«Να είσαι ο εαυτός σου. Όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι ήδη πιασμένοι». Του Oscar Wilde.

Γιατί όταν είσαι πάντα ο εαυτός σου και δεν προσποιείσαι, τότε μπορείς να ξεδιπλώσεις την αλήθεια σου στους άλλους και να τους κάνεις να βασίζονται σε σένα, να σε εμπιστεύονται και να σε αγαπάνε γι’ αυτό που πραγματικά είσαι! Και ναι λοιπόν, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι. Άνθρωποι που τους νομίζαμε δικούς μας, το μόνο που κάνουν είναι να προσποιούνται. Ζουν μέσα στη ψευτιά φορώντας την μάσκα της στήριξης χωρίς να ζουν πραγματικά!

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου». Του Οδυσσέα Ελύτη.

Ευγνώμων να΄ σαι! Για τους ανθρώπους που όπως μπήκαν στη ζωή σου, έφυγαν χωρίς καμία εξήγηση. Για τους ανθρώπους που ποτέ δε σου έδειξαν τον παραμικρό σεβασμό κι εσύ τους δικαιολογούσες. Κι όταν τους ξανασυναντάς κάπου, να επιβεβαιώνεσαι για το λάθος που είχες κάνει και δεν τους έσπρωξες μακριά σου προτού το κάνουν αυτοί! Την εξήγηση την έμαθες, μα με τόσες ευκαιρίες την έκρυψες πολύ καλά. Τώρα πλέον την ξέρεις. Δε μπορούσαν να μείνουν. Πολύ λίγοι για την αλήθεια σου. Λίγοι για το ήθος σου. Τώρα ξύπνησες. Ευγνώμων πρέπει να’ σαι!

 «Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι. Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους. Του αγαπημένου Τάσου Λειβαδίτη».

Ο Τάσος Λειβαδίτης έχει ένα τεράστιο ταλέντο στο να με κάνει να ταυτίζομαι πλήρως κι εμένα, αλλά και πάρα πολλούς άλλους ανθρώπους. Κι εδώ που τα λέμε, πώς να κοιμηθείς τα βράδια όταν η σκέψη σου είναι σε αυτούς που σε πλήγωσαν παρά στους δικούς σου ανθρώπους; Το μόνο που θα καταφέρνεις είναι να συνεχίσεις να πληγώνεσαι και να μπαίνεις στον δικό σου φαύλο κύκλο που εσύ ο ίδιος δημιουργείς! Ανωτερότητα μάτια μου. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πληγώθηκε ποτέ. Τόσο διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ μας, πως θα μπορούμε λοιπόν να συνυπάρχουμε όλοι χωρίς προστριβές; Πολύ απλά, όταν κάτι δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μας απομακρυνόμαστε. Α, και σε όσους δώσαμε τα πάντα και ξεπληρωθήκαμε με αχαριστία και απάθεια, δεν πειράζει! Καλή καρδιά. Ο τροχός πάντα θα γυρίζει και η μοίρα η ίδια θα μας δικαιώσει. Απλά έχε υπομονή και αντάλλαξε την κακία με καλοσύνη.

«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».  Του Νίκου Καζαντζάκη.

Του κορυφαίου Έλληνα συγγραφέα των νεότερων χρόνων. Όταν λοιπόν, δεν ελπίζεις για το καλύτερο, τότε αυτό έρχεται και σε βρίσκει από μόνο του. Γιατί όταν δεν περιμένουμε το πιο ωραίο σενάριο και ζούμε με ότι η ζωή μας φέρει, τότε ότι καλό κι αν μας έρθει στη ζωή θα το δεχτούμε χωρίς αχαριστία και αναστολές. Χωρίς φόβο. Μόνο τότε θα είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Μόνο όταν καταφέρουμε να νιώσουμε ολοκληρωμένοι μέσα μας και να καταλάβουμε πως η ζωή δε θα μας φέρνει πάντα εκείνα που θέλουμε. Ένα ταξίδι θα είναι πάντα με περιπέτεια, λάθη και πάθη. Ας την ζήσουμε λοιπόν με ότι αυτή φέρει στο διάβα της.

«Κι όταν δεν πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο, είμαστε κιόλας νεκροί». (Τάσος Λειβαδίτης)

Μια φορά μονάχα ζούμε, όπως λέει και η Σοφία Βέμπο. Ας την ζήσουμε λοιπόν όπως της πρέπει, χωρίς αναστολές! Ας κάνουμε τα πάντα για αυτούς που αγαπάμε, για αυτούς που δίνουν με την σειρά τους τα πάντα για εμάς. Μια στάλα η ζωή, μα προλαβαίνουμε να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Αυτό χρειάζεται ο κόσμος μας, το να πεθαίνεις για να ζεις. Να είναι το επίκεντρο σου λοιπόν, ο άνθρωπος. Εκείνος που μέσα από την αλήθεια του ανακαλύπτεις την δική σου. Που η αλληλοβοήθεια είναι μονόδρομος. Να γίνεσαι πάντοτε προέκταση για τον άλλο! Όλα να τα δίνεις. Βλέπεις, μας δένουν πολλά, μα είναι που δεν καταλάβαμε τον σκοπό μας σε αυτή τη ζωή. Ένα πείραμα είναι, μια δοκιμασία της μοίρας για το πόσοι στο τέλος θα αξίζουν. Μόνο έτσι βγαίνει!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com