Πόσες φορές έχετε κανονίσει κάποια έξοδο και απλά δε καταφέρατε ποτέ να πάτε τη συγκεκριμένη ώρα; Ή καλύτερα, δε καταφέρατε να πάτε ποτέ, μιας και κάποιος άλλος έχει φροντίσει καλά γι’ αυτό!

Και ναι λοιπόν.. Αυτός ο άλλος δεν είναι άλλος από τον κολλητό σας, ο οποίος σε κάθε σας ραντεβού καθυστερεί και ποτέ, μα ΠΟΤΕ δεν είναι στην ώρα του. Μα δεν είναι μόνο αυτός αλλά πολλοί που το κάνουν αυτό. Οι περισσότεροι ζουν μια ζωή στην οποία δεν προγραμματίζουν ποτέ τίποτα! Δεν υπάρχει πουθενά το άγχος (που σε αυτή την περίπτωση θα ήταν και εποικοδομητικό), να διερωτηθούν: Ντροπή είναι να αργήσω πάλι ρε, υπάρχει κι αυτός ο «άνθρωπος» που με περιμένει κι εγώ για ΠΟΛΛΟΣΤΗ φορά, τον έχω στήσει. ΠΟΥ-ΘΕ- ΝΑ όμως!!

Εντάξει δε λέω, καλό είναι να μην υπάρχει άγχος και υπερβολή για το καθετί που κάνεις στη ζωή σου, αλλά υπάρχει κάποια διαφορά από το να ζεις τη ζωή σου χαλαρά χωρίς στρες κι από το να είσαι πραγματικά αναίσθητος κι ανεύθυνος χωρίς να σε νοιάζει κανείς άλλος.

Υπάρχουν λοιπόν 3 κατηγορίες ανθρώπων:

1)Αυτοί που δεν αργούν ποτέ στα ραντεβού τους.

2) Αυτοί που αργούν πάντα στα ραντεβού τους και το αντιλαμβάνονται χωρίς να μπορούν (για κάποιο λόγο) να το αλλάξουν.

3) Κι αυτοί οι άνθρωποι που αργούν συνεχώς στα ραντεβού τους κι όχι μόνο δε προσπαθούν να το αλλάξουν, αλλά σου ρίχνουν και τη ταμπέλα του υπερβολικού και του μυγιάγγιχτου. Ναι, καλά το μαντέψατε.

Αυτός που δε φταίει σε τίποτα, καταλήγει να φταίει με το που παίρνει το θάρρος να εκφράσει το δίκιο του.

Γιατί ως γνωστό, η νοοτροπία μας εμπεριέχει και την έννοια του «αδίκως δικαίου». Αυτού δηλαδή που δε φτάνει που έχει όλο το δίκιο του κόσμου, καταλήγει να έχει άδικο, που έχει δίκιο. Έτσι είναι η νοοτροπία μας. Δυστυχώς.

Σαφώς και δε μιλάμε για κανένα 20λεπτο καθυστέρηση. Μιλάμε για 40λεπτο και πάνω. Που να βγείτε κιόλας με άτομα της μίας ώρας και πάνω. Ε εκεί, το χουμε χάσει εντελώς.

Το πιο ωραίο όμως δεν έχει ειπωθεί ακόμα.  Εκεί που ο άλλος ξεκινάει να ετοιμάζεται μία ώρα πριν και κάθεται στο καναπέ του έτοιμος πλέον περιμένοντάς σε, σε μία προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί μη σου πει καμιά χοντράδα, εσύ έρχεσαι και τα ανατρέπεις όλα.  Δε  φτάνει που σε λίγο θα κλείσει και το τελευταίο μαγαζί που υπάρχει στην πόλη, συμπεριφέρεσαι κιόλας λες και άργησες μόνο 2μιση λεπτά. Ένα «συγνώμη», κάτι τελοσπάντων, τίποτα! Έχει γίνει πλέον τόσο μεγάλη συνήθεια , που η εξήγηση παραλείπεται μιας και μιλάμε πλέον, για αναμενόμενο γεγονός.

Αμ το άλλο; Παίρνεις τηλέφωνο την κοπέλα σου, ή και το αγόρι σου ( Ναι ναι, πλέον οι άντρες κάνουν περισσότερη ώρα να ετοιμαστούν από τις γυναίκες ) και σου λέει : Σε πέντε λεπτά είμαι έξω αγάπη μου. Ενώ αυτός/η  βρίσκεσαι στο μπάνιο ακόμα νομίζοντας πως όντως θα είναι στην ώρα του. Έλα όμως που δε πηγαίνουν όλα όπως τα προγραμματίζουμε   ! Κάτι συμβαίνει πάντα την τελευταία στιγμή. Τα κλειδιά σου, η τσάντα σου, το κινητό σου δε βρίσκονται στη θέση που τα άφησες. Έτσι καταλήγεις να βρίσκεσαι σε πανικό αλλά κι αυτός που σε περιμένει σε ένα μεγαλύτερο, μιας κι αρχίζουν να σχηματίζονται τα σενάρια με τα τρακαρισμένα αυτοκίνητα !

Γι’ αυτό λοιπόν , εάν έχετε φίλους οι οποίοι δεν είναι ποτέ στην ώρα τους και πάντα κλείνετε ραντεβού κατά τις 9, κάντε το η ώρα 8.

Έτσι κι αλλιώς στις 9 θα βγείτε πάλι !  Άντε αν είστε τυχεροί κι έχει λίγο τακτ,

 8 και 45.

Καλή καρδιά όμως.. Πάντοτε!!!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com