Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, μια από της σημαντικότερες προσωπικότητες του 20^ου αιώνα που δεν παύει να εκπλήσσει και να εμπνέει αρκετούς με το έργο του. Ένας Αργεντίνος διεθνιστής επαναστάτης μπορεί κανείς να αποκαλέσει. Υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία της Κουβανικής Επανάστασης και άσκησε μεγάλη επίδραση στη θεωρία και την τακτική του ανταρτοπόλεμου. Πολλοί των θεωρούσαν ως μια σύγχρονη εκδοχή του Σιμόν Μπολιβάο (1783-1830), αφού ήταν πεπεισμένος για την ένωση της Λατινικής Αμερικής ως μια πολιτιστική και οικονομική ενότητα και όχι ως ένα σύνολο χωριστών εθνών.

thetoc.gr

Έντονος ριζοσπάστης και οπαδός μιας επαναστατικής μανίας ως τη λύση απέναντι στην καταπίεση που δέχονταν οι χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι παρατηρήσεις του πάνω στα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα των χωρών της Λατινικής Αμερικής τον οδήγησαν στην ιδέα της επανάστασης ως την ιδανική διέξοδο από τα δεινά όλων των φτωχών και αδυνάτων που καθημερινά αντιμετώπιζαν.

gstatic.com

Το έργο του Γκεβάρα προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από διάφορα μέρη του κόσμου, εμπλουτισμένες τόσο με υποστηριχτές του όσο και με επικριτές του. Απόλυτη η συμβολή του στην επαναστατική και ριζοσπαστική θεωρία αφού η επιρροή του, όποια και να είναι αυτή, έχει στιγματίσει αρκετές κοινωνίες, κοινωνίες μέχρι και του σήμερα.

gstatic.com

Η κριτική που ασκήθηκε στον Τσε Γκεβάρα εστιάζει στο γεγονός ότι η δική του δράση και όσων των μιμήθηκαν αργότερα συνέβαλε στη διατήρηση ενός σκληρού και αμερικανοκίνητου μιλιταρισμού στη Λατινική Αμερική για πολλά χρόνια. Ο λόγος αυτού ήταν η κατάσταση που διαδέχθηκε όσους απέμεινα μετά το θάνατο του Γκεβάρα. Τότε, στη Λατινική Αμερική οι διάφορες χούντες μετά την δολοφονία του, βρήκαν την ευκαιρία να σκληρύνουν ακόμη περισσότερο την στάση τους προκαλώντας περισσότερο πόνο στους απομείναντες.

Παρόλα αυτά σχεδόν αμέσως, μπορεί κανείς να πει ότι με τον θάνατό του άρχισε κι’ όλας να καλλιεργείται ο μύθος του και να αναγεννούνται μέσα από αυτόν οι απόψεις και οι ιδέες του. Ο γιατρός από την Αργεντινή έγινε το σύμβολο της εξέγερσης και της επανάστασης για το φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του ’60. Πολλά ήταν τα νεαρά άτομα στη Δύση που τον ξεχώρισαν ανάμεσα σε άλλους επαναστάτες. Η άρνηση του απέναντι σε μια άνετη μεσοαστική ζωή και η μη αποδοχή του έναντι σε όλες τις ανέσεις που είχε ούτως ώστε να αγωνισθεί για τους φτωχούς και απόκληρους του πλανήτη για μία δίκαιη κοινωνία ήταν ο λόγος που απέκτησε σεβασμό και αποδοχή προς το πρόσωπο του. Ακόμη και όσοι διαφωνούσαν με τις κομμουνιστικές του ιδέες αναγνώρισαν τη ακεραιότητα και το πνεύμα αυτοθυσίας που τον διέκρινε.

Δεν έλειπαν βέβαια και οι επικριτές του. Ο ηρωικός θάνατος του, το νεαρό της ηλικίας του και η αποτυχία των οραμάτων του ήταν για πολλούς οι αφορμές που ένας τέτοιος μύθος δημιουργήθηκε για το πρόσωπο του. Τον ευνόησαν οι συνθήκες, κάτι τέτοιο! Οι συντηρητικοί τον κατηγόρησαν ότι δημιούργησε τα πρώτα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην Κούβα, ενώ οι αναρχικοί ως ένα σταλινικό γραφειοκράτη. Για την επίσημη Αμερική, ο Τσε Γκεβάρα θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας επικίνδυνος τρομοκράτης, του μεγέθους του Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Οι απόψεις ποικίλουν το πρόσωπο αυτού του επαναστάτη αλλάζει όψεις στα μυαλά των ανθρώπων ανάλογα με τις συνθήκες και τα πιστεύω που δεν μένουν πάντα σταθερά. Όπως και να έχει το έργο του, η δράση του, οι ιδέες του και οι πράξεις του διατηρούνται ως σήμερα στιγματίζοντας ακόμα την κοινωνία του τότε, του τώρα αλλά και του αύριο. Άλλωστε, ο ίδιος πριν πεθάνει είπε στους εκτελεστές του «Ήρθατε να με σκοτώσετε. Ρίξε, δειλέ, έναν άνθρωπο θα σκοτώσεις». Ακριβώς, έναν άνθρωπο θα σκοτώσεις όχι τις ιδέες και τα ιδανικά που ο ίδιος πρεσβεύει.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: georgiouclub.gr