Από μικροί στο σχολείο μας μάθαιναν τον μέλλοντα… θα διαβάσω… θα τρέξω… μας μάθαιναν να τον χρησιμοποιούμε σωστά. Μας έβαζαν στην διαδικασία να σκεφτούμε τι θα κάνουμε το σαββατοκύριακο που θα έρθει, με ποιον θα είμαστε και πως θα περάσουμε καλά. Μας έμαθαν να προγραμματίζουμε τα σχέδια μας, να προγραμματίζουμε το μέλλον. Τι γίνεται όμως αν αυτή η διαδικασία προγραμματισμού περάσει τα όρια του φυσιολογικού;

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι τελειομανής, θέλει να είναι τα πάντα στην εντέλεια και στην ώρα τους. Γι΄ αυτό τον λόγο είναι σχεδιασμένος να προετοιμάζει την κάθε κίνηση του ώστε να πραγματοποιήσει τις προσδοκίες του. Ορίζει μια σειρά γεγονότων που ίσως να συμβούν χρόνια αργότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο προγραμματισμός των σπουδών και της επαγγελματικής αποκατάστασης, μια διαδικασία στην οποία αρχίζουμε να συμμετέχουμε ακόμα και από τα εφηβικά μας χρόνια. Υπάρχουν φορές που τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα περιμέναμε και αυτό μας κάνει να γεμίζουμε ανασφάλειες και άγχος και όταν αυτό ξεπεράσει τα όρια του υγιεινού μας δημιουργεί φόβο.

connecteam.com

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που μας κρατά πίσω. Μας γεμίζει ακόμα περισσότερες ανασφάλειες, μας κάνει να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και να μην αρπάζουμε τις ευκαιρίες, μας κάνει να υπεραναλύουμε τα πάντα και γενικότερα μας οδηγεί στην υποτίμηση του εαυτού μας και στην έλλειψη αυτοπεποίθησης. Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε πως: ο ίδιος ο φόβος μας για το μέλλον μας αποσπά από αυτό.

Και αυτό όντως αληθεύει. Όταν φοβόμαστε να κάνουμε μια κίνηση είτε δεν την κάνουμε καθόλου είτε προχωράμε σε αυτή αλλά λόγω άγχους δεν καταφέρνουμε να την ολοκληρώσουμε σωστά. Όπως σε ένα διαγώνισμα εισαγωγής σε κάποιο σημαντικό για την πορεία  μας πανεπιστήμιο, όταν πάμε με αυτοπεποίθηση είναι πιο πιθανό να διεκδικήσουμε μια θέση ενώ όταν είμαστε γεμάτοι φόβο χάνουμε την δύναμή μας γιατί αυτό-σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και εν συνεχεία χάνουμε την ευκαιρία που μας δόθηκε. Τα κακά αποτελέσματα θα μας οδηγήσουν στην παραίτηση του στόχου και ταυτόχρονα στην δημιουργία ανασφαλειών, δηλαδή θα πάψουμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας πλέον απέναντι σε οποιαδήποτε μικρή δοκιμασία που θα χρειαστεί να βιώσουμε.

Γιατί όμως μας δημιουργούνται αυτά τα συναισθήματα; Η απάντηση έχει ήδη δοθεί. Είναι η φύση του ατόμου που το κάνει να φοβάται μήπως αποτύχει. Ο άνθρωπος θέλει να τα έχει όλα τέλεια προγραμματισμένα. Ο φόβος για τα γεγονότα του μέλλοντος κυρίως δημιουργείται λόγω ημιτελούς προετοιμασίας. Όσο καλύτερα προετοιμασμένος είσαι, τόσο πιο σιγουριά θα νιώθεις για τον εαυτό σου και έτσι θα εξαλείφεις τα ποσοστά λάθους και συνεπώς θα μειώνεται ο φόβος. Όταν πηγαίνουμε κάπου απροετοίμαστοι νιώθουμε ανασφαλείς και περιττοί βλάπτοντας την κοινωνική μας εικόνα και ακόμα περισσότερο την ψυχική μας υγεία.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε ώστε ο φόβος για το μέλλον να μην μας κατακρατά από αυτό είναι να τον καταπολεμήσουμε και να τον εξαλείψουμε από την ζωή μας με θετική ενέργεια και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας γιατί όπως λέει ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης  στο έργο του «Αναφορά στον  Γκρέκο» : Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.

cdn.com

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: iwp.com