Εδώ τα λόγια περισσεύουν. Χρειάζεται άπειρο μελάνι για να χωρέσω σε ένα άρθρο το έργο των δύο τεράστιων αθλητών. Δεν μιλάμε για δύο καλαθοσφαιριστές που διέγραψαν μια καλή πορεία με την «πορτοκαλί θεά» στο χέρι. Πιο κάτω θα προσπαθήσω να αναλύσω τις καλύτερες στιγμές των δύο παιχταράδων χωρίς να μπω στο «τρυπάκι» της σύγκρισης τους, εστιάζοντας κυρίως σε αυτά που πέτυχαν εκτός συνόρων, ενισχύοντας την Ελλάδα στον μπασκετικό χάρτη.
3D εναντίον Kill Bill
Οι δύο τους χρησιμοποίησαν τον Παναθηναϊκό ως το σκαλοπάτι για την εκτόξευση τους στο πάνθεο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ξεκινά την επαγγελματική καριέρα του από την ομάδα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης το 1999. Οδηγεί τον «Γηραιό» στην κατάκτηση της 3ης θέσης και ο Καστοριανός guard ανακηρύσσεται ως ο πολυτιμότερος αθλητής για την σεζόν 2003-04. Εκείνο ο μαγικό καλοκαίρι του 2004 για την Ελλάδα με την κατάκτηση του EURO2004 για την ομάδα ποδοσφαίρου αλλά και με την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ο αείμνηστος «τυφώνας» Θανάσης Γιαννακόπουλος καταφέρνει να αποσπάσει την πολυπόθητη υπογραφή από τον «Μητσάρα» και ο Διαμαντίδης ντύνεται στα πράσινα. Όσο αφορά τον V-Span ξεκινά την πορεία του από τη γενέτειρα του Λάρισα, ξεκινώντας και αυτός το 1999 όπου μένει για δύο χρόνια. Το 2001 κατηφορίζει για την Αθήνα και συγκεκριμένα για το Μαρούσι προκειμένου να ηγηθεί της ομάδας του Αμαρουσίου. Το 2004 κατακτά με τους Κίτρινους τη 2η θέση, τόσο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα όσο και στο EuroChallenge. Παραμένει ακόμη μια χρονιά στην ομάδα για να μετακομίσει και αυτός στον Παναθηναϊκό, έχοντας όλα τα φόντα για να διαπρέψει.
iraklis1908.gr, sport-fm.gr
Η κοινή τους παρουσία στον Παναθηναϊκό.
Το τριφύλλι μάζευε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε και έχοντας στην φαρέτρα του δύο από τις μεγαλύτερες ελπίδες της Ελλάδας για επιστροφή στις επιτυχίες, φιλοδοξούσε για την επιστροφή στην κορυφή του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ μετά την κατάκτηση του στη Θεσσαλονίκη το 2002. Ο Διαμαντίδης παρουσιάζεται πιο έτοιμος στην Αθηναϊκή ομάδα, ενώ ο Σπανούλης επιδιώκει να δοκιμάσει την τύχη του στον «μαγικό» κόσμο του ΝΒΑ. Έτσι την χρονιά 2006-07 η κοινή πορεία αυτών των θρύλων διακόπτεται -προσωρινά όπως θα φανεί στην συνέχεια- με τον Βασίλη να εντάσσεται στην ομάδα των Houston Rockets.
Η πρώτη ευρωπαϊκή «κούπα» του 3D έρχεται το 2007 κι ενώ ο Kill Bill προσπαθούσε -μάταια όπως έδειξε η συνέχεια- να χωρέσει στο rotation των Rockets, με τον Διαμαντίδη να σαρώνει τα πάντα στο «εντός έδρας» FINAL-4 της Αθήνας νικώντας στον τελικό την CSKA Μόσχας του Θοδωρή Παπαλουκά, ενώ κερδίζει το βραβείο MVP της χρονιάς.
