Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα ταγκό και ένα άγγιγμα σου «κάτω από το τραπέζι»   …. Πόσο θέλω να χορέψουμε μαζί μια χορογραφία θανάτου, πύρινα τα βλέμματα , κοφτές ανάσες μα τα πόδια μας να κινούνται στον ρυθμό σαν τρελά. Γύρω μας ο κόσμος μια θολούρα, ένα κάτι που δεν σημαίνει τίποτα. Μια στιγμή εγώ και συ δύο μονομάχοι στην ίδια αρένα, δύο εραστές γεμάτοι ένταση και πάθος.

Εγώ με ένα κατακόκκινο φόρεμα που θα τινάζεται ανάλαφρα σε κάθε μου βήμα, και συ επιβλητικός και τόσο αρρενωπός με το μαύρο σου σμόκιν. Τα μαλλιά μου εντυπωσιακά πιασμένα σφιχτά, περιμένουν να ξεχυθούν στους ώμους μου, ένας χείμαρρος άγριος.

Τα χείλη μας σε ένα μειδίαμα μεταξύ γέλιου και πόθου σαν να φαντάζονται ήδη το μοιραίο φιλί εκείνο που θα δοθεί καθώς γλυκοχαράζει  μετά την παραζάλη του χορού. Γύρω και άλλοι να κινούνται μα είναι αδιάφοροι μικροί, ανύπαρκτοι μπροστά στο αγγελικό σου πρόσωπο.

Η περιφερειακή μου όραση αρνείται να συμμορφωθεί, έχεις γίνει το μόνο απτό, το μόνο αληθινό πρόσωπο στο χώρο. Αρπάζομαι από πάνω σου και τα όργανα λες και νιώθουν την ανάγκη  μας να ερωτευτούμε ανελέητα, μας προσφέρουν  μελωδίες αγαπημένες, γλυκές, εθιστικές τολμώ να πω. Δεν θέλω να τελειώσει ποτέ κοιτάζω το μεγάλο ρολόι στον τοίχο 12 και  10 μα πώς πριν 1 λεπτό ήταν 10. Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος στην αγκαλιά σου προσπαθώ να φυλακίσω τις στιγμές μα πετάνε σαν πούλια. Μακάρι ετούτη η νύχτα να διαρκούσε για πάντα. Ξέρω πως θα μου φύγεις , σε ουτοπίες και πλάνες έχω πάψει πια να ελπίζω.

Τινάζομαι, κοιτάζω γύρω μου τα φώτα κλειστά το ρολόι στο κομοδίνο μου δείχνει 3 και 10 τα χαράματα και εσύ πουθενά. Εγώ κάθομαι στο κρεβάτι απεγνωσμένη δεν μπορεί να ήταν ένα όνειρο ένιωθα την παρουσία σου σε όλο μου το είναι. Έλα σε προκαλώ. 

Ένα ταγκό εσύ και εγώ. Τολμάς ?  

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com