Όλοι ξέρουμε λίγο πολύ ότι οι Κύπριοι είμαστε ττόπουζοι σαν λαός, αλλιώς ολίγον απολίτιστοι.
Αρχικά δεν ήθελα να το πιστέψω ή τελοσπάντων μέχρι να το ζήσω, ωστόσο στην πορεία το διαπίστωσα και μόνη μου, δυστυχώς, μέσα από κάποιες συνεντεύξεις εργοδότησης.

Φτιάξε λοιπόν ένα καφεδάκι και κάτσε να στα πω! Με τους πλείστους Κύπριους εργοδότες πρέπει να έχεις πολλή υπομονή και κάποιες φορές να κάνεις μόνος σου τη συνέντευξη. Οι μεγάλοι σε ηλικία εργοδότες τα ξέρουν όλα, τα έχουν περάσει όλα και επίσης ήταν εκείνοι που ΠΑΝΤΑ κάτι έφεραν ΠΡΩΤΟΙ στον τομέα τους σε ολόκληρη την Κύπρο. Ρε παιδιά καταλήγετε να είστε γελοίοι… και πόση υπομονή να έχει πια ένας άνθρωπος. Οι δε πιο νέοι είτε εργοδότες, είτε υπεύθυνοι για συνεντεύξεις το παίζουν όλοι αλά εξωτερικούρα (αντιγραφή ξένων τακτικών) και μας σπάζουν το νευρικό σύστημα, καθότι ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΙΣΟΔΟΤΖΙΗΝ (κάνετε  μισές δουλειές).

Για να καταλάβεις την πιο πάνω παράγραφο θα σου παραθέσω κάποιες εμπειρίες μου.. προφανώς ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε.

Πάω που λες σε μια από όλες αυτές τις κουλές συνεντεύξεις- εμπειρίες, χτυπάω το κουδούνι μου ανοίγει. Ευγενικότατος κύριος με χιούμορ, μου γνωρίζει απευθείας την συνεργάτιδα του και ξεκινάμε την συζήτηση (ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Όλοι ανεξαιρέτως, είπαν: Μίλα μου για σένα. Κάποιοι δέχονταν τις απαντήσεις, κάποιοι άλλοι όχι… Κύριοι να σας ξεκαθαρίσω κάτι. Μάθετε να προσδιορίζετε σωστά τις ερωτήσεις σας έτσι ώστε να παίρνετε και τις απαντήσεις που θέλετε. Το «μίλα μου για σένα -ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ- μπορεί να σημαίνει πολλά. ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.)

Συζητήσαμε πάνω κάτω για τα πτυχία μου, γιατί μου άρεσε αυτό που σπούδασα, με ρώτησε κάποιες άλλες ερωτήσεις όσον αφορά τη φύση της δουλειάς και μετά προσφέρθηκε να με ξεναγήσει στον μάλλον μελλοντικό μου χώρο εργασίας, κάτι που μου φάνηκε αρκετά επαγγελματικό εκ μέρους του.

Τελειώνει η ξενάγηση πάμε πίσω στην αίθουσα συνεδριάσεων και ξεκίνησε να μου λέει σε ποιον τομέα ήταν πρώτος στη Κύπρο (πχ: ότι ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε την τασιηνόπιτα) και μετά ένα περίπου τι ψάχνει στον υπάλληλο που θέλει να προσλάβει.
 
Ξεκίνησε να απαριθμεί ένα ένα τα καθήκοντα του υπαλλήλου. Καθώς τον άκουγα χάρηκα ότι εδώ είμαστε.

Τέλειωσε με όσα είχε να πει ΚΑΙ για μισθό δεν ήθελε ακόμα να συζητήσει γιατί ήθελε λέει να είναι δίκαιος με αυτό που θα μου έλεγε.
Επίσης μου πρότεινε αν θα ήθελα να πάω και την επόμενη ημέρα, όσες ώρες θέλω και μπορώ και ίσως και για καμιά εβδομάδα για να δω αν μου αρέσει η δουλειά και στην πορεία θα συζητούσαμε και τον μισθό.  

epixeiro.gr

Ναι ναι ξέρω το κάνουν αρκετοί, δεν διαφωνώ ωραίο είναι να μπορείς να δοκιμάσεις κάπου πριν αποφασίσεις όντως να ξεκινήσεις δουλειά ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΩΝ όμως ο άλλος είναι εξηγημένος μαζί σου όσον αφορά το μισθό. Ρε φίλε δεν θα σου κάνω χάρη, θα σου δουλεύω κανονικά. Όσοι αποφεύγουν να μιλήσουν για μισθό, κοινωνικές ασφαλίσεις κ.ά,  αλλά σου προτείνουν να πας να δεις τη δουλειά, προσωπικά θεωρώ ότι έχουν χεσμένη (με συγχωρείς για την λέξη) τη φωλιά τους και κάποια κουτσουκέλα θα σου κάνουν.

