Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι τρένα, μα άλλοι σταθμός.

25 Οκτωβρίου, 2020LovebeezΕΙΡΗΝΗ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

Κάποιες νύχτες κλαις. Και κάποιες απλά ξεφυσάς. Σαν να στέρεψαν τα δάκρυα. Και δεν κλαις για κάποιον συγκεκριμένα, μα γιατί νιώθεις κενός μετά από τόσους ρηχούς ανθρώπους.

Ανθρώπους που κακώς βάσισες το μέλλον σου. Ανθρώπους που τους βάφτισες δικούς σου. Ανθρώπους που έφυγαν με την πρώτη ευκαιρία από τη ζωή σου. Και σε ρωτώ ευθέως: γιατί εναποθέτεις τις ελπίδες και προσδοκίες σου σε λάθος ανθρώπους? Πως γελάστηκες? Δεν μπορεί..

Μην. Μην κατηγορείς πια τον εαυτό σου. Όχι σου λέω εγώ. Δεν είσαι ένοχος. Εσύ σίγουρα όχι. Ίσως ούτε εκείνοι. Απλά μάθε πως κάποιοι άνθρωποι στην ζωή μας, είναι τρένα. Βιαστικά τρένα που όλο τρέχουν να προλάβουν. Να κάνουν όσες πιο πολλές διαδρομές μπορούν. Ποντάρουν στην ποσότητα και όχι την ποιότητα των ανθρώπων που θα ικανοποιήσουν. Φθηνοί και εναλλάξιμοι. Άνθρωποι, που σαν τα τρένα είναι γεμάτοι συνέχεια, γεμάτοι μα τα βράδια αδειάζουν και νιώθουν τόσο κενοί….κενοί και άδειοι ναι.

tumblr.com

Μα υπάρχουν και οι άλλοι οι άνθρωποι που δεν είναι τρένα. Μα σταθμός. Γιατί από τη στιγμή που τους γνωρίζεις νιώθεις πως αγκυροβόλησες στο λιμάνι σου…… Είναι τόσο όμορφοι από μέσα, τόσο ζεστοί. Σου δημιουργούν αίσθημα ασφαλείας και σιγουριάς. Πρόσεξε.. όχι όμως του δεδομένου, μα του σίγουρου με την έννοια του ότι σαν να βρήκες το χαμένο κομμάτι του παζλ της καρδιάς σου…..

Και είναι σταθμός. Σηματοδοτούν το νέο σου ξεκίνημα, το καλό. Αυτοί οι άνθρωποι προβάλλουν σαν φωτοβόλος φάρος στη ζωή σου και σου δείχνουν τον δρόμο που θα ακολουθήσεις…. Πες το ένστικτο, τύχη, κισμέτ, πεπρωμένο….

Κάποιοι άνθρωποι είναι τρένα και άλλοι σταθμός στη ζωή μας. Και όπως σε όλα τα ταξίδια, δυστυχώς, πρέπει να περάσουμε από διάφορες στάσεις, μέχρι να φτάσουμε στον τελικό μας σταθμό, έτσι και σε σχεσιακό επίπεδο …. Έπειτα από διάφορες γνωριμίες που τυγχάνει να έχουμε καταλήγουμε εν τέλει στον προορισμό μας, που δεν είναι άλλος από τον άνθρωπο μας ❤️