Πανηγυρισμοί, φωνές και συνθήματα. Ήταν η ώρα της απονομής.

Φωτογραφίες, φιλιά, και τα συγχαρητήρια να πέφτουν βροχή το ένα μετά το άλλο… Μέσα σε ένα μείγμα συναισθημάτων, που ενώ ήξερες πως μπορούσες και καλύτερα, έριχνες αυτό το «ίδιο» χαμόγελο και τα «ευχαριστώ πολύ». Ήταν ένα, αν μη τι άλλο, ευχάριστο βουητό που σε περικύκλωνε.

Μέσα στον όμορφο αυτό πανικό και την αδρεναλίνη που ζωντανεύει στο γήπεδο την ώρα της απονομής, είδα 2 μάτια που έλαμπαν. Ήταν 2 συνηθισμένα μάτια ανάμεσα στα εκατοντάδες πρόσωπα στις κερκίδες, κι όμως ξεχώριζαν. Έλαμπαν τόσο πολύ, που ένα ρίγος με διαπερνούσε καθώς τα αντίκριζα.

Μα πως να μην έλαμπαν τα μάτια ενός γονιού. Πως να μην έλαμπαν τα δικά σου μάτια!

Τα μάτια που με λάτρεψαν 9 μήνες πριν καν με αντικρίσουν. Τα μάτια που μου έμαθαν να περπατώ, και τώρα πια ξέρω να τρέχω. Τα μάτια που πίστεψαν σε μένα όταν ούτε εγώ η ίδια δεν πίστευα στον εαυτό μου.

Κι ένιωσα εκείνη τη στιγμή, να φουντώνει μια τόσο έντονη επιθυμία να τρέξω σε σένα, να χωθώ στην αγκαλιά σου. Στα χέρια ενός γονιού, που όταν σε αγκαλιάζει ξέρεις πως όλα είναι καλά.

Περίμενα να τελειώσει η απονομή. Ναι, ωραία είναι και τα φώτα, και οι συνεντεύξεις, και η δικαίωση των κόπων μιας ολόκληρης χρονιάς. Μα πιο ωραία απ’ όλα, είναι τα δικά σου συγχαρητήρια, το δικό σου μπράβο, η δική σου αγκαλιά.

tribpub.com

Γιατί εσύ ξέρεις.

Ξέρεις τι σημαίνει όλο αυτό για μένα. Ξέρεις, γιατί ήσουν πάντα δίπλα μου, σε κάθε αγώνα εντός, μα και εκτός σταδίου. Με έχεις δει να στεναχωριέμαι, να κλαίω, να απελπίζομαι. Με έχεις δει να τρέχω ενώ πονούσα, να παραφέρομαι. Με αγκάλιασες, με ηρέμησες. Με κουβάλησες όταν τραυματίστηκα, με σήκωσες όταν έπεσα, με καθησύχαζες κάθε φορά που τα όνειρα μου γκρεμίζονταν σαν ένας χάρτινος πύργος το ένα μετά το άλλο…

Και τώρα στέκεσαι εκεί, ήσυχα, ταπεινά, και με βλέπεις. Χαμογελάς. Είναι το πιο όμορφο χαμόγελο στον κόσμο, είναι ότι πιο αληθινό έχω δει.

telegraph.co.uk

Δεν έχει σημασία για σένα αυτή η νίκη. Δεν είσαι πιο περήφανος τώρα που νίκησα, επειδή είσαι περήφανος κάθε φορά που αγωνίζομαι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

…

Είναι πολλά που θα ήθελα να σου πω, μα δεν υπάρχουν ιδανικές λέξεις για να περιγράψουν τόσο δυνατά αισθήματα.

Κι αν αυτό αποτελεί το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να πω, 

Σ’ ευχαριστώ.

Σ’ ευχαριστώ, που είσαι ο φάρος που φωτίζει τα όνειρα μου. Που όλα τα μπορείς για να μπορώ.

Ο αφανής ήρωας, που κρύβεται πίσω από κάθε μετάλλιο, κάθε επιτυχία, κάθε χαμόγελο…

thesun.co.uk

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: devzone.positivecoach.org, drjimtaylor.com, assets.usafootball.com