Έκανα την βλακεία και πήγα μια μέρα, κάποιες ώρες και του έβγαλα αρκετή δουλειά, προσπάθησα να συζητήσω ξανά για μισθό και δεν πήρα ξεκάθαρες απαντήσεις. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΦΙΛΕ. Ναι έχουμε ανάγκη δουλειά όχι όμως να γίνουμε δούλοι σας μέχρι να αποφασίσετε, να σέβεστε τον καθένα που ψάχνει δουλειά και να μην ταλαιπωρείτε το κόσμο.

Δεύτερη εμπειρία που είχα, αν και ομολογώ πήγα πιο προετοιμασμένη, ωστόσο ήταν χειρότερη. Πάω λοιπόν μπαίνω στο κτίριο (ήταν κάτι σαν οργανισμός υπέρ της οικολογίας) και βλέπω μπροστά μου στοίβες πολύ ψηλές, από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι εφημερίδες… αυτές οι στοίβες, η οποία ήταν η μια δίπλα στην άλλη ξεκινούσαν από το ισόγειο και έφταναν μέχρι τον 1^ο όροφο όπου ήταν το ο χώρος για την συνέντευξη μου. (Πρώτο φάουλ. Το παίζετε οικολόγοι και οι εφημερίδες εκεί να είναι στοίβες?!).

Οκ το προσπερνάω. Ανεβαίνω πάνω, χτυπώ πόρτα, ανοίγει ένας μεγάλος σε ηλικία κύριος και ταυτόχρονα μου δίνει η καπνίλα από το πούρο που κάπνιζε (Δεύτερο φάουλ, ο νοών νοείτω).

Ξεκινήσαμε να συζητούμε, μου είπε και αυτός ότι ήταν ο πρώτος που έκανε το τάδε στην Κύπρο (I’M SHOCKEDDD, πρώτη φορά το ακούω) και στη συνέχεια τα καθήκοντα …περιμένω να τελειώσει και λέω από μέσα μου εσύ δε θα μου ξεφύγεις.. θα μου πεις απευθείας μισθό. Δεν θα παίζουμε.

Τον ρωτάω για μισθό, μου τα μασούσε .. ξαφνικά χτυπάει η πόρτα, μου λέει «χτύπησε η πόρτα; Του λέω, νομίζω ναι και μου απαντά… πας να ανοίξεις;…

Σηκώθηκα και άνοιξα.. ήταν η επόμενη κοπέλα της οποίας θα έκανε συνέντευξη… μπαίνει και αυτή μέσα και συνέχισε να κάνει συνέντευξη μαζί μου …..

Πρώτο λάθος δικό μου?…. Που δεν έφυγα όταν άνοιξα την πόρτα, αντί για αυτός… Ρε φίλε πότε έπιασα δουλειά και δεν το κατάλαβα?! Να κρατάτε κάποιους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς, δεν έβλαψε ποτέ κανένα.

Προφανώς και δεν απάντησε ποτέ ξεκάθαρα για το μισθό και εγώ δεν τον ενημέρωσα ποτέ αν θα πάω κοντά του, κάτι που ΔΕΝ συνηθίζω να κάνω. Είμαι σίγουρη ότι όλο και κάποιο άλλο άτομο θα βρήκε.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Όταν ψάχνετε άτομο για δουλειά να ξέρετε τι ζητάτε αλλά και τί είστε πρόθυμοι να δώσετε. Ο άλλος που ψάχνει δουλειά δεν είναι κορόιδο σας. Επίσης να ξέρετε τι ρωτάτε, να συντάσσετε ξεκάθαρα τις ερωτήσεις σας, να μην είναι γενικές και αόριστες.
Καταληκτικά, να μην συμπεριφέρεστε λες και ο άλλος που έρχεται για να πιάσει μια δουλειά είναι κατώτερος σας. Γίνετε επαγγελματίες επιτέλους.

Έχω πολλές και άλλες τέτοιες γελοίες εμπειρίες με Κύπριους εργοδότες, οι οποίες δεν χωρούν σε ένα άρθρο τέτοιου μήκους.

Κύριοι εργοδότες να θυμάστε….

Customers will only love a company when the employees love it first -Simon Sinek.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: lifesteps.gr