Γυναίκα για 24 ώρες, ε; Ε, ναι, λοιπόν, θα ήθελα μια μέρα να την περνούσα ως γυναίκα. Έτσι, για να δω από πρώτο χέρι αν όλα αυτά που μας λένε οι γυναίκες είναι αλήθεια, ή μάλλον καλύτερα για να τα διαπιστώσω. Μιας και είμαστε λίγες μέρες μετά τη γιορτή της γυναίκας, νομίζω ότι σήμερα είναι η μέρα που θα το κάνω! Παρακαλώ, διαβάστε με χιούμορ και αγάπη, γιατί μόνο έτσι μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτό το αξιαγάπητο πλάσμα που μας έδωσε η φύση και μας σώζει από πολλά, ενώ μας βασανίζει σε άλλα: τη γυναίκα! ?

07:30

Ανοίγω τα μάτια και κοιτάω την ώρα. Πολύ νωρίς σκέφτομαι, κλείνω τα μάτια και γυρνάω από την άλλη μεριά. Κάτι ακουμπάω με τις άκρες των δακτύλων μου. Τι στο καλό είναι; Ανοίγω τα μάτια και βλέπω έναν ημίγυμνο άντρα. Μάλλον ο σύντροφός μου θα ΄ναι λέω από μέσα μου. Τιιιιιι; Πετάγομαι πάνω! Ψαχουλεύω το σώμα μου και διαπιστώνω πως ακόμα φοράω τα εσώρουχά μου. Ωραία! Ίσως να είχα πονοκέφαλο χτες το βράδυ…

07:45

“Ούτε έναν καφέ δε θα φτιάξεις στο κορίτσι σου;” Χίλιες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου. Άραγε να με θέλει μόνο για το σεξ ή μήπως έχει βρει άλλη; Αυτή η σχέση δεν προχωράει, θα πρέπει να του μιλήσω. Ξεκινάω καυγά από το πουθενά μόνο και μόνο για να διαπιστώσω πως τελικά οι ορμόνες μου φταίνε. Έχω περίοδο.

08:05

Ξαφνικά με πιάνει το παράπονο και ξεκινώ να κλαίω. Άτιμες ορμόνες δεν θα τα πάμε καλά σήμερα. “Τι έχεις;” μου λέει ο άλλος. “Τίποτα!”. “Χωρίζουμε!”.

08:20

Καθυστέρησα με το χωρισμό και τώρα θα αργήσω στο ραντεβού που έχω με την αισθητικό.

09:00

Ψάχνω να βάλω κάτι πρόχειρο πάνω μου. Καλά όχι και τόσο πρόχειρο. Κάτι που πάει για πας για καφέ αλλά όχι μπουζούκια, κάτι άνετο αλλά να μη φαίνομαι λες και θα πάω γυμναστήριο, κάτι στενό για να τονίζει τα δυνατά μου σημεία, κάτι που να κρύβει λίγα αλλά να δείχνει και λίγα. Απλώνω και λίγο foundation, λίγο concealer, λίγο make-up, λίγο μολύβι γύρω από τα μάτια, λίγη μάσκαρα και lip-gloss, χτενίζω το μαλλί, το ισιώνω και το ξαναχτενίζω για να στρώσει, βάζω λίγη λακ για να αποφύγω το φριζάρισμα και είμαι έτοιμη να φύγω. Α ναι, φοράω σκουλαρίκια και αξεσουάρ, διαλέγω 1 από τα 43 ζευγάρια παπούτσια που έχω, βρίσκω και μια τσάντα που να ταιριάζει με το mood της ημέρας και έτσι απλά, μετά από 56 λεπτά, είμαι έτοιμη.

10:15

Καθώς η αισθητικός απλώνει το μέλι πάνω στα πόδια μου, τα χέρια μου και τις μασχάλες μου, πιάνουμε συζήτηση για το πόσο μας πληγώνουν οι άντρες με τη συμπεριφορά τους. Τραβάει μια, τραβάει δυο αλλά εγώ εκεί, βράχος, προσπαθώ να είμαι σαν τον αναίσθητο τον πρώην μου. Μου βγάζει και λίγο το φρύδι, μου βάφει και τα νύχια μου με αυτό το υπέροχο μωβ-δαμασκηνί, μου κάνει και μια περιποίηση προσώπου και όλως περιέργως πέρασαν κιόλας σχεδόν 2 ώρες.

12:08

Μια φευγαλέα σκέψη για τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο περνάει στιγμιαία από το μυαλό μου.

12:15

Συναντιέμαι με τις φίλες μου για καφέ. Έχουμε πάλι πολλά να πούμε. Πήρα μήνυμα από τον γλυκούλη που γνώρισα στο γυμναστήριο. Να βγω ή να μη βγω μαζί του; Τελικά, μετά από αρκετή σκέψη, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά, αποδέχομαι την πρόσκληση.

13:10

Έφτασε η στιγμή που απεχθάνομαι. Θέλω να πάω τουαλέτα και βρίσκομαι σε δημόσιο χώρο. Πρέπει πρώτα να βρω ποια τουαλέτα είναι η πιο καθαρή, μετά να την περάσω ένα χεράκι με μωρομάντηλο και ακολούθως να ντύσω γύρω-γύρω το κάθισμα με χαρτί υγείας για να μπορέσω επιτέλους να καθίσω και να ξαλαφρώσω. Και άντε πάλι να κουνιέμαι δεξιά και αριστερά για να ανεβάσω το θεόστενο παντελόνι μου και να ρουφώ την κοιλιά μου για να κλείσει το αναθεματισμένο κουμπί και να ανέβει πάνω το φερμουάρ.

