Ο Λούκας προκλήθηκε να μεταφερθεί από την #sciencebeez στην #travelbeez και να γράψει το θέμα «Οι χώρες μέσα από τη δύναμη των χρωμάτων τους!». Το θέμα του δόθηκε από έναν άλλο αρθρογράφο. Το ποιος τον προκάλεσε, θα το μάθεις στο τέλος αυτού του άρθρου! Τι λες, να του αλλάξουμε κατηγορία; Δείξε μας πατώντας ένα μελισσο-reaction μετά το άρθρο!

Μιας και τα τελευταία χρόνια έχω κολλήσει την νόσο του “Travelholic” ή καλύτερα του ταξιδιομανή, έχω παρατηρήσει κάτι σημαντικό για την κάθε χώρα που επισκέφθηκα ή θα ήθελα να επισκεφθώ: Η σημαία της «μιλάει». Μιλάει μέσα από τα χρώματά της για την χώρα που αντιπροσωπεύει. Και το κάθε χρώμα με το οποίο διακρίνεται δεν αποτελεί απλώς χρώμα, αλλά σύνοψη πολιτισμού και ιστορίας χιλιάδων χρόνων. Λοιπόν, αποφάσισα να σας κάνω μια μικρή ξενάγηση σε 5 χώρες του κόσμου, τις οποίες αξίζει να επισκεφθείτε και να ανακαλύψετε μέσα από τα χρώματα των σημαιών τους.

Βουλγαρία:

Η γειτονική αυτή χώρα μπορεί να ξεδιπλώσει μια από τις πιο αρχαίες ιστορίες, αφού τα πολλαπλά μνημεία μπορούν να μας ταξιδέψουν μέχρι και 8000 χρόνια πίσω. Το λευκό χρώμα στην σημαία, σύμφωνα με πηγές, συμβολίζει την ελευθερία και την γαλήνη. Για τον απλό ταξιδιώτη, όμως, αντιπροσωπεύει τα ολόλευκα τοπία που κάθε χειμώνα περιβάλλουν τους επισκέπτες των χιονοδρομικών κέντρων. Μπάνσκο, Βίτοσα, Παμπόροβο, είναι μερικές προτάσεις για τις επόμενες σας αξέχαστες χειμερινές διακοπές. Και για τους πιο ζεστούς μας φίλους, το πράσινο, κυριολεκτικά, συμβολίζει τα χιλιόμετρα χλωρίδας που μπορεί να ανακαλύψει κανείς στα βάθη της Βουλγαρίας. Δάση, καταρράκτες, λίμνες και πολύχρωμοι κήποι σκεπάζονται από δυνατό ήλιο και κάποτε από βροχή. Το κόκκινο, φυσικά, είναι σύμβολο δύναμης και όχι μόνο. Οι περισσότερες παραδοσιακές στολές, όπως και τα παραδοσιακά φημισμένα τραπεζομάντηλα, έχουν ως βασικό χρώμα το κόκκινο και δεν παύουν να κλέβουν τις εντυπώσεις ανά το παγκόσμιο.

Βραζιλία:

Μεταφερόμαστε δυτικά και νότια, στα ζεστά. Η σημαία της είναι πασίγνωστη αφού η υδρόγειος αναδεικνύει τον μοναδικό της χαρακτήρα. Το πράσινο συμβολίζει τον Αμαζόνιο. Περίπου 60% από την έκταση του Αμαζόνιου περιλαμβάνεται στον χάρτη της Βραζιλίας. Αυτό δίνει την δυνατότητα στον κάθε λάτρη του τροπικού κλίματος να απολαύσει μια ανεπανάληπτη ξενάγηση στα έγκατα του τροπικού λαβύρινθου. Το κίτρινο, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι συμβολίζει τα μεγάλα αποθέματα χρυσού. Παρ ’όλα αυτά, για τους κατοίκους το κίτρινο συμβολίζει τον πολιτισμικό θησαυρό της χώρας καθώς πολλά μνημεία αποτελούν πασίγνωστα αξιοθέατα για τα εκατομμύρια κόσμου που τα επισκέπτονται ετησίως. Το άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή είναι ίσως σήμα κατατεθέν για την Βραζιλία, πόσο μάλλον για το Ρίο Ντε Ζανέιρο. Εκεί μπορεί να αναπαρασταθεί η υδρόγειος, καθώς αυτή συμβολίζει την θέα των αστεριών που φωτίζουν ολόκληρη την πόλη την νύχτα.

Ιαπωνία:

Αυτή η χώρα-νησί ίσως πρέπει να είναι “MUST” στην λίστα με τα ταξίδια σας. Το νησί αυτό δεν παύει να μαγεύει τους επισκέπτες του με την φοβερή εναρμόνιση της παράδοσης και της μοντέρνας καθημερινότητας. Ένα παράδειγμα που θα μπορούσα να σας δώσω, είναι οι κόκκινοι ναοί, εξού και το κόκκινο της δύναμης στον κύκλο της σημαίας. Στην πρωτεύουσα, το Τόκυο, πρέπει να επισκεφθείτε τον ναό «Σένσο-τζι». Ο ναός αυτός, με πάνω από 1500 χρόνια ιστορίας, αποτελεί μνημείο για το Τόκυο και την Ιαπωνία. Και αφού πεινάσουμε με τόσο περπάτημα, τι σας έχω; Σούσι! Το λευκό ,εκτός από την αγνότητα, συμβολίζει και το ψάρι και το ρύζι, και πόσο μάλλον τα σούσι, τα οποία αποτελούν απαραίτητα συστατικά στην διατροφή των Γιαπωνέζων. Εάν δεν είστε λάτρεις του ψαριού τότε ας αλλάξουμε το μενού.   

Ρωσία:

Η χώρα-ήπειρος δεν παύει να κλέβει τις εντυπώσεις με τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες της τον χειμώνα. Και για να ζεσταθούμε λίγο, μπορούμε να ερμηνεύσουμε το κόκκινο ως Μπόρς. Το Μπόρς είναι ίσως το διασημότερο έδεσμα μετά την βότκα. Αποτελεί σούπα λαχανικών με παντζάρια, τα οποία της προσδίδουν το έντονο κόκκινο χρώμα. Μετά το Μπόρς μας μπορούμε να ξεναγηθούμε και να απολαύσουμε το λευκό και μαγευτικό μπαλέτο μέσα από χιλιάδες παραστάσεις που ανεβαίνουν καθημερινά. Και για φινάλε, μπορούμε να επισκεφθούμε την Μπλε Λίμνη «Μπαικάλ». «Η πέρλα της Σιβηρίας» όπως την αποκαλούν μαγεύει τους επισκέπτες καθώς είναι η μεγαλύτερη και βαθύτερη λίμνη στον κόσμο.

Ιρλανδία:

Όταν ακούω αυτό το όνομα το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το πράσινο. Κι αυτό, όχι γιατί η Ιρλανδία έχει πολλά δάση, αλλά γιατί το πράσινο δεν απουσιάζει από τις παραδοσιακές «κιλότες», οι οποίες αποτελούν το εθνικό στολίδι της Ιρλανδίας. Επίσης πασίγνωστο είναι και το πορτοκαλί  «Νερό της ζωής», όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, ή το ουίσκι. Ναι, για όσους δεν γνωρίζουν, το ουίσκι είναι ιρλανδικό και δεν παύει να φέρει μαζί του περισσότερα από 1000 χρόνια ιστορίας. Τέλος, το λευκό αντικατοπτρίζει τους λευκούς φάρους που κοσμούν τις ακτές της Ιρλανδίας και δεν παύουν να λειτουργούν μέχρι και σήμερα.

«Ναι, ναι… Πολύ καλά όλα αυτά τα μέρη. Αλλά τι μ ’αυτό;» θα μου πείτε. Έχω να δηλώσω το εξής: Η σημαία κάθε χώρας δεν φέρει μόνο το βάρος της μπογιάς πάνω της. Φέρει το βάρος όλων αυτών των ανθρώπων που ενώθηκαν, θυσιάστηκαν και πολέμησαν για τα πιστεύω τους για να υπάρχει μέχρι και σήμερα και να μπορεί να αναγνωρίζεται, όχι μόνο για τα χρώματά της, αλλά και για την ιστορία και τον πολιτισμό της. Η συμβουλή μου είναι απλή. Την επόμενη φορά που θα βγάλετε στόρυ, σκεφτείτε λίγο τι κρύβεται στο παρασκήνιο, πίσω από την γκρίζα σέλφι και τους τσιμεντένιους τοίχους. Γιατί τα χρώματα μιλάνε…

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com