Αν έχεις βρεθεί σε μια κατάσταση σύγχυσης και αδράνειας χωρίς να ξέρεις ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σου, ένα ταξίδι πάντα βοηθά. Αλλάζεις παραστάσεις, βιώνεις καινούριες εμπειρίες και ξεκαθαρίζεις τι συμβαίνει μέσα σου. Και γιατί να μην συνδυάσεις το ταξίδι με εθελοντισμό;

Η ΑΠΟΦΑΣΗ

Έτσι ένιωθα κι εγώ όταν στα 28 μου έφτασα σ’ ένα σημείο που δεν έβλεπα τη συνέχεια του δρόμου. Έτσι, αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα από τη συνεχή αναζήτηση επαγγελματικού προσανατολισμού. Χρειαζόμουν χρόνο μακριά, να ηρεμήσω και να σκεφτώ καθαρά τι θέλω.

Κάποιος μου είχε μιλήσει για ευκαιρίες εθελοντισμού σε άλλες χώρες της Ευρώπης και άρχισα αμέσως την έρευνα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχει την δυνατότητα σε νέους (συνήθως μέχρι τα 30) να λάβουν μέρος σε εθελοντικά προγράμματα διαφόρων θεμάτων, παρέχοντας τους διαμονή και pocket money. Διοργανωτές περιλαμβάνουν τους οργανισμούς Erasmus+, European Solidarity Corps (ESC) και τον κυπριακό οργανισμό PlanBe (για όσους ενδιαφέρονται).

Μετά από την αίτηση και το interview για ένα πρόγραμμα στην Πορτογαλία, έλαβα τα χαρμόσυνα νέα ότι θα ξεκινούσα σε 2 εβδομάδες. Ήμουν κατενθουσιασμένη και ανυπομονούσα να περάσω τέσσερις μήνες εξερευνώντας ένα νέο περιβάλλον. Θεωρούσα ότι αυτό ήταν η ιδανική ευκαιρία να έχω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου χωρίς να με πιέζει το άγχος της επιβίωσης (αφού θα είχα εξασφαλισμένη διαμονή και διατροφή για τους επόμενους μήνες). Θα είχα την ευκαιρία να ψάξω μέσα μου, να ξεκαθαρίσω τις χαοτικές μου σκέψεις και να αποφασίσω προς τα που να στραφώ. Παράλληλα, θα πρόσφερα τη βοήθεια μου στην ανάπτυξη της μη τυπικής εκπαίδευσης για νέους σε μια μικρή πόλη της Πορτογαλίας. Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ vs ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Συχνά, δημιουργούμε προσδοκίες για το τι θα συναντήσουμε στο μέλλον και μας απογοητεύει όταν η πραγματικότητα διαφέρει.

Το ταξίδι μου φαινόταν ατέλειωτο• 3 ώρες πτήση Λάρνακα-Λισαβόνα, και μετά άλλες 4 ώρες δρόμο με το λεωφορείο μέχρι να φτάσω στην μικρή πόλη Βισέου. Ήμουν εξαντλημένη, αλλά ταυτόχρονα ενθουσιασμένη με το καινούριο σκηνικό. Οι πρώτες μέρες εκεί πέρασαν γρήγορα καθώς προσπαθούσα να προσαρμοστώ στην καθημερινότητα και να ανακαλύψω αυτή τη γωνιά της Πορτογαλίας. Γνώρισα άλλους εθελοντές από διάφορα μέρη της Ευρώπης και ήρθα σε επαφή με την τοπική κουλτούρα. Παρά τις διαφορές στη γλώσσα, βρήκα ότι η κουλτούρα τους δεν διέφερε και πολύ από την Κυπριακή. Κάναμε επίσης μαθήματα Πορτογαλικών και εξοικειωθήκαμε σιγά σιγά με τα καθημερινά μας καθήκοντα και το όραμα του οργανισμού.

Από τον πρώτο μήνα που ήμουν εκεί, όμως, ένιωσα ότι δεν έφτανα κοντά στον στόχο μου. Δεν είχα προσωπικό χώρο, αφού μοιραζόμουν το δωμάτιο με άλλους εθελοντές. Οι καθημερινές αρμοδιότητες στο πρόγραμμα δεν επέφεραν άμεσα αποτελέσματα προς τον σκοπό του οργανισμού και άρχισα να αμφιβάλλω για το ρόλο μου εκεί. Κάποτε ένιωθα ότι έχανα το χρόνο μου επειδή δεν έκανα κάτι που θα έχτιζε την μελλοντική μου καριέρα. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι το αίσθημα αυτό προκλήθηκε από δικές μου ανησυχίες και σκέψεις που με εμπόδισαν να αναγνωρίσω τα θετικά της κατάστασης και να απολαύσω το παρόν.

ΑΞΙΖΕ ΤΕΛΙΚΑ;

Κάθε καινούρια εμπειρία έχει τις δυσκολίες της. Συνήθως, τα πράγματα συμβαίνουν διαφορετικά από ότι τα περιμένεις, είναι άβολα επειδή είναι καινούρια και ίσως δεν ξέρεις πως να χειριστείς καταστάσεις και ανθρώπους που δεν είναι οικεία. Προσωπικά, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να περάσω τόσους μήνες χωρίς να έχω τον προσωπικό μου χώρο, καθώς και να κάνω κάτι στο οποίο δεν έβλεπα το νόημα.

Παρόλα τα αρνητικά στοιχεία, όμως, χαίρομαι που αποφάσισα να λάβω μέρος σε ένα εθελοντικό πρόγραμμα σαν κι αυτό. Πιθανόν να μην είχα ποτέ άλλοτε την ευκαιρία να επισκεφτώ αυτή τη μικρή πόλη της Πορτογαλίας και να ζήσω από τόσο κοντά την κουλτούρα και τις συνήθειες των ντόπιων. Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων που γνώρισα τόσους υπέροχους ανθρώπους, και κάποιοι από αυτούς παραμένουν καλοί μου φίλοι μέχρι σήμερα.

Θα συνιστούσα σε όλους να δοκιμάσουν εθελοντισμό στο εξωτερικό, προτιμότερο σε όσο πιο νεαρή ηλικία γίνεται (είμαστε πιο ανεκτικοί και ευέλικτοι όταν είμαστε νέοι), όμως ποτέ δεν είναι αργά. Το αίσθημα ικανοποίησης που λαμβάνεις όταν προσφέρεις τη βοήθειά σου χωρίς να περιμένεις κάτι πίσω είναι μοναδικό. Επίσης, ο εθελοντισμός σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις καινούρια άτομα από διαφορετικές κουλτούρες και εθνικότητες. Η επαφή με ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου διευρύνει τον εγκέφαλό μας και μας βοηθά να είμαστε πιο ανοιχτοί και αποδεχτικοί με το διαφορετικό.

Καλό είναι να μην δημιουργούμε εικόνες για κάτι που περιμένουμε και να δεχόμαστε τα γεγονότα όπως διαδραματίζονται φυσικά. Η μεγαλύτερη απογοήτευση έρχεται όταν έχουμε συγκεκριμένες προσδοκίες. Ίσως ακούγεται cliché, αλλά κάθε εμπειρία έχει θετικά στοιχεία και σίγουρα φέρνει ένα μάθημα.

Μόνο όταν βγεις έξω από τον κύκλο άνεση σου μπορείς να αναπτυχθείς.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com