Το Βέλγιο είναι γνωστό για την μπίρα του, τις τηγανητές πατάτες που γεννήθηκαν εκεί, τις βάφλες του, τη σοκολάτα του και για πολλά άλλα. Και τι δεν θα έδινα για να δοκιμάσω ξανά μία γνήσια βελγική σοκολάτα… Κχμ! Και για να μην ανοίξει η όρεξη σας πριν διαβάσετε το άρθρο, μπαίνω απευθείας στο ψητό!

Στάθηκα τυχερή γιατί είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το Βέλγιο δύο φορές σε δύο πόλεις. Αυτές είναι η Γάνδη (Ghent) και η Μπριζ (Brugge). Οι δύο πόλεις που είναι οι πιο κοντινές με τα σύνορα της βόρειας Γαλλίας. Δηλαδή, για να πας χρειάζεσαι μόνο 2 ώρες με το λεωφορείο. Σαν να κάνεις τη διαδρομή Λευκωσία – Πάφος ένα πράγμα.

Καθώς τα ονόματα των δύο αυτών πόλεων δεν μου ήταν γνωστά και δεν ήξερα τι θα αντίκριζα, όταν κατέφθασα στον προορισμό ένιωσα σαν να βρίσκομαι μέσα σε ένα παραμύθι!

Γάνδη

Καταφθάνοντας στην Γάνδη, για να πάμε στο σημείο που είναι η πλατεία, περάσαμε μέσα από κάτι δέντρα που ήταν κλαδωμένα με τέτοιο τρόπο που μου θύμιζαν λαβύρινθο.

Συνεχίζοντας περάσαμε από μία οδική γέφυρα που τη διέσχιζε ένας ποταμός. Φθάνοντας στο κέντρο και αντικρίζοντας τα κτήρια του μεσαιωνικής και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, δεν μπορούσα παρά να φανταστώ ότι ζούσα σε εκείνη την εποχή.

Ευθεία μπροστά διαφαίνεται το Κωδωνοστάσιο της Γάνδης, ενώ στα δεξιά το Δημαρχείο.

Προχωρώντας λίγο παρακάτω, αντίκρυσα ένα περίεργο αλλά καλαίσθητο κτήριο, μοντέρνας αρχιτεκτονικής κάτω από το οποίο υπήρχε ένα πιάνο όπου ένας δάσκαλος έπαιζε και γύρω νεαρά παιδιά έπαιζαν βιολί. Φυσικά ο κόσμος τριγύρω, τους πλαισίωσε για να ακούσει. Το κτήριο αυτό ονομάζεται Stadshal / City Pavilion και προσφέρει στους ντόπιους μουσικούς χώρο για να δημιουργούν.

Λίγα βήματα πιο πέρα, με φόντο τη μουσική, μικρά παιδιά έπαιζαν με τις πελώριες σαπουνόφουσκες που έφτιαχνε ένας κύριος. Μία από αυτές, μάλιστα, πετούσε προς το μέρος μίας φίλης μου και παραλίγο να την αγγίξει και να γίνει (λίγο) μούσκεμα.

Στην πλατεία βρισκόταν, επίσης, μία άμαξα με ένα άλογο και απέναντι ένα παλιό οικοδόμημα που θύμιζε με παλάτι. Πώς να μην νοιώσω κι εγώ ότι βρισκόμουν σε παραμύθι! Μόνο που το «παλάτι» ήταν η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Το προαύλιο ήταν καταπράσινο με ωραία βλάστηση και δέντρα. Το μόνο που θα έλειπε από το σκηνικό αυτό θα ήταν ένας ιππότης!

Περπατώντας έξω από την πλατεία, μέσα στα σοκάκια την πόλης, υπήρχαν διάφορα μικρά καταστήματα και πολλή τέχνη στους τοίχους.

Σε ένα σημείο της διαδρομής διακρίναμε χάμο στο πάτωμα λίγες χρωματιστές κιμωλίες και κάποια σχέδια που έκανα κάποιοι περαστικοί. Έτσι, βρήκα κι εγώ την ευκαιρία για να αφήσω το δικό μου στίγμα σε αυτό το σημείο αναγράφοντας το όνομα της Κύπρου.

Φυσικά κάναμε και μία στάση για να δοκιμάσουμε το παγωτό και τις βάφλες τις Γάνδης, πριν αποχαιρετήσουμε την πόλη αυτή.

Μπριζ

Η επίσκεψη στην Μπριζ δεν θα μπορούσε να μην είναι εξίσου παραμυθένια! Διασχίζοντας ένα μονοπάτι από το σημείο που φτάσαμε στην πόλη, περάσαμε δίπλα από ένα μεγάλο ποταμό για να οδηγηθούμε στο κέντρο της πόλης.

Στο δρόμο μας αντικρίσαμε ένα κοπάδι από κύκνους που περιπλανιόντουσαν έξω στη στεριά. Η διαδρομή μας οδήγησε σε κάποια στενά σοκάκια, όπου τα τοιχώματα έμοιαζαν με τείχη φρούριου. Φυσικά, σε μία τέτοια πόλη δεν θα μπορούσε να λείπει μία άμαξα και ένα άλογο. Απλά έλειπε πάλι ο πρίγκιπας ?

Στην πορεία μας για το κέντρο της πόλης, διακρίναμε κάποια μικρά μαγαζιά, τα οποία μόνο στην όψη τους ήθελες απλά να τα θαυμάσεις. Άλλα πωλούσαν βελγική σοκολάτα σε σχήμα κοχυλιών ή άλλων σχημάτων, και άλλα πουλούσαν διάφορα κεντήματα. Αυτά μου θύμισαν την γιαγιά μου, μιας και δημιουργεί κι αυτή τα δικά της.

Πλησιάζοντας στην πλατεία της Μπριζ, περάσαμε από το κανάλι Dijver, όπου εκεί βρίσκονταν άλλοι τουρίστες έτοιμοι να το διασχίσουν κάνοντας βαρκάδα. Στο βάθος διακρίνεται το Κωδωνοστάσιο της Εκκλησίας της Παναγίας. Η θέα εντούτοις ήταν υπέροχη!

Στην πλατεία της πόλης, ονόματι Markt, το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν η ομοιόμορφη αρχιτεκτονική των κτηρίων τριγύρω, οι κλιμακωτές τους στέγες καθώς και τα χρώματά τους. Γύρω από την πλατεία στεγάζεται η αγορά της Μπριζ και διάφορα εστιατόρια και καφετέριες. Επίσης, θα δεις να δεσπόζει στην πλατεία και το μεσαιωνικό καμπαναριό της Μπριζ.

Η Μπριζ, καθώς και άλλες πόλεις του Βορρά, χαρακτηρίζεται ως η «Βενετία του Βορρά».

Η Γάνδη και η Μπριζ είναι δύο πόλεις ασυνήθιστα μαγευτικές που με τη δική τους ιστορία και ομορφιά δεν μπορείς παρά να γίνεις μέρος τους και να τις αγαπήσεις!

Ελπίζω (πολύ σύντομα) το επόμενο σου ταξίδι να σε βρει σε μία από αυτές τις δύο πόλεις και να πάρεις μία δόση από τη φιλοξενία και την κουλτούρα που έχουν να προσφέρουν.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com