχε ένας μικρός πρίγκιπας που χρειαζόταν παρηγοριά. Τον πήρα στην αγκαλιά μου. Τον νανούρισα. Του έλεγα: «Το λουλούδι που αγαπάς δεν κινδυνεύει…Θα ζωγραφίσω ένα φίμωτρο για το αρνί σου… Θα ζωγραφίσω μια πανοπλία για το λουλούδι σου. Θα…». Δεν ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να πω. Αισθανόμουν πολύ αδέξιος. Δεν ήξερα πώς να τον πλησιάσω, πού να τον συναντήσω… Είναι τόσο μυστήρια η χώρα των δακρύων»!

pinterest.com

Καλοί μου μικροί πρίγκιπες και πριγκίπισσες, είναι τόσο μυστήρια η χώρα των δακρύων, πώς θεραπεύει τη ραγισμένη καρδιά δεν ξέρω. Η επιστήμη αδυνατεί να το εξηγήσει. Ξέρουμε όμως ότι συμβαίνει. Τι είναι αυτό που μας προκαλεί να κλαίμε συναισθηματικά, δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι όλοι μας κλαίμε, άντρες γυναίκες και είναι καλό.

Κλάψτε ελεύθερα, εκτονωθείτε και νιώστε αυτή την θεραπευτική, ψυχική ανάταση που αφήνει το κλάμα όταν πια τελειώσει.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: thehealthy.com, usatftw.files.wordpress.com, miro.medium.com