Βλέποντας τη λέξη εκπαίδευση το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι το σχολείο και κατ’ επέκταση ο δάσκαλος. Δύσκολο πράγμα το να γίνεις δάσκαλος, αλλά δάσκαλος με Δ κεφαλαίο. Ο ρόλος σου είναι σημαντικός και αυτό γιατί κάθε χρόνο δημιουργείς, αναπλάθεις νέους χαρακτήρες που σε λίγα χρόνια θα γίνουν πολίτες αυτής της κοινωνίας. Ο δάσκαλος διδάσκει λεπτομέρειες για ένα γνωστικό αντικείμενο, αλλά δε σταματάει εκεί… δεν πρέπει να σταματάει εκεί. Είναι εκείνος που θα σου εμφυσήσει τη διάθεση για γνώση, για έμπνευση, για δημιουργικότητα, εκείνος που θα σε παροτρύνει να γίνεις καλύτερος γιατί μπορείς! Ο δάσκαλος, ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας, είναι ένας άνθρωπος του πνεύματος και με πνεύμα.

Είμαι σίγουρη ότι έχεις δάσκαλο που θα θυμάσαι για όλα τα αρνητικά του, για το πόσο «κακός» ήταν μαζί σου ή για το πόσο κακούς βαθμούς σου έβαζε. Αλλά είμαι σίγουρη κιόλας ότι θυμάσαι εκείνον τον έναν δάσκαλο που σε ενέπνευσε στο να γίνεις σε αυτό που είσαι σήμερα, πίστεψε σε εσένα ακόμα και όταν εσύ ο ίδιος δε πίστευες στον εαυτό σου και στις δυνατότητες σου. Είναι ο άνθρωπος που όταν τον δεις μετά από χρόνια, πλέον ενήλικας, θα θέλεις να μάθεις πώς είναι, αλλά περισσότερο θα θέλει να μάθει εκείνος για εσένα. Και εκεί θα τρέξει ένα δάκρυ από τα μάτια του και μετά από τα δικά σου. Θα σας έρθουν αναμνήσεις και θα αναπολείτε εκείνες τις εποχές που εσύ δεν ήθελες να ακούς καν για σχολείο ή για μαθήματα. Από τη δικιά του πλευρά πάλι, θα πάρει την «ανταμοιβή» του, θα δει ότι βοήθησε έστω και λίγο σε αυτό που είσαι σήμερα και θα τον βοηθήσει να συνεχίσει το έργο του.

pexels.com

Ένας εκπαιδευτικός είναι το φως όταν όλα γύρω μοιάζουν σκοτεινά, όταν όλα μπορεί να καταρρέουν, είναι εκείνος που θα μας κάνει να θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο και που θα θέλει να μαθαίνουμε νέα και περισσότερα πράγματα, όχι για να γινόμαστε καλύτεροι μαθητές, αλλά για να γινόμαστε άνθρωποι!

Ο άνθρωπος αυτός παραμένει στη μνήμη σου και θα συνεχίσει να μένει, γιατί τίμησε το έργο που ορκίστηκε να κάνει. Είναι δάσκαλος όχι λόγο των πτυχίων του ή των τίτλων του, αλλά γιατί έχει γνώση του συναισθήματος, το τι νιώθεις και το πώς να σε κάνει να νιώθεις.

Αν είσαι δάσκαλος, καταλαβαίνεις ήδη το τι θέλω να πω. Θυμάσαι τη πρώτη μέρα που δίδαξες. Δε κοιμήθηκες το προηγούμενο βράδυ, γιατί εκτός από το άγχος που σε διακατείχε επειδή θα έμπαινες πρώτη φορά σε μια τάξη με 20 παιδιά που να σε κοιτάνε και να περιμένουν να τους διδάξεις, είχες και την ανασφάλεια ότι μπορεί να γίνεις ρεζίλι που θα σε ρωτήσουν κάτι και δε θα ξέρεις να τους απαντήσεις. Μπαίνοντας όμως στη τάξη, όλα αυτά αυτόματα τα ξεχνάς. Βλέπεις τα χαμόγελα τους και τον ενθουσιασμό τους να σε γνωρίσουν που αυτό σου δίνει τόση δύναμη και εφορία που ξεχνάς όλες τις προηγούμενες ανασφάλειες. Γυρνάς σπίτι, κοιτάς τον καθρέπτη και χαμογελάς στο εαυτό του γιατί πλέον είσαι σίγουρος ότι σου αρέσει αυτό που πάντα ήθελες να κάνεις… να γίνεις δάσκαλος!

Πολλοί πιστεύουν ότι είναι μια εύκολη δουλειά, αλλά πραγματικά πίστεψε με δε είναι καθόλου. Γιατί εάν θες να γίνεις καλός δάσκαλος, χρειάζεται πραγματικά κόπο και χρόνο και να αγαπάς αυτό που κάνεις. Οι μαθητές μετά από χρόνια δε θα θυμούνται το τι τους δίδαξες, την ύλη κλπ αλλά την πνοή που του έδωσες στο να αγαπούν τη γνώση, γιατί όπως είπε και ο Skinner «Εκπαίδευση είναι ό,τι επιβιώνει όταν όλα όσα έχουμε μάθει έχουν ξεχαστεί».

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: pexels.com