13:20

Ξεκινάω ήδη να σκέφτομαι τι θα φορέσω το βράδυ.

14:45

Επιστρέφω στο σπίτι. Ανεβαίνω στη ζυγαριά. Με πιάνει πάλι το παράπονο. Κοιτάω τα β**** μου στον καθρέφτη για να νιώσω καλύτερα. Σπάω και μερικά μπιμπίκια επί τη ευκαιρία για να βγάλω το άχτι μου.

15:33

Θυμάμαι τα σοκολατάκια που έχω στο ψυγείο. Προσπαθώ να τα ξεχάσω. Τα ξαναθυμάμαι. Κοιτάω το ψυγείο. Με κοιτάει και αυτό. Νιώθω μια αιφνίδια και αναπάντεχη αδυναμία. Κάτι σαν ζαλάδα. Υπογλυκαιμία θα ‘ναι, λέω. Ας πάει στα κομμάτια θα φάω μόνο ένα. Σηκώνομαι και πάω στο ψυγείο, το ανοίγω και παίρνω 1 σοκολατάκι. Επιστρέφω πίσω το ίδιο λεπτό και παίρνω ακόμα 1. Επιστρέφω ξανά και ξανά μέχρι να νιώσω βόδι. Με πιάνουνε τα κλάματα και νευρικό γέλιο ταυτόχρονα.

16:10

Ψάχνω τι να φορέσω για το ραντεβού μου και συνειδητοποιώ πως δεν έχω τίποτα. Καμμιά από τις 6 δίφυλλες ντουλάπες μου δεν διαθέτει παρά μόνο ρούχα που τα φυλάω για ξεσκονόπανα.

16:30

Πάω για ψώνια τύπου “I see it, I like it, I want it, I got it”.

18:45

Επιστρέφω σπίτι και αρχίζω να τρέχω, για να προλάβω να είμαι στην ώρα μου στο ραντεβού. Νταξ, αράζω και λίγο στον καναπέ για να ξεκουραστώ.

18:55

Πάω για μπάνιο. Η πίεση του νερού είναι τέλεια και η θερμοκρασία είναι υπέροχη. Πάντα μου άρεσε να πλένομαι στους 100°C. Κάτι με πιάνει και δεν θέλω να βγω από τη μπανιέρα. Τα χέρια μου όμως μούλιασαν και δεν μπορώ να τα βλέπω ρυτιδιασμένα.

19:40

Βγαίνω από το μπάνιο. Έχω 20 λεπτά για να ετοιμαστώ. Παρακαλώ να κολλήσει στην κίνηση και να καθυστερήσει να έρθει. Δεν πειράζει ας περιμένει και λίγο. Τα ωραία πράγματα αργούν να γίνουν!

20:06

“Είμαι κάτω”.

20:07

“Σε 5 λεπτά είμαι έτοιμη”.

20:20

…

20:30

 …

20:43

Κατεβαίνω.

21:00

Ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει πού να πάμε για φαγητό. Αυτός μου λέει όπου γουστάρω και εγώ δεν ξέρω τι θέλω.

21:15

Καταλήγουμε σε ένα υπέροχο εστιατόριο. Ωραία κουβεντούλα, ωραίο φαγητό, περνάμε καλά, μέχρι που έρχεται η ώρα να φύγουμε. Να βγάλω το πορτοφόλι από την τσάντα ή όχι; O Shakespeare έγραψε ένα “to be, or not to be” και ξεμπέρδεψε. Αυτά είναι πραγματικά ερωτήματα. Θα με περάσει για φεμινίστρια ή θα με πει φτηνή; Θα φανώ πολύ δυναμική ή θα με περάσει για ζήτουλα; Μήπως να τα πληρώναμε μισά-μισά;

23:45

Φτάνουμε σχεδόν έξω από την πολυκατοικία μου. Να το παίξω δύσκολη ή να του ζητήσω να ανέβει για ποτάκι; Το σκέφτομαι λίγο. Το ξανασκέφτομαι. Θυμάμαι τις ώρες που ξόδεψα για αποτρίχωση, βάψιμο, χτένισμα, ντύσιμο και λέω δεν πάει στα κομμάτια!

02:35

Αναγούλα και ζαλάδα. Μπας και είμαι έγκυος; (δικό μου κείμενο είναι και άμα θέλω να είμαι και έγκυος σε 24 ώρες δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανέναν).

04:40

Σπάνε τα νερά και τρέχω πανικόβλητη στο νοσοκομείο.

07:15

Γίνομαι επιτέλους μάνα! Καλά, εδώ μιλάμε για τη δυσκολότερη ίσως περίοδο στη ζωή μιας γυναίκας (εγκυμοσύνη, γέννα, θηλασμός). Οι πόνοι της γέννας μπορεί να μην συγκρίνονται με μια κλωτσιά στα μελέ ενός άντρα, όμως πολλές είναι οι γυναίκες που λένε πως θα ήθελαν και δεύτερο και τρίτο παιδί, αλλά κανείς άντρας δεν είπε ποτέ του “αχ και να έτρωγα ακόμα μια-δυο κλωτσιές στα @@”.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com