Γιατί εκεί που νομίζεις ότι όλα βαίνουν καλώς, κάτι γίνεται και όλα ανατρέπονται.. Και σχεδόν νομοτελειακά, η μια ανατροπή φέρνει την άλλη..

Τη μια στιγμή βιώνεις μια από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες εμπειρίες της ζωής σου και φέρνεις στο κόσμο μια νέα ζωή και εκεί που ξεκινάς από την αφετηρία ως αρχάρια μητέρα μεν αλλά ενθουσιασμένη δε, ξαφνικά σε κτυπάει από το πουθενά  το πιο δυνατό χαστούκι και φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή σου..

Νιώθεις πρωτόγνωρα αισθήματα, μουδιάζει όλο σου το σώμα, νιώθεις ανήμπορη γιατί δεν μπορείς να κρατήσεις το ίδιο σου το σπλάχνο για να το παρηγορήσεις, να το ταίσεις. Σε πονάει τόσο πολύ το σώμα σου που σε ρίχνει στο κρεβάτι θέλοντας και μη.. Ένας πόνος ανεξήγητος που διαπερνά όλο σου το κορμί και άλλοτε σε κτυπάει στα πόδια και ενίοτε στα χέρια..

Ξεκίνας μια διαδρομή σε γιατρούς και ακούς υποθέσεις που δεν σε ικανοιποιούν γιατί δεν είναι ούτε αυτοί σίγουροι για το τι συμβαίνει..

Αρχίζεις να απελπίζεσαι και να φοβάσαι, όσο και αν προσπαθείς να το αποφύγεις αυτό το αίσθημα.. Αναλύσεις, γιατροί, υποθέσεις και άλλες αναλύσεις μέχρι που ηχεί στα αυτιά σου το πόρισμα 4 μέρες πριν την πρωτοχρονιά.. Λύκος.. Αυτοάνοσο.. Δεν ξέρουμε τι το προκαλεί.. φαρμακευτική αγωγή για μια ζωή. Ο νεός σου συγκάτοικος..

Άγαλμα.. δεν ξέρεις τι να νιώσεις.. έρχεται το κλάμα.. ο φόβος, ερωτήματα ένα βουνό, θυμός! Γιατί σε μένα; Γιατί τώρα που έγινα μητέρα; Θα καταφέρω να μεγαλώσω το μωρό μου;  Πως θα είναι η ζωή μου από δω και μπρός; Και εκεί που απεγνωσμένα θες να ακούσεις : «μην ανησυχείς, να παίρνεις αυτά τα φάρμακα και όλα θα πάνε  καλά», σου έρχετε ακόμα ένα κτύπημα. «Ανήμερα πρωτοχρόνιας επείγον για βιοψία γιατί επηρεάστηκαν νεφρά..» Τι «ωραία» Πρωτοχρονιά, σ’ ένα δωμάτιο κλινικής μακριά από το 2 μηνών μωρό σου.. Δεν είχες επιλογή όμως..

Η συνέχεια δεν είναι και εύκολη αλλά βάζεις πείσμα.. Θέλω να ζήσω θέλω να συνεχίσω να χαμογελώ και να ονειρεύομαι.. Έπεσες αλλά πρέπει να σηκωθείς όρθια.. Δεν γίνεται αλλιώς..

Αλλάζει κάπως η καθημερινότητα σου με τρόπο που μόνο εσύ γνωρίζεις αλλά το προσαρμόζεις όπως εσύ ξέρεις.. Κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα και δεν θες… Δεν θες οίκτο.. Θες να ζήσεις αυτά που ονειρεύεσαι και αυτό κάνεις..

Δυναμώνεις περισσότερο και πεισμώνεις.. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά είναι πλέον απαραίτητα! Πέφτεις αλλά βρίσκεις δύναμη και ξανασηκώνεσαι και προχωράς. Δεν έχεις άλλη επιλογή αν θες να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου!

Η ψυχολογία σου είναι το καλύτερο φάρμακο και το αντιλαμβάνεσαι καθόλη την πορεία σου.

Μαθαίνεις να συζείς με το νέο σου συγκάτοικο και προσπαθείς να τον ελέγχεις εσύ και όχι το αντίθετο. Υπάρχουν και στιγμές που τον ξεχνάς και πέφτει σε βαθύ ύπνο. Αυτές είναι και οι καλύτερες σου!

Γι’αυτό μην τα βάζεις κάτω, μην τα παρατάς και αν πέσεις 100 φορές να σηκωθείς χίλιες!

Κάνε σύμμαχο το «πρόβλημα» σου και προχώρα με τα όνειρα σου αγκαλιά και την ελπίδα παρέα!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com