Μου βγάζει καμιά φορά ειδοποίηση το Facebook, κάτι posts από 2014 «Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς…» ή κάτι παρόμοια του τύπου: «Αν κάτι σου ανήκει θα γυρίσει πίσω, αν όχι δεν ήταν ποτέ», «Χωρίς νερό μπορώ, χωρίς εσένα όχι».. Και σκέφτομαι:

1. Γιατί δεν μου έλεγε κάποιος να σκάσω; (Θα αφυδατωνόμουν κιόλας)

2. Θα είχα και εγώ τα θεματάκια μου, ως πονεμένη καρδιά, μάλλον!

Ας μείνουμε στο δεύτερο. Σε ποιον να πήγαινε το καρφί άραγε; Τι να εννοούσα;

Και αν δεν ήταν ένα από αυτά τα «κλαψιάρικα», θα ήτανε ένα άλλο υπονοούμενο, ευκόλως εννοούμενο, που θα το διάβαζε κανείς και θα έλεγε πως ξεκάθαρα κάτι παίζεται. Χώρισε; Ερωτεύτηκε; Ότι και αν είναι, το κάθε πράγμα πάντως, έχει τον σκοπό του: Να το δει το εκλεκτό άτομο, να μπει σε σκέψεις, και το ιδανικότερο… η επιθυμία μας να γίνει πράξη! 

Πλαγίως, εννοείται, ποτέ ξεκάθαρα, επειδή έτσι! Απλά εσύ αφήνεις το υπονοούμενο, και ο νοών νοείτω! Δεν υπάρχει καμία περίπτωση, κάτι τέτοιου τύπου δημοσιεύσεις, να μην έχουν τον λόγο τους, και να μην προορίζονται σε συγκεκριμένα άτομα. Απo’κει και πέρα, ο καθένας τα εκλαμβάνει διαφορετικά.

Το πράγμα έχει ως εξής: Ποστάρεις μια φωτογραφία, βάζεις και ένα catchy caption από κάτω π.χ. «I get the feeling that you’ll find a lot of yourself here», και τότε το «Crush» που έχεις, θα λάβει το μήνυμα (θέλω να πιστεύω δηλαδή). Διότι τα ερωτικά υπονοούμενα, τα πιάνουν όλοι. Με τα αυτονόητα πάλι υπάρχει μάλλον κάποιο θεματάκι.

Κάθε λίγα χρόνια αλλάζει η «μόδα», πρώτα ήτανε οι δημοσιεύσεις στο Facebook και τώρα κυρίως το Instagram. Ποιος άραγε γνωρίζει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Θα καταφέρουμε κάποτε αυτά τα υπονοούμενα, να τα λέμε απευθείας, face – to – face; ή θα μείνουμε πάντα «θαρραλέοι» μονάχα, πίσω από μια οθόνη του κινητού;

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com