Θυμάστε εκείνο τον συμμαθητή ή την συμμαθήτρια μας στο σχολείο, ή τον παππού και την γιαγιά που λίγο πριν γευματίσουν τσιμπούσανε το δάχτυλο τους για να μετρήσουν το σάκχαρο τους; Ναι σωστά θυμάστε, είναι εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί σε κάποια φάση της ζωής τους με σακχαρώδη διαβήτη και έτσι αναγκάστηκαν να εντάξουν μέσα στην καθημερινότητα τους νέες συνήθειες.

Πρόκειται για μία μεταβολική ασθένεια, η οποία διαταράσσει τον μεταβολισμό του ατόμου, αυξάνοντας την συγκέντρωση του σακχάρου στο αίμα.

Το σάκχαρο (γλυκόζη), το οποίο εμπεριέχεται σε πολλούς διατροφικούς υδατάνθρακες αλλά και σε πολλά φρούτα, διασπάται υπό την επίδραση της ινσουλίνης και αποθηκεύεται στον οργανισμό μας. Στους διαβητικούς όμως η ποσότητα ινσουλίνης δεν είναι αρκετή με αποτέλεσμα να αυξάνεται η γλυκόζη στο αίμα.

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός διαβητικού;

Ο διαβήτης δεν είναι μία από τις ασθένειες που θα μπορούσαν να καθηλώσουν πια τον ασθενή, καθώς αντιμετωπίζεται στρατηγικά υιοθετώντας ένα πιο «υγιεινό» τρόπο ζωής . Καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του διαβήτη παίζει η εκπαίδευση του διαβητικού ασθενούς όσον αφορά τη διατροφή που πρέπει να ακολουθεί, στον έλεγχο του σακχάρου από τον ίδιο και στη χορήγηση ινσουλίνης.

Aκολουθώντας κάποιους βασικούς κανόνες μπορεί και να ελέγχει την πάθησή του και να απολαμβάνει το φαγητό του χωρίς ιδιαίτερες στερήσεις. Τρία κύρια γεύματα και 2-3 ενδιάμεσα υπάρχουν στην καθημερινή διατροφή του, ενώ η συνολική ημερήσια πρόσληψη των υδατανθράκων πρέπει να τηρείται.

Η διατροφή περιλαμβάνει και τις τρεις κατηγορίες θρεπτικών συστατικών (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη), διατηρώντας πάντα την ισορροπία:

• Το 1/2 του πιάτου περιλαμβάνει λαχανικά και φρούτα, διαφορετικών ειδών και πλούσιων σε φυτικές ίνες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από αργή απορρόφηση.
• Το 1/4 του πιάτου περιλαμβάνει υδατάνθρακες (ρύζι, πατάτες, ψωμί), κατά προτίμηση από προϊόντα ολικής άλεσης, γιατί αυξάνουν λιγότερο το σάκχαρο στο αίμα μετά την κατανάλωσή τους.
• Το υπόλοιπο 1/4 του πιάτου περιέχει πρωτεΐνες (ψάρι, κοτόπουλο ή γαλοπούλα χωρίς πέτσα, κόκκινο κρέας από άπαχο κομμάτι και όσπρια).

Η μέτρηση του σακχάρου πρέπει να γίνεται 4-7 φορές την μέρα: λίγο πριν από τα κυρίως γεύματα και λίγο πριν τον ύπνο. Φυσικά αυτό εξαρτάται από την μορφή θεραπείας που ακολουθεί ο κάθε ασθενής. Οι τιμές του σακχάρου πρέπει να καταγράφονται από τον ασθενή, έτσι ώστε να κρατάνε ενήμερο τον γιατρό τους για τυχόν διαταραχές.

Εκτός από την υγιεινή διατροφή που πρέπει να ακολουθεί ένας διαβητικός, εξίσου αναγκαία είναι η σωματική άσκηση.

Όσον αφορά την φαρμακευτική αγωγή, γίνεται χορήγηση αντιδιαβητικών φαρμάκων  ή υποδόρια ένεση ινσουλίνης. Ο τύπος ινσουλίνης, η δόση και η συχνότητα χορήγησης εξαρτώνται αποκλειστικά από τις ανάγκες του εκάστοτε ασθενούς. Για παράδειγμα αν κάποιος ασθενής παρατηρήσει σε κάποια στιγμή της ημέρας ότι το σάκχαρο αυξήθηκε πολύ θα πρέπει αμέσως να κάνει ένεση ινσουλίνης στην κοιλιά, ασχέτως το που βρίσκεται εκείνη την στιγμή. Κάποιοι άλλοι ασθενείς χρησιμοποιούν καθημερινά ινσουλίνη, κάτι το οποίο πρέπει να γίνεται κάθε μέρα την ίδια ώρα και στο ίδιο σημείο.

Ο διαβήτης θα έλεγε κανείς πως είναι μία ύπουλη ασθένεια, αφού πλέον έχει πάρει μορφή σύγχρονης επιδημίας. Ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη παγκοσμίως ανέρχεται στα 415 εκατομμύρια (2015) και προβλέπεται μέχρι το 2040 να φτάσει μέχρι τα 642 εκατομμύρια. Ακολουθώντας ένα υγιή τρόπο ζωής, οι πιθανότητες να αποκτήσει κάποιος αυτή την ασθένεια μειώνονται αισθητά.

Γι’αυτό λοιπόν be a healthy bee!

Πηγές: http://congress.medeventspro.com/programme/presentations/2440/14585/%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%A4%CE%9F%CE%93%CE%9B%CE%9F%CE%A5.pdf

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com