Η επιστροφή του Σπανούλη ύστερα από το πέρασμα από το ΝΒΑ, θα σηματοδοτήσει τη συνεργασία των δύο μύθων, αυτή την φορά σοφότεροι και σαφώς πιο έμπειροι. Αν και το 2008 η χρονιά έκλεισε ανεπιτυχώς (γιατί το εγχώριο double σαφώς και δεν ικανοποιούσε το Τριφύλλι), το 2009 η κατά πολλούς σπουδαιότερη ομάδα που έχει αναδείξει το Ευρωπαϊκό Μπάσκετ, είχε ως πρωταγωνιστές τα δύο αστέρια της Εθνικής Ομάδας. Και βέβαια, υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με συμπαραστάτες τους Batiste, Jasikevicius, Drew Nicholas, Pekovic, Kαλάθη, Φώτση, Περπέρογλου, Τσαρτσαρή εξουδετερώνουν τον Ολυμπιακό στον «εμφύλιο» ημιτελικό και επικρατούν και πάλι της CSKA στον τελικό της Βαρκελώνης, ανεβάζοντας τον Παναθηναϊκό στο Έβερεστ του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ. Αυτή ήτανε η δεύτερη κούπα για τον Διαμαντίδη και η πρώτη για τον Σπανούλη, με τον δεύτερο να παίρνει σπίτι του και το βραβείο του πολυτιμότερου του FINAL-4.
panathinaikospress.com
Το καλοκαίρι του 2010.
Υπήρξε ένα επεισοδιακό καλοκαίρι. Και πώς να μην ήταν αφού ο Βασίλης Σπανούλης βγάζει την πράσινη φανέλα και ντύνεται στα ερυθρόλευκα για χάρη του Ολυμπιακού. Μια κίνηση που αποτέλεσε το γεγονός του καλοκαιριού επισκιάζοντας ακόμα και την (ανεπιτυχή) παρουσία της Εθνικής ομάδας στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας. Πολλά λέχθηκαν, για την απόφαση του κορυφαίου σκόρερ πλέον της Euroleague. Κάποιοι μίλησαν για οικονομικές διαφορές, άλλοι για εσωτερικά προβλήματα πατώντας στην… κάπως τεταμένη του σχέση με τους προέδρους του Παναθηναϊκού, τους αδελφούς Γιαννακόπουλου. Μάλιστα, χαρακτηριστικά όταν μίλησαν για «ταβάνι το συμβόλαιο του Διαμαντίδη», αυτό αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο ίδιος είδε την μεταγραφή του στο αντίπαλο στρατόπεδο ως την ευκαιρία του να καταστεί το νούμερο 1, αυτό που λόγω Διαμαντίδη δεν μπορούσε στον Παναθηναϊκό. Και αυτό ήταν! Το νούμερο «7» θα θελήσει να ηγηθεί μιας σχετικά «άγουρης» πλην φιλόδοξης ομάδας και ο Παναθηναϊκός θα αντιληφθεί τα επόμενα χρόνια το λάθος στο οποίο υπέπεσε.
superbasket.gr
Με χωριστούς τους δρόμους.
Ο Λαρισαίος άσος γίνεται κόκκινο πανί για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού και ο Καστοριανός guard θα θελήσει να οδηγήσει τον τότε «Πεντάστερο» και πάλι στους δρόμους των επιτυχιών. Και τελικά; Τα καταφέρνει με την πρώτη, έχοντας στη φαρέτρα του ένα βασικό κορμό από την κατάκτηση της Βαρκελώνης και με κάποιες απαραίτητες προσθήκες σαν αυτή του Sato, επικρατεί πρώτα της Σιένα και στον τελικό της Μακάμπι Τελ Αβίβ για να ράψει το 6ο αστέρι στη φανέλα του. Ο Διαμαντίδης δείχνει στο μπασκετικό κοινό και όχι μόνο την καλύτερη έκδοση του εαυτού του, κερδίζοντας το βραβείου του πολυτιμότερου παίκτη τόσο της σεζόν όσο και του FINAL-4 του Βερολίνου, του καλύτερου αμυντικού και ασφαλώς μια θέση στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης.
euroleague.net
Την ίδια χρονιά ο V-Span δεν καταφέρνει να αποτρέψει τη νέα του ομάδα από το κάζο της Σιένα. Τότε ο Ολυμπιακός διέσυρε στο πρώτο παιχνίδι την Ιταλική ομάδα με 89-41(!) αλλά δεν κατάφερε να την κερδίσει στους επόμενους 3 αγώνες, χάνοντας έτσι το εισιτήριο για το Βερολίνο. Το πάθημα όμως γίνεται μάθημα για τους ερυθρόλευκους, γιατί την επόμενη χρονιά κάνουν ίσως την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία της Euroleague.
Ο Διαμαντίδης για τη φάση των 8 πετυχαίνει τους καθοριστικούς πόντους και πετάνε έξω την εν δυνάμει φιναλίστ Μακάμπι, ενώ ο Ολυμπιακός θα πληρώσει με το ίδιο νόμισμα την Σιένα. Οι αιώνιοι οδηγούνται δια χειρός Διαμαντίδη και Σπανούλη στο FINAL-4 της Πόλης. Ο Kill Bill δεν αστειευόταν όμως και υπό τις οδηγίες του δάσκαλου Ντούσαν Ίβκοβιτς πετάει εκτός την Μπαρτσελόνα ενώ ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει εκείνη την ιστορική, σφαγιαστική διαιτησία απέναντι στην CSKA Μόσχας, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί από τον τελικό της διοργάνωσης. H τιμωρία για τη ρωσική ομάδα θα έρθει με τον πιο οδυνηρό τρόπο σε εκείνο το σπουδαίο βράδυ για τον «Μπίλι» ο οποίος στην τελευταία φάση διανύοντας όλο το γήπεδο δίνει την ασίστ στον Γιώργο Πρίντεζη και αυτός λυτρώνει με το χαρακτηριστικό του πεταχτάρι τους Πειραιώτες. Ο αρχηγός των ερυθρολεύκων ανακηρύσσεται αναμενόμενα πολυτιμότερος αθλητής του FINAL-4 και πλέον όλοι στο «λιμάνι» τον λατρεύουνε σαν Θεό.
allstarbasket.gr
Ο Παναθηναϊκός μετά από τον άδικο αποκλεισμό του βλέπει τον κύκλο του να κλείνει, με τους αδερφούς Γιαννακόπουλου να παραδίδουν τα κλειδιά της ομάδας στον γιο του Παύλου, Δημήτρη. Επίσης ο Sarunas Jasikevicius αποχωρεί όπως και ο Zeliko Obradovic. Ο κύκλος έκλεισε αμετάκλητα και ενώ ο Διαμαντίδης όδευε στη δύση της καριέρας του και πλέον χωρίς κάποια ουσιαστική συμπαράσταση, δεν καταφέρνει να επιστρέψει στις 4 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Ένας σπουδαίος καλαθοσφαιριστής όπως ο Βασίλης Σπανούλης δε θα επαναπαυόταν με την κατάκτηση μιας Ευρωλίγκας. Και μαντέψτε. Το κάνει ξανά αυτή την φορά απέναντι στην πολυνίκη του θεσμού Ρεάλ, μέσα στην Ο2 arena του Λονδίνου, ρίχνοντας της εκατοστάρα. Στον πάγκο αυτή την φορά καθόταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο αρχηγός Σπανούλης αναδεικνύεται και πάλι κορυφαίος του FINAL-4 και της διοργάνωσης. Βέβαια τοποθετείται μαζί με τον Διαμαντίδη ανάμεσα στην κορυφαία πεντάδα της διοργάνωσης. Με αυτό το back-to-back εδραιώνει τον Ολυμπιακό στην ελίτ του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ.
tovima.gr
Για τον Ολυμπιακό ακολουθούν ακόμη δύο συμμέτοχες σε FINAL-4 το 2015 στην Μαδρίτη και το 2017 στην Κωνσταντινούπολη (και πάλι) φτάνοντας στην πηγή(τελικός) μη καταφέρνοντας να πιει νερό. Το έργο του ήταν πολύ δύσκολο, αν υπολογίσουμε ότι αντιμετώπισε τις οικοδεσπότριες Real, Fener αντίστοιχα.
Κεφάλαιο Εθνική Ομάδα.
Το σημαντικότερο για αυτούς τους δύο υπεραθλητές, ήταν ότι κατάφεραν να προσδώσουν εκ νέου ελπίδα στο ελληνικό μπάσκετ σε επίπεδο εθνικών ομάδων, φέρνοντας πολλές επιτυχίες. Στο πρόσωπο του Διαμαντίδη, Σπανούλη, Παπαλουκά, Ζήση, Τσαρτσαρή, Λάζου ο ελληνικός φίλαθλος κόσμος έβλεπε τους σύγχρονους Γκάλη, Γιαννάκη, Ιωάννου, Φιλίππου, Φασούλα, Χριστοδούλου. Το 2005 η «επίσημη αγαπημένη» όπως είναι γνωστή, γίνεται Πρωταθλήτρια Ευρώπης, νικώντας στον τελικό την Γερμανία του μεγάλου Dirk Nowitzki. Ο Διαμαντίδης μαζί με τον Παπαλουκά εκπροσωπούν την Ελλάδα στην κορυφαία πεντάδα του τουρνουά. Και αυτό βέβαια δεν ήταν αρκετό. Την επόμενη χρονιά αυτό που ερχότανε στα κλειστά της Ιαπωνίας θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερο θόρυβο. Θύμα αυτή την φορά ήτανε η πολυδιαφημισμένη Dream Team. Τα παιδιά του Παναγιώτη Γιαννάκη σοκάρουν τους Αμερικάνους και με το τελικό 101-95 τους βγάζουν εκτός συνέχειας. Εκείνη τη μέρα στην Σαιτάμα ο 3D σε πρώτο και ο Kil-Bill σε δεύτερο βαθμό με άξιους συμπαραστάτες τα υπόλοιπα παιδιά, βλέπουνε κατάματα τους νεαρούς τότε Lebron James, Wade, Howard, Bosh, Carmelo Anthony, Chris Paul και την παρέα τους, με τον Mike Krzyzewski μετά το παιχνίδι να κάνει ιδιαίτερη μνεία στο νούμερο «13». Το 2009 Διαμαντίδης και Σπανούλης χαρίζουν το τελευταίο μέχρι σήμερα μετάλλιο στην χώρα, το χάλκινο. Και τότε καταλαβαίνουμε ότι δε θα βλέπουμε συχνά νέους Διαμαντίδιδες και Σπανούληδες.
bbend.net
Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα τους.
Επέλεξα με δικά μου κριτήρια την κορυφαία φάση από τον κάθε ένα σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο.
Ξεκινούμε(λόγω ηλικίας) με τον Δημήτρη Διαμαντίδη και διάλεξα το ιστορικότερο σουτ (κατ΄ εμέ) της Εθνικής Ομάδας, όταν μετά το come-back της Ελλάδας στα τελευταία λεπτά απέναντι στην Γαλλία ο «Μητσάρας» θα πάρει την μπάλα μετά από την διείσδυση του Ζήση και θα ρίξει στο καναβάτσο τους Γάλλους με τρίποντο στα 3 δευτερόλεπτα, η Ελλάδα κερδίζει τον ημιτελικό και στη συνέχεια κατακτά το Ευρωμπάσκετ. Αυτή την στιγμή ο ίδιος ο ΔΔ επέλεξε ως την κορυφαία στην καριέρα του. Η φάση αυτή μένει στην ιστορία παρέα με την αλησμόνητη ατάκα του Βασίλη Σκουντή «Βάλτο αγόρι μου!».
Σε συλλογικό επίπεδο έχουμε την τάπα του απέναντι στον πιο αλτικό και ψηλότερο Άκερ σε ένα πολύ κρίσιμο χρονικό σημείο στο πλαίσιο του 3ου τελικού για το Ελληνικό Πρωτάθλημα του 2007 (που εν τέλει κατέληξε στον Παναθηναϊκό), ο Δημήτρης εμφανίζεται από το πουθενά, παίρνει τα βήματα του Αμερικανού και τον «τιμωρεί» για την επιλογή του να μην καρφώσει.
Συνεχίζω με τον Σπανούλη όπου σε εθνικό επίπεδο ξεχωρίζει το buzzer-beater του απέναντι στην Κροατία το 2007 για το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, σφραγίζοντας έτσι την πρόκριση της εθνικής στα προημιτελικά, ρίχνοντας κάτω μάλιστα τον προσωπικό του αντίπαλο.
Για την στιγμή που έμεινε στην ιστορία με τον σύλλογο του, ο Σπανούλης πάντα θα θυμάται το buzzer-beater που έδωσε στον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα του 2016 στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του Διαμαντίδη μέσα στο Ο.Α.Κ.Α. .
Πλέον, κοιτάζοντας συχνά-πυκνά βιντεάκια με αυτά που κάνανε οι δύο σπουδαίοι αθλητές αλλά και άνθρωποι, τόσο εντός όσο και εκτός του αγωνιστικού χώρου, συνειδητοποιείς ότι είμασταν πολύ τυχεροί που ζήσαμε στα χρόνια τους και τους απολαύσαμε.
Υγ: Δεν ήθελα να γράψω για συγκρίσεις ρεκόρ και κατακτήσεων καθώς το θεωρώ ανώφελο να μειώνουμε την αξία του ενός τονίζοντας την αξία του άλλου. Οι δύο θρύλοι πρόσφεραν πολλά παραπάνω από ένα τρόπαιο και ένα ρεκόρ.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: matrix24.gr
What do you think?
Show comments / Leave a comment