Οι αρθρογράφοι του Beezdom, δοκιμάζονται ξανά! Αυτή τη φορά προκλήθηκαν από ένα άλλο αρθρογράφο να γράψουν μία φανταστική, λογοτεχνική ιστορία από τον τίτλο ενός τραγουδιού. Η Άντρεα Χρυσοστόμου προκάλεσε την Θεοδώρα Γεωργίου να γράψει μία ιστορία από το τραγούδι «Η δικιά μας αγάπη» του Βαγγέλη Κακουριώτη.
Για να δούμε Θεοδώρα, can you bee a story writer?
12/10/2020
Ώρα 3:00 π.μ. Μην με ρωτάς πως και γιατί. Απλά ξύπνησα.
Έφτιαξα τον αγαπημένο μου καφέ με μυρωδιά καραμέλας και κάθισα στο γραφείο μου. Στα πόδια μου έχω απλώσει μια κουβέρτα, γιατί τέτοια ώρα κάνει ψύχρα. Από το μεγάλο παράθυρο που έχω ακριβώς απέναντι μου, βλέπω τα φώτα όλης της πόλης που δεν κοιμούνται ποτέ. Έχασα την αίσθηση του χρόνου για λίγο. Χάθηκα στις σκέψεις μου, ακούγοντας αγαπημένα τραγούδια από το πικάπ μου. Δεν κοιμάμαι πολύ αυτές τις μέρες. Έχω συνέχεια στο μυαλό μου, σαν βουητό τη φωνή του προϊσταμένου μου στο σάϊτ όπου δουλεύω. Το νέο θέμα που μου ανατέθηκε είχε μια δόση πίκρας.
Όλο αυτό το διάστημα αναρωτιέμαι τι το διαφορετικό είχε η δικιά μας αγάπη, έτσι ώστε να «αξίζει» να ακουστεί;
Κράτησε κάποιους μήνες, αυτό ήταν όλο. Κι όμως…. Είχε κάτι.. Με άλλαξε.
Συνειδητοποίησα πως το κλειδί για την χαρά στη ζωή μου, είμαι εγώ, όχι εσύ. Το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι να βρω χρόνο για εμένα. Να μάθω τις πιο σκοτεινές μου σκέψεις, τα ελαττώματα και τα προτερήματα μου. Να πιστέψω στην δύναμη μου. Να πιστέψω ότι μπορώ να καταφέρω ότι κι αν βάλω στόχο.
Χρειαζόμουν απλώς αγάπη. Από εμένα, για εμένα. Και το πιο λυπηρό; Όλα αυτά έγιναν όταν έφυγα μακριά σου. Ξέρεις πότε βρίσκεσαι σε λάθος αγκαλιά. Το καταλαβαίνεις. Αγναντεύεις χωρίς ουσία το κενό και τα μάτια σου βουρκώνουν. Ξέρεις πως αν μπορούσες θα έτρεχες μακριά. Είσαι στην λάθος αγκαλιά, όταν ρωτάς τον εαυτό σου «τι κάνω εδώ;» Όσο και να αγαπάς κάποιον κάποιες φορές πρέπει να μάθεις να φεύγεις. Πολλές φορές η αγάπη δεν αρκεί για να είναι δυο άνθρωποι μαζί. Ο χαρακτήρας της αγάπης είναι περίπλοκος.
Η συμβουλή μου; Όταν σε κρατάνε πίσω από τα θέλω σου, να φεύγεις. Να φεύγεις, όταν δεν αγαπούν τις λεπτομέρειες σου. Να φεύγεις, γιατί η αγάπη δεν αρκεί.
«Η δικιά μας αγάπη», μου έφερε αναμνήσεις από το κοντινό μας παρελθόν κι έτσι σκέφτηκα ότι αυτό το γράμμα, θα με βοηθούσε από όλες τις πλευρές. Θα συγκέντρωνα καλύτερα τις σκέψεις μου για να έχω πιο αποτελεσματική δουλειά, αλλά ταυτόχρονα είναι μια καλή ευκαιρία για να σε «αποχαιρετήσω». Να σου πω όσα δεν τόλμησα τότε, γιατί τώρα βρήκα την φωνή μου.. και αξίζει να ακουστεί.
Αντίο.
[zombify_post]
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: i.pinimg.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment