Μου έχει τύχει να δω και εγώ μερικές φορές αυτούς τους ανθρώπους που έχουν λίγο ψηλότερο δείκτη νοημοσύνης από τους υπόλοιπους. Μου έχει τύχει να γνωρίσω και από κοντά μερικούς. Ένα έχω καταλάβει και μπορώ να πω με σιγουριά: Η ζωή γι’ αυτούς είναι ανυπόφορη!

Τους έχω δει να περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους, χωρίς να έχουν το μυαλό τους σε εγρήγορση, προσπαθώντας να βρουν τρόπο να χωθούν πιο μπροστά. Τους έχω καταλάβει, δεν σπαταλούν την ενέργειά τους εκεί. Τη φυλάνε για άλλα, πιο σημαντικά και ελπίζουν πως το ίδιο θα κάνουν και οι άλλοι. Κάποιοι με είδαν βιαστικό και δεν δίστασαν να μου παραχωρήσουν τη θέση τους.

Τους έχω συναντήσει σε κάτι ανοιχτές πόρτες που μου κράτησαν για να περάσω. Το ήξεραν ότι δεν κάνει κόπο να κρατήσουν την πόρτα λίγο ακόμα, για να περάσει ο επόμενος. Κάποιοι από αυτούς είπαν και καλημέρα.

Έχω γνωρίσει μερικούς από κοντά και με περίμεναν να πω αυτό που ήθελα, ακόμα και όταν τους διέκοπτα. Μου έχουν κάνει μεγάλη εντύπωση κάτι τέτοιοι. Λέω δε γίνεται, κάτι περισσότερο θα ξέρουν.

Είναι και άλλοι που δεν τους έχω συναντήσει ακόμα. Μάλλον θα κοιτάνε και αυτοί τη δουλειά τους. Αν και είμαι σίγουρος ότι κάποιους τους έχω δει στο δρόμο και για να μην τους θυμάμαι πάει να πει πως οδηγούσαν μια χαρά. Θα πρόσεχαν φαίνεται.

Έχω δει μερικούς να μην πίνουν το τελευταίο ποτήρι. Αυτό που θα τους κάνει λιώμα. Συγκρατήθηκαν. Και άλλους να μην πίνουν καθόλου. Τι στο καλό; Κάπου αλλού θα βγάζουν τα απωθημένα τους.

delphihealthgroup.com

Όλοι αυτοί υποφέρουν! Τι έκανε λέει; Περίμενε τη σειρά του; Και γιατί δεν μπήκε μπροστά από τη γριά, ούτε που θα το έπαιρνε χαμπάρι. Κοιμάται! Το παίζει ευγενικός και πετάει καλημέρες δεξιά και αριστερά, λες και θα ξαναδεί κανέναν από τους περαστικούς. Άσε που περιμένει τον άλλο να μιλήσει και στο τέλος δε λέει τίποτα ο ίδιος.

Τι πάει να πει δεν πίνει; Και πώς διασκεδάζει; Ή μήπως δεν πίνει όταν οδηγεί; Γιατί ακόμα και αυτό ένας χαζός το ξέρει. Πώς μπορεί να ακολουθεί τους κανόνες; Και γιατί άραγε να είναι πάντα ειλικρινής; Δεν έχει τίποτα να κρύψει; Δεν υποφέρει τώρα αυτός ο άνθρωπος; Πώς μπορεί να επιβιώσει, μου λες; Ο κόσμος εκεί έξω είναι δύσκολος.

Τους καταλαβαίνω και αυτούς. Πάντα θα υπάρχουν και θα είναι η πλειοψηφία. Ο δυνατός υπερισχύει.

Έχω δει και άλλους ανθρώπους, που μπορεί η φύση να μην τους έχει προικίσει ιδιαίτερα στο μυαλό, όμως μαθαίνουν. Μαθαίνουν να κοιτάνε τη μεριά τους και τους διακατέχει το δίκαιο, το ευγενικό και το ευαίσθητο. Το γνωρίζουν ότι ο κόσμος δεν αλλάζει, όμως αυτοί επιμένουν και κάνουν αυτό που πρέπει. Αυτούς εδώ τους ζηλεύω λίγο περισσότερο. Γι’ αυτούς η ζωή δεν είναι ανυπόφορη. Έχουν μάθει πως η ζωή έχει χαρές και λύπες και πως ο καθένας έχει τα δικά του. Πιο πολύ απ’ όλα, όμως, έχουν μάθει πως η ζωή είναι μικρή.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: architonic.com