Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί με πολλούς περίεργους τρόπους. Ο κύριος τρόπος λειτουργίας του περιστρέφεται γύρω από χημικά τα οποία παράγει ως απάντηση σε κάποια ερεθίσματα. Όταν αυτά τα χημικά βρεθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλούν μια απάντηση του οργανισμού, η οποία συνήθως είναι η ίδια κάθε φορά για αυτό το ερέθισμα. Για αυτό το λόγο μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι κάποια πράγματα μας αρέσουν και κάποια άλλα όχι.

Τώρα ας επικεντρωθούμε στο αντικείμενο το οποίο αναγράφει και ο τίτλος μας. Γιατί παρουσιάζουμε μια τεράστια ορμή στο να κυνηγούμε ότι μας αφήνει; Όπως αναφέραμε και πιο πάνω ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιδρά με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικά ερεθίσματα. Όταν αυτό το κάτι εμπεριέχει μέσα του δισταγμό, ακύρωση και απογοήτευση, ωθεί τον ανθρώπινο νου να μπαίνει σε μια συγκεκριμένη λειτουργία. Αυτή η λειτουργία προκαλεί μια ορμή, η οποία αναγκάζει όλους εμάς (μπορείς τώρα να το παραδεχτείς, όλοι μας το έχουμε κάνει μια φορά έστω για κάποιον ή για κάτι) να το κυνηγάμε.

Η ορμή αυτή προκαλείται από μια ορμόνη η οποία ονομάζεται ντοπαμίνη. Η ορμόνη αυτή παράγεται ως απάντηση του εγκεφάλου στα ερεθίσματα που αναφέραμε πιο πριν. Από μικρά παιδιά μαθαίνουμε ότι η προσπάθειά μας ανταμείβεται και αυτό συνήθως μας έκανε χαρούμενους. Η χαρά αυτή ήταν η απάντηση του οργανισμού στην ντοπαμίνη. Ως αποτέλεσμα όταν δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, ειδικά όταν έχουμε προσθέσει αρκετή προσπάθεια, ο οργανισμός μας ψάχνει αυτή την απάντηση. Ολόκληρη η διαδικασία αυτή ενορχηστρώνεται από το υποσυνείδητο και όχι από το συνειδητό, με αποτέλεσμα να μην έχουμε αντίληψη των πράξεών μας. Μπορούμε ωστόσο να ελέγξουμε αυτή τη διαδικασία με το συνειδητό μας;

psychologynow.gr

Η απάντηση στην πιο πάνω ερώτηση βρίσκεται κάπου στη μέση. Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουμε τις ορμές μας, διότι και αυτές ελέγχονται από ορμόνες. Αυτό που μπορούμε ωστόσο να κάνουμε, είναι να δουλέψουμε αρκετά το συνειδητό μας έτσι ώστε να μπορεί να αντισταθεί στην ανάγκη αυτής της ορμόνης. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Πόσες φορές έχεις βρεθεί στη ζωή σου να δίνεις τέλειες συμβουλές στους φίλους σου, αλλά εσύ ο ίδιος να μην μπορείς να τις ακολουθήσεις ποτέ; Αυτό συμβαίνει διότι παρακολουθείς την κατάσταση σαν τρίτος, και δεν έχεις άμεση συναισθηματική σύνδεση με το γεγονός. Οπότε ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε αυτές τις συνθήκες. Παίρνοντας χαρτί και ένα στυλό, γράφεις κάτω όλες τις σκέψεις σου. Μόλις ολοκληρώσεις γράφεις τα γεγονότα όπως έχουν πραγματοποιηθεί. Αφήνεις ότι έγραψες και το διαβάζεις μετά από κάποιες ώρες ή ακόμα και την επόμενη μέρα. Έτσι μπορείς να δεις τα δεδομένα όντας πιο αποστασιοποιημένος και χωρίς να δημιουργείς έντονη συναισθηματική σύνδεση μαζί τους. Ως αποτέλεσμα αποφασίζεις με το συνειδητό σου και ακολουθείς τις συμβουλές που πάντα έδινες στους φίλους σου.

Εννοείται πώς αυτή η διαδικασία δεν έχει πάντα 100% επιτυχία ούτε μπορεί να δουλέψει για όλους. Αλλά μπορεί να αποτελέσει την αρχή μιας προσπάθειας στο να αλλάξουμε όσα δεν μας αρέσουν πάνω μας

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: psychologynow